|
หัวข้อ: "...หมา..." เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 28 สิงหาคม 2011, 09:48:PM (http://img.zuzaa.com/image.php?id=08DD_4E5A5285&jpg) หมา ....................... นี่หรือความเป็นคนบนสำนึก ถลำลึกลงห่างอย่างเหลวไหล หลายชีวิตปลิดลงตรงเยื่อใย เสียดแทงใจยิ่งนัก, เหมือนดักดาน เพียงต้องการความสุขในทุกช่วง เป็นผลพวงน้อยนิดคิดสงสาร เพื่อนคู่ใจใกล้ชิดสนิทนาน วัยล่วงผ่านกาลเคลื่อน, เป็นเหมือนเคย สิ่งที่มีให้เห็นกันเป็นนิจ คือชีวิตอ้างว้างปล่อยวางเฉย ก่อนเลี้ยงดูฟูมฟักรักจังเลย จนงอกเงยจรจัด, เต็มวัดวา เมื่อคนเห็นทุกสิ่งยิ่งน่ารัก ก็จะมักฝันหวานการโหยหา พอบางสิ่งโอดโอยร่วงโรยรา ก็จัดการกับปัญหา, อย่างน่าชัง ผิดกับเขารักเราเท่าชีวิต แม้น้อยนิดผิดพลาดการคาดหวัง รักของเขารักแท้แน่จริงจัง ถูกกักขังหลังหมด, ความอดทน ใครกันหนอกำหนดความหดหู่ ให้ไปอยู่ในจานพานสับสน ทำหน้าที่แก้เหงา เฝ้าบ้านคน แต่วันนี้หมองหม่น, อยู่บนจาน เป็นความเชื่อของคนบนความผิด เห็นชีวิตคิดหาน่าสงสาร ถูกยัดเยียดอัดรอทรมาน คือสันดานของมนุษย์, สุดบรรยาย มัจจุราชฉุดจับไปกับรถ แสนรันทดหดหู่อยู่ไม่หาย จากตัวแล้วตัวเล่าเขาทำลาย เบียดกันตายเน่าเหม็น, น่าเห็นใจ เป็นอาหารขึ้นโชว์อันโอชะ ทิ้งศรีษะจนเกลื่อนไม่เคลื่อนไหว ถูกส่งผ่านการมองของจิตใจ ที่เต็มไปด้วยเลือด, จนเดือดดาล กี่เรื่องราวเลวร้ายไม่หายขาด จนระบาดเหลวไหลไปล้างผลาญ กฎแห่งกรรมนำจิตคิดดักดาน มาเนิ่นนานแก้ไข, ใครช่วยที!! .................... emo_62 หัวข้อ: Re: "...หมา..." เริ่มหัวข้อโดย: ฤดีไพร ที่ 28 สิงหาคม 2011, 11:02:PM เคยเฝ้าบ้านนานปีมีสัตย์ซื่อ มิเคยถือเจ้าของไม่ปองหนี อยู่กับนายหมายรับใช้ไปนานปี มอบชีวีให้นายจนตายไป ต้องมารับกับความใจทรามโหด มาลงโทษหมาซวยด้วยเหตุไหน แม้เป็นหมาทุกตัวมีหัวใจ มนุษย์ไยเข่นฆ่าหมาทุกวัน ลืมแล้วหรือซื่อสัตย์จัดให้หมา จงหวนมาคิดใหม่ให้แม่นมั่น ความซื่อสัตย์จัดให้ใครเท่ามัน หมาผูกพันกับนายหลายชั่วคน นายตายไปได้หมามานั่งเฝ้า แม้ว่าเขาฝังไปมันไม่สน อยู่ตรงหลุ่มฝังนายคล้ายบ้านตน เฝ้าเวียนวนหลุ่มนายหมายดูแล คนยังทำไม่ได้ใจแพ้หมา แล้วยังฆ่าเขาได้ใจแสนแย่ ขอเถิดหนาอย่าฆ่าอย่ารังแก อย่าเห็นแต่เงินตราฆ่าหมากิน หากกลับกันมันเป็นคนบนโลกหล้า ท่านเป็นหมารอคนร้ายหมายถวิล อยู่ในกรงรอการฆ่าผล่าชีวิน ด้วยสูญสิ้นทางไปให้ตรองดู ท่านจะหวงชีวิตอิสระ หรือท่านจะทำไงไร้ทางสู้ โปรดได้คิดพินิจไปท่านได้รู้ ว่าเป็นผู้ด้อยกว่าน่าน้อยใจ ๑๑เรยา๑๑ หัวข้อ: Re: "...หมา..." เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 29 สิงหาคม 2011, 05:31:AM (http://3.bp.blogspot.com/_X3bC0mgdghc/SjRvrXCvVSI/AAAAAAAAAAU/1eywupRmscA/s400/%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%82%E0%B8%9A%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%81%E0%B9%89%E0%B8%A7.JPG) (http://www.ohzeed.com/bar_164.gif) (http://www.ohzeed.com) จากความหมายไร้ค่า ว่า “หมา –หมา” มันเจ็บช้ำทุกคราถ้ากล่าวถึง เป็นคำด่ารุนแรงแสร้งปังปึง พอตังตึง ดึง “หมา” น่าเจ็บใจ สิ้นราคา “อย่าง หมา-หมา” พารู้สึก ขาดสำนึกคุณค่าคราขานไข ความสัตย์ซื่อรักนายคล้ายเลือนไป ขาดเยื่อใยซึมซับกับอารมณ์ เพราะมนุษย์ลุ่มเหลิงเชิงป้อยอ ขาดคำขอ “สัตย์ซื่อ” คือสุขสม กตัญญูหายาก..จากนิยม มีคำคม “อายหมา” มาเย้ยเอา จึงเห็นคน “อิจฉา” หมา มามากนัก ใครฟูมฟักรักหมาพากันเหมา เป็นเสแสร้งแกล้งเลี้ยงเพียงบรรเทา ไม่นานเขาก็ปล่อยให้คอยทาง หากว่าคนสำนึกระลึกค่า ถือสัจจาให้มากไม่ถากถาง “เอาอย่างหมา” มาตรองลองเป็นกลาง สังคมต่างเป็นสุขไม่ทุกข์ทน คือมนุษย์ ผู้สร้าง ผู้ทำลาย คือผู้หมายวางเผ่าเฝ้ากุศล คือตัวอย่างข้างหน้า..มหาชน คือมากล้น บนนิยาม..ตามต้องการ. "บ้านริมโขง" (http://www.ohzeed.com/bar_160.gif) (http://www.ohzeed.com) ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เนทครับ หัวข้อ: Re: "...หมา..." เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 29 สิงหาคม 2011, 06:20:AM ......แสนกดเก็บ..เจ็บแค้น...แทนน้องหมา ...ถูกไล่ล่า..จาก...พวกโรคจิต..วิตถาน ...ไร้เมตตา..หยาบช้าเช่นสามานย์ ...เกินคำขานใดเปรียบมาเรียบเรียง ......จนถึงทุกวันนี้ดูเหมือน "คนพวกนี้ "..ยังไม่สำนึก...ยังดิ้นรน..เพียงเพราะ "อยากกิน"....อุบาทว์สิ้นดี... |