พิมพ์หน้านี้ - ได้เวลาเปิบ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนกวนๆ => ข้อความที่เริ่มโดย: hort39 ที่ 08 กรกฎาคม 2011, 11:56:PM



หัวข้อ: ได้เวลาเปิบ
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 08 กรกฎาคม 2011, 11:56:PM
เค้กชิ้นโตตั้งรอคนขอแบ่ง
ต่างเบียดแซงหวังกินคว้าชิ้นใหญ่
เค้กมีน้อยคนมีมากลากกันไป
กว่าจะได้สักชิ้นแทบสิ้นแรง

ในที่สุดได้ชื่อคนถือเค้ก
นับตัวเลขสัดส่วนจำนวนแบ่ง
ใครจะกินตรงไหนให้แจกแจง
ไม่ต้องแย่งอย่างหมามันน่าอาย

เค้กมันคงอร่อยเกินใจห้าม
แย่งกันกินมูมมามทรามเหลือหลาย
คนถือเค้กคงกลุ้มเกินบรรยาย
ผลสุดท้ายได้แค่คนหน้าเดิม


หัวข้อ: Re: ไ้ด้เวลาเปิบ
เริ่มหัวข้อโดย: robozo ที่ 09 กรกฎาคม 2011, 12:13:AM


คนเขาเหนื่อยเมื่อยล้ากล้าขอแบ่ง
โปรดอย่าแซงแจ้งมาพวกพาสี
เขาทำงานการยากลากพามี
มันอยู่ที่ปากคนจะพ่นเอา

เพียงมีปากเสกมนต์ให้คนเชื่อ
ก็มากเหลือไม่ต้องยากบากแบกเสา
จะเป็นแกนแค้นค้านด้านเหมือนเมา
พรำพูดเผาเอาเมืองเคืองระคาย

เป็นกลางนะคับ ว่ารวมๆ


หัวข้อ: Re: ได้เวลาเปิบ
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 09 กรกฎาคม 2011, 09:11:AM
เป็นเค้กเอส แอน พี มียี่ห้อ
ใครก็รอลองลิ้มชิมกันใหญ่
จะติดคออยู่บ้างช่างปะไร
ใครแย่งได้ถือว่าปรีชาชาญ

เค้กก้อนนี้งดงามตามแบบบท
เป็นเค้กสดกินเล่นเป็นของหวาน
ต่างรุมทึ้งกึ่งเคลียร์เลียหมดจาน
เป็นอาหารจานโปรดมดยังอาย

(http://www.ohzeed.com/bar_179.gif)


หัวข้อ: Re: ได้เวลาเปิบ
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 09 กรกฎาคม 2011, 10:51:AM
emo_52 emo_52 emo_52

ก็เป็นเค้กคนกินถวิลหา
เป็นถาดมาเพื่อแบ่งใช่แกล้งหลอก
งานสำคัญที่เลี้ยงเพียงคำบอก
ก็ยังออกเป็นเค้กเสกชื่นชม

ใช่อาหารเลี้ยงหมาหาคนจ้อง
ใครไหนปองก็แย่แลขื่นขม
คนแย่งหมาอาหารสุดซานซม
คนคงตรมหากแย่งแบ่งหมากิน

เมื่อมันเป็นของหวานที่ขานชื่อ
ว่านั้นคือสุดยอดสอดถวิล
ที่คนเขาใฝ่หาพายลยิน
ไยติฉินหากคนจะสนกัน

มันเป็นเรื่องของเขาเมื่อเราเลือก
จะได้เปลือกได้เนื้ออย่าเฝือฝัน
เขาตัดสินอย่างไรในเดิมพัน
หากเข็ดฟันสี่ปีหน้าหาใหม่แทน

"บ้านริมโขง"

emo_89  emo_89  emo_89


หัวข้อ: Re: ได้เวลาเปิบ
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 09 กรกฎาคม 2011, 06:30:PM
emo_52 emo_52 emo_52

ก็เป็นเค้กคนกินถวิลหา
เป็นถาดมาเพื่อแบ่งใช่แกล้งหลอก
งานสำคัญที่เลี้ยงเพียงคำบอก
ก็ยังออกเป็นเค้กเสกชื่นชม

ใช่อาหารเลี้ยงหมาหาคนจ้อง
ใครไหนปองก็แย่แลขื่นขม
คนแย่งหมาอาหารสุดซานซม
คนคงตรมหากแย่งแบ่งหมากิน

เมื่อมันเป็นของหวานที่ขานชื่อ
ว่านั้นคือสุดยอดสอดถวิล
ที่คนเขาใฝ่หาพายลยิน
ไยติฉินหากคนจะสนกัน

