ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

 

......รอตั้งแต่..สริยา..ทออาบ..ทาบบนฟ้า

...จนจันทรา...อวดองค์วงแขไข

...ลืมสัญญาเสียเป็นแน่..แม่ไฉไล

...ตกลงไว้..จะหนีตาม...ยามปลอดคน

......ปิรันย่า...ทั้งฝูง...มุ่งหาเหยื่อ

...นวลอะเคื้อ..ดิ้นยึกยัก...ทั้งผลักไส

...ชู้ววว...ชู้ววว...ปลาอะไร..หน้าไม่อาย...ไล่ก็ไม่ไป...ชู้วว

...อรทัย...ตีกรรเชียง....ถอยหลังสู่ฝั่งชล

......นวลทำท่าแบบ...ปลาteen....ปีนขึ้นเสา

...เคาะเบา  เบา..มิอึงคะนึง...หนึ่ง..สอง...สาม

...เป็นสัญญาณผ่านฝาแฝก...ถึงแขกยาม

...ช่วยมาหาม..นางไปไว้ใต้ต้นคูณ



.......อ่ะ...กลับไปอยู่ที่เดิม emo_26

ช้วย เชยทราม ทรามเชย ก่อนดีไหม
ทิ้งป่าไพร ม้วยมอง หมดความหมาย
จรหาเจ้า คิดถึงเจ้ามิอาจวาย
รักไม่คลาย  จะรอใต้ต้นดอกคูณ