พิมพ์หน้านี้ - สัจจะวัสดุ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเพื่อน => ข้อความที่เริ่มโดย: รการตติ ที่ 07 มกราคม 2012, 12:02:PM



หัวข้อ: สัจจะวัสดุ
เริ่มหัวข้อโดย: รการตติ ที่ 07 มกราคม 2012, 12:02:PM

(http://www.tnews.co.th/html/picture/tnews_1283483135_3763.jpg)
(http://i428.photobucket.com/albums/qq9/yamiejung24/uy198.gif)
สัจจะวัสดุ

ถ้าคุณชอบผิวมันนั้นคือแก้ว
หากแตกแล้วหลอมกี่ครั้งก็ยังใส
ถ้าชอบทึบรอยริ้วต้องผิวไม้
มิใช่ใช้เป็นฟืนฟอนตะกอนดิน

ผิวหยาบหยาบบางทีก็มีค่า
ถ้าเอามาประดิษฐ์เช่นอิฐหิน
ก้อนกรวดยังมีค่าเป็นอาจิณ
อย่าให้บิ่นใต้คงคาชลาลัย

สัมผัสนุ่มพื้นพรมแต่อมฝุ่น
เนียนละมุนเรือด ราได้อาศัย
งามแต่เพาะเหลือบถวิลและริ้นไร
ซ่อนตัวไว้ยั่งยืนใต้ผืนพรม

แพรผ้าไหมงามสง่าสูงค่านัก
ต้องรู้จักประจบประคบประหงม
ผิวยับง่ายคุ้นเคยยามเชยชม
ต้องผสมดิ้นทองผุดผ่องพิมพ์

ผิวเหล็กกล้าหนาบางแตกต่างนั้น
ยังมีวันป่นปี้ขี้สนิม
เจอไอเค็มกัดกร่อนก็อ่อนนิ่ม
ใช้แทงทิ่มเป็นศัสตราก็พาพ่าย

งามดั่งผิวทองแท้มิแปรผัน
กนกนั้นมิเคยเหลื่อมเสื่อมสลาย
แม้ยามต้องจำยอมหลอมละลาย
ก็กลับกลายจรัสแสงเป็นแท่งทอง !

(http://i428.photobucket.com/albums/qq9/yamiejung24/uy198.gif)

รการตติ
emo_126


หัวข้อ: Re: สัจจะวัสดุ
เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 07 มกราคม 2012, 12:55:PM
(http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRmfMaJj0bWeRhtn6GJ8tk8yi-yw6S7ztUMxOKSwXY1GT1Kz2WFrg)

ผิววับวาว พราวแสง แบ่งองศา
แท้ในค่า อยู่แห่งไหน ไม่มัวหมอง
แจ่มจรัส ประภัสร์พราย ในทำนอง
ชนแซ่ซร้อง บูชา ว่าค่าคง
(http://www.qzub.com/bar_013.gif) (http://www.qzub.com)
จะตกตม จมปลัก รักษาแก่น
ใต้ดินแดน ถมถั่ง ยังสูงส่ง
จะตกน้ำ หลามไหล ไม่ปลดปลง
แม้หล่นลง กลางไฟ มิไหม้ลาม
(http://www.qzub.com/bar_013.gif) (http://www.qzub.com)
เพชรในตม คมคำ จำแนบแน่น
เพชรเป็นแกน หัวใจ ไม่ไหวหวาม
เพชรแท้แน่ ใสสุก ทุกช่วงยาม
เพชรอร่าม ประดับใน น้ำใจดี
(http://www.qzub.com/bar_172.gif) (http://www.qzub.com)


หัวข้อ: Re: สัจจะวัสดุ
เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 07 มกราคม 2012, 02:28:PM

([url]http://www.tnews.co.th/html/picture/tnews_1283483135_3763.jpg[/url])
([url]http://i428.photobucket.com/albums/qq9/yamiejung24/uy198.gif[/url])
สัจจะวัสดุ

ถ้าคุณชอบผิวมันนั้นคือแก้ว
หากแตกแล้วหลอมกี่ครั้งก็ยังใส
ถ้าชอบทึบรอยริ้วต้องผิวไม้
มิใช่ใช้เป็นฟืนฟอนตะกอนดิน

ผิวหยาบหยาบบางทีก็มีค่า
ถ้าเอามาประดิษฐ์เช่นอิฐหิน
ก้อนกรวดยังมีค่าเป็นอาจิณ
อย่าให้บิ่นใต้คงคาชลาลัย

สัมผัสนุ่มพื้นพรมแต่อมฝุ่น
เนียนละมุนเรือด ราได้อาศัย
งามแต่เพาะเหลือบถวิลและริ้นไร
ซ่อนตัวไว้ยั่งยืนใต้ผืนพรม

แพรผ้าไหมงามสง่าสูงค่านัก
ต้องรู้จักประจบประคบประหงม
ผิวยับง่ายคุ้นเคยยามเชยชม
ต้องผสมดิ้นทองผุดผ่องพิมพ์

ผิวเหล็กกล้าหนาบางแตกต่างนั้น
ยังมีวันป่นปี้ขี้สนิม
เจอไอเค็มกัดกร่อนก็อ่อนนิ่ม
ใช้แทงทิ่มเป็นศัสตราก็พาพ่าย

งามดั่งผิวทองแท้มิแปรผัน
กนกนั้นมิเคยเหลื่อมเสื่อมสลาย
แม้ยามต้องจำยอมหลอมละลาย
ก็กลับกลายจรัสแสงเป็นแท่งทอง !

([url]http://i428.photobucket.com/albums/qq9/yamiejung24/uy198.gif[/url])

รการตติ
emo_126


ขอชมจากใจเลยว่า  กลอนนี้ยอดมากๆ  ลักษณะลีลาน้ำเสียง เหมือนกับกลอนเก่าๆที่เคยได้ยินมาก่อนเลย 

อาทิเช่น
           หากหัวใจ ใสบาง  เหมือนอย่างแก้ว
            คงแตกแล้ว  ด้วยฤทธิ์  ความคิดถึง

หรืออย่าง
          อันนินทา  กาเล  เหมือนเทน้ำ
            ไม่ชอกช้ำ  เหมือนเอามีด  ไปกรีดหิน

หรือ
      เมื่อเคราะห์ร้ายกายเราก็เท่านี้     ไม่มีที่พสุธาจะอาศัย
       ล้วนหนามเหน็บเจ็บแสบคับแคบใจ    เหมือนนกไร้รังเร่อยู่เอกาฯ
 
                                         (นิราศภูเขาทอง)

นานๆทีถึงจะได้เห็นการแต่งกลอนที่มีสำนวนแบบนี้  สุดยอดมากๆ     emo_126









หัวข้อ: Re: สัจจะวัสดุ
เริ่มหัวข้อโดย: รการตติ ที่ 08 มกราคม 2012, 12:11:PM
ขอชมจากใจเลยว่า  กลอนนี้ยอดมากๆ  ลักษณะลีลาน้ำเสียง เหมือนกับกลอนเก่าๆที่เคยได้ยินมาก่อนเลย 

อาทิเช่น
           หากหัวใจ ใสบาง  เหมือนอย่างแก้ว
            คงแตกแล้ว  ด้วยฤทธิ์  ความคิดถึง

หรืออย่าง
          อันนินทา  กาเล  เหมือนเทน้ำ
            ไม่ชอกช้ำ  เหมือนเอามีด  ไปกรีดหิน

หรือ
      เมื่อเคราะห์ร้ายกายเราก็เท่านี้     ไม่มีที่พสุธาจะอาศัย
       ล้วนหนามเหน็บเจ็บแสบคับแคบใจ    เหมือนนกไร้รังเร่อยู่เอกาฯ
 
                                         (นิราศภูเขาทอง)

นานๆทีถึงจะได้เห็นการแต่งกลอนที่มีสำนวนแบบนี้  สุดยอดมากๆ     emo_126







ขอบคุณสำหรับกำลังใจ  รการตติ จะพัฒนางานในครั้งต่อต่อไป ขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งครับ  emo_126