มันเป็นเรื่องของเขาเมื่อเราเลือก
จะได้เปลือกได้เนื้ออย่าเฝือฝัน
เขาตัดสินอย่างไรในเดิมพัน
หากเข็ดฟันสี่ปีหน้าหาใหม่แทน

"บ้านริมโขง"

emo_89  emo_89  emo_89


(http://www.ohzeed.com/bar_179.gif)

พูดเรื่องเค้กซะหน่อยมาพลอยว่า
เล่นเอาหมามาเกี่ยวเซี้ยวสุดแสน
ทำปากจัดโลดโผนเดี๋ยวโดนแบน
ไปเคืองแค้นใครเขาหรือเปล่าตัว

ที่เขาเลือกกันมาน่ะถุกต้อง
กาใส่ช่องอย่างตั้งใจมิใช่มั่ว
อีกสี่ปีก็ไม่เปลี่ยนเซียนบอกชัวร์
บอกไม่กลัวตัวเรานี้ปีศาจแดง

(http://www.ohzeed.com/bar_179.gif)


หัวข้อ: Re: ได้เวลาเปิบ
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 09 กรกฎาคม 2011, 06:54:PM


(http://www.ohzeed.com/bar_179.gif)

พูดเรื่องเค้กซะหน่อยมาพลอยว่า
เล่นเอาหมามาเกี่ยวเซี้ยวสุดแสน
ทำปากจัดโลดโผนเดี๋ยวโดนแบน
ไปเคืองแค้นใครเขาหรือเปล่าตัว

ที่เขาเลือกกันมาน่ะถุกต้อง
กาใส่ช่องอย่างตั้งใจมิใช่มั่ว
อีกสี่ปีก็ไม่เปลี่ยนเซียนบอกชัวร์
บอกไม่กลัวตัวเรานี้ปีศาจแดง

(http://www.ohzeed.com/bar_179.gif)

เมื่อเป็นเค้กให้คน คนก็ชอบ
มันนอกกรอบตรงไหนในศัพท์แสง
เมื่อคนกินไยแคะค่อนวอนจำแลง
เขาก็แบ่งกันไปได้ลงตัว

มันไม่แปลกแตกต่างอย่างเคยเกิด
แม้ถูกเชิดมาแย่งแหล่งสลัว
คราวได้กิน-ก็กินไปไม่เคยกลัว
ไยลิ้นรัว ตัวอิจฉา พาสำแดง

(http://www.ohzeed.com/bar_207.gif) (http://www.ohzeed.com)




หัวข้อ: Re: ได้เวลาเปิบ
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 09 กรกฎาคม 2011, 07:03:PM

(http://www.ohzeed.com/bar_179.gif)

เมื่อเป็นเค้กให้คน คนก็ชอบ
มันนอกกรอบตรงไหนในศัพท์แสง
เมื่อคนกินไยแคะค่อนวอนจำแลง
เขาก็แบ่งกันไปได้ลงตัว

มันไม่แปลกแตกต่างอย่างเคยเกิด
แม้ถูกเชิดมาแย่งแหล่งสลัว
คราวได้กิน-ก็กินไปไม่เคยกลัว
ไยลิ้นรัว ตัวอิจฉา พาสำแดง

(http://www.ohzeed.com/bar_207.gif) (http://www.ohzeed.com)



[/quote]

มิใช่ตัวอิจฉามาว่าเขา
ทำงี่เง่าว่ากันเหมือนกลั่นแกล้ง
อุสาห์ห่วงกลับหาว่าตะแบง
เดี๋ยวจะแช่งให้หนาอย่าปากดี

ใครเขาเป็นหุ่นใครใยกล่าวหา
ที่พูดมาว่าใครที่ไหนนี่
เรื่องการเมืองละไว้ไมพาที
ดีไม่ดีอาจต้องนอน"ห้องกรง"

(http://www.ohzeed.com/bar_179.gif)


หัวข้อ: Re: ได้เวลาเปิบ
เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 09 กรกฎาคม 2011, 07:49:PM
ขอลิ้มรสเพียงนิดติดปลายมีด
ที่เขากรีดตัดแบ่งแจ้งประสงค์
ชั้นเล็กใหญ่ต่างกันไม่มั่นคง
มีดกดลงตรงชิ้นแบ่งกินกัน

ด้วยใหญ่หนาคาใจไม่สมส่วน
ซึ่งต่างล้วนระแวงมุ่งแข่งขัน
ตะกละตะกลามตามโรมรัน
เค้กชิ้นมันไม่ลงตัวน่ากลัวใจ

เศษน้อยนิดติดมีดที่กรีดตัด
ขอจงจัดถึงด้วยช่วยดีไหม
คอสะพานดินถล่มจมน้ำไป
นิดเดียวไงอย่าใจแล้งแบ่งด้วยนา.

นพ
9 ก.ค.54