|
หัวข้อ: คอยคำนัด เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 22 กันยายน 2011, 10:10:PM ความจริงใจคนที่นี่มีเสมอ กลับต้องเก้อทำให้ใจหม่นหมอง เฝ้ารอวันรอคืนชื่นเคียงครอง หวังเราสองได้พบได้สบตา วาดวิมานคลอคู่ครั้งอยู่ห่าง เพราะฟ้ากว้างไกลมากยากไปหา ยิ่งตื่นเต้นอยากเจอเธอจะมา คอยเวลาเผลอตนกระวนกระวาย นับวันนับคืนไว้อยากไปรับ ความหวังกลับแปรผันจนขวัญหาย คอยเธอนัดไร้เงาเหงาเดียวดาย คงรักกลายแล้วหรือไม่ซื่อตรง เธออยู่ไกลสุดหล้าขอบฟ้ากั้น ใจก็มั่นรักล้นจนใหลหลง เมื่อเธอมาเมืองกรุงมุ่งพะวง เพ้อว่าคงสมจิตได้ชิดชม ฝันอยู่ในอ้อมกอดต่างพลอดพร่ำ คอยฟังคำวอนเว้าเอารักห่ม จะไม่ขัดขืนห้ามตามอารมณ์ ยอมตกหล่มรักปองที่พ้องพาน เธอมาแล้วไยเมินแกล้งเหินห่าง เงียบและร้างเมินรักสมัครสมาน มือที่เกื้อกลับเก้อเพ้อซมซาน ไฉนรานรักเราเฝ้าหลงคอย ดาว อาชาไนย |