พิมพ์หน้านี้ - เหนื่อย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: boomarang ที่ 02 มิถุนายน 2011, 04:48:PM



หัวข้อ: เหนื่อย
เริ่มหัวข้อโดย: boomarang ที่ 02 มิถุนายน 2011, 04:48:PM

เหนื่อยเพียงไหนมีใครจะรู้บ้าง
ต้องก้าวเดินผ่านทางขวางขวากหนาม
คอยทิ่มแทงแฝงเศร้าเหงาลุกลาม
ไหลไปตามความเศร้าเคล้าน้ำตา
แต่ละวันไร้แสงแซมมืดมิด
ทางชีวิตคิดแก้แต่ปัญหา
มืดมนจนหนักเนิ่นเกินเยียวยา
แสนเหนื่อยล้าพาหายมลายพัง
ขาดกำลังนำใจให้ไขว่คว้า
ขาดศรัทธานำใจให้มีหวัง
ขาดความสุขนำใจให้มีพลัง
เหลือแต่เหงากับความหลังที่จากไป



หัวข้อ: Re: เหนื่อย
เริ่มหัวข้อโดย: จอมขวัญ ที่ 04 มิถุนายน 2011, 09:58:PM
ก้าวไปเถอะด้วยใจที่กล้าก้าว
ทางทอดยาวคงไปถึงซึงฝั่งฝัน
แม้วันใดเธออ่อนล้าแรงกำลัง
เธอนั้นยังมีฉันอยู่คอยดูแล

อย่าเพิ่งคิดว่าฟ้าใหม่ไม่เหมือนฝัน
ตราบตะวันนั้นยังอยู่คู่ฟ้ากว้าง
ตราบดอกไม้ยังมีอยู่สองข้างทาง
ติดปีกบางโบยบินไปด้วยกัน

...สู่ฟ้าใหม่สดใสบริสุทธิ์
ทิ้งความเศร้ารั้งฉุดซึ่งความฝัน
รินน้ำใจไมตรีมีให้กัน
คือ รางวัลนำหัวใจให้ก้าวเดิน

~จอมขวัญ~

 emo_108สู้...ว๊อยยยยย emo_85


หัวข้อ: Re: เหนื่อย
เริ่มหัวข้อโดย: กระรอกขาว ที่ 05 มิถุนายน 2011, 12:44:AM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_120.gif)

หากเหนื่อยนัก พักใจ ให้หายล้า
แล้วกลับมา สู้มัน เจ้าปัญหา
เก่งแต่ไหน ไม่รู้ สู้ยิบตา
โค่นลงมา นอนแนบ แทบเท้าเรา

อย่าสู้เพียง ต่อหน้า บ้ากำลัง
คิดจริงจัง มองไป อย่าได้เขลา
มีสติ รับรู้ จงดูเอา
แล้วตัวเจ้า จะผ่านไป ได้ง่ายดาย

ทุกข์นั้นมี ความสุข ซุกซ่อนอยู่
หากไม่รู้ รู้ไว้ ยังไม่สาย
ค้นหาสุข ที่ซุก ทุกข์ทลาย
มอดมลาย กลายเป็นสุข ในทุกข์ทน

ชีวิตคน ทุกคน มีปัญหา
อยู่ที่ว่า หนักเบา เดาดูผล
พินิจดู สติคิด พิจฯ แยบยล
ปัญหาล้น นั้นนิด กระจิ๊ดนึง

หนักแค่ไหน แต่ใจ ไม่แบกรับ
ก็ไม่นับ หนักเลย เมื่อเอ่ยถึง
แล้วใช้ใจ เพ่งพินิจ จิตคำนึง
ก็เห็นซึ่ง ทางออก บอกวิธี

ชีวิตนั้น สับสน มากคนคิด
ปล่อยวางนิด ปล่อยวางไป ในวีถึ
ชีวