พิมพ์หน้านี้ - -ใจมันน้อย..จึงน้อยใจ -

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนกวนๆ => ข้อความที่เริ่มโดย: รุ่งอรุณ ที่ 22 ตุลาคม 2011, 11:57:AM



หัวข้อ: -ใจมันน้อย..จึงน้อยใจ -
เริ่มหัวข้อโดย: รุ่งอรุณ ที่ 22 ตุลาคม 2011, 11:57:AM

(http://www.qzub.com/bar_050.gif) (http://www.qzub.com)

ส่งผลงานกานท์กลอนร่อนประกวด
สองเดือนรวดชมเชยอันดับหนึ่ง
เดือนที่สามตกอับอันดับดึง
ที่สามจึงหล่นให้ได้ครอบครอง

ทำอย่างไรดีนะคำจะหวาน
ซาบซึ้งซ่านตรึงใจไม่เป็นสอง
เราหัวเดียวเปลี่ยวเหงาเศร้าคนมอง
คงจะต้องพยายามตามลำพัง

เฮ้อ! เราหนอชีวิตติดอาภัพ
ไร้คนรับเป็นศิษย์คิดสอนสั่ง
ไม่อาลัยใยดีมีแต่ชัง
กลุ้มเสียจังทำไง...ใจมันน้อย

 emo_111

 ๐รุ่งอรุณ๐


(http://www.qzub.com/bar_050.gif) (http://www.qzub.com) แบบว่า..หมาหัวเน่า emo_30




หัวข้อ: Re: -ใจมันน้อย..จึงน้อยใจ -
เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 22 ตุลาคม 2011, 12:21:PM

(http://www.qzub.com/bar_161.gif) (http://www.qzub.com)
หนังสือดีมีค่าตำราเห็น
ตัวอย่างเป็นแนวทางสร้างฝันบ่อย
จงเรียงรสจรดบทสะกดรอย
แล้วเรียงร้อยคำสร้อยสลักความ

ไร้คนสอนกลอนฉันท์มั่นขวนขวาย
มีความรู้อยู่สบายคล้ายที่ถาม
ไม่มีใครเก่งแต่เกิดเลิศแต่นาม
ล้วนสั่งสมคมงามตามวิชา

หากน้อยจิตพินิจคิดยอมแน่
วิชาการขนานแท้แพ้อุตส่าห์
มีฉันทะ วิริยะ จิตตะตา
วิมังสา หยั่งรู้ สู้ต่อไป

หทัยกาญจน์
 emo_126
ขอคารวะ หนังสือ ตำรา วิชาการ คุณครูทุกท่าน ท่านผู้รู้ทุกคนที่สอนสั่ง
(http://www.qzub.com/bar_161.gif) (http://www.qzub.com)