พิมพ์หน้านี้ - ~ถังขยะ~

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: บอม ซอง ดุ๊ก ที่ 25 มกราคม 2012, 06:23:PM



หัวข้อ: ~ถังขยะ~
เริ่มหัวข้อโดย: บอม ซอง ดุ๊ก ที่ 25 มกราคม 2012, 06:23:PM

(http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTZRZ7KX42nXrlgi36BhKtrv1K1luNSk3I1Ix6ei39EweModK2oF_Sj_pQFiA)
ขอขอบคุณกูเกิ้ลที่เอื้อเฟื้อภาพประกอบสวยๆครับ

~ถังขยะ~




บาทวิถี ที่คน เดินพ้นผ่าน
สิ่งบันดาล ความหวัง ยังมีอยู่
บทวิถี ที่เรา เฝ้ามองดู
คงอดสู เกินคน จะสนใจ

ย่ำสองเท้า เปล่าเปลือย มิเหนื่อยอ่อน
แม้นแดดแรง แสงร้อน มิอ่อนไหว
ท่ามแววตา ร้อยพัน ฉันมุ่งไป
เพราะสิ่งใด สิ่งนั้น  นำฉันมา

ถังสีเหลือง เรืองอร่าม ตามฟุตบาท
มีอำนาจ ยิ่งใหญ่ กับใจข้า
ถังใบเดิม เติมเต็ม เข็มชะตา
ดั่งคุณค่า เจือจาน ทานสำรอง    

เศษความสุข จากคน ชนชั้นฟ้า
ถูกทิ้งมา สู่เงา อันเศร้าหมอง
เศษความใคร่ ไร้ความหมาย ทิ้งก่ายกอง
ฉันนั้นมอง ฉันเห็น เป็นค่าบาท

เบิกตามอง สองมือกร้าน ควานคุ้ยเขี่ย
ขวดเหล้า,เบียร์, หม้อพัง หนังสือขาด
ใครย้ายบ้าน,งานฉลอง ต้องมิพลาด
เตียง,ตู้,ตั่ง,ลังกระดาษ,อาจเพิ่มมา

มีกระติก ใบย่อม พร้อมไฟฉาย
มีห่อหมก พกพาย เมื่อกายล้า
มีกระสอบ กรอบเก่า เน่าขึ้นรา
มีรถลา กลิ่นเหม็น เข็นทุ่นแรง

ฉันมองตึก ละล้น ชนคราคร่ำ
คนนั้นกำ คนนี้กัด  เฝ้าขัดแย้ง
อีกห่อ,หัก,ชัก,เชิด, เกิดฆ่าแกง
เพียงยื้อแย่ง แข่งยศ บทผู้นำ

ฉันนั้นคือ มนุษย์ สุดรากหญ้า
ไร้ราคา ฐานัน อันเลิศล้ำ
เป็นหนึ่งฉาก จากโลก โบกระบำ
ด้วยสุดแท้ แค่ธรรม ....ธรรมดา

บนยอดสูง สูงล้ำ คืนต่ำสุด
ใต้รากสุด สุดต่ำ เกิดล้ำค่า
ใต้สิ่งเหม็น เห็นจิต อนิจจา
สุดแค่ดิน สิ้นแค่ฟ้า...สู่สามัญ
 



OooOO



บอม ซอง ดุ๊ก

(http://www.qzub.com/bar_131.gif) (http://www.qzub.com)


หัวข้อ: Re: ~ถังขยะ~
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 25 มกราคม 2012, 09:42:PM
(http://www.qzub.com/bar_154.gif) (http://www.qzub.com)
เศษขยะ มากมาย หลายคนทิ้ง
ล้วนเรื่องจริง สิ่งของ มองโศกศัลย์
คนทิ้งเยอะ เลอะเปรอะ เขรอะทุกวัน
จิตสำนึก ลึกนั้น พลันไม่มี

ถังขยะ จัดแจก จำแนกหมู่
สิ่งควรรู้ อยู่ใกล้ ในพื้นที่
ขยะเปียก ขยะแห้ง แบ่งทันที
เหลืองเขียวสี ที่เรา เฝ้าทิ้งกัน

แต่บางคน มักง่าย ดูดายนิ่ง
ร้ายกว่าลิง ยิ่งกร่น บนเปนั่น
จิตสำนึก ตรึกตรอง สนองตัณ-
หาทุกวัน หวั่นกลัว มัวหมองใจ

จึงขอเตือน เพื่อนพ้อง และผองมิตร
แยกสักนิด คิดก่อน ทิ้งได้ไหน
รีไซเคิล แยกใส่ ถุงเอาไว้
คนเก็บไป ขายให้ ได้เงินตรา
พันทอง
(http://www.qzub.com/bar_154.gif) (http://www.qzub.com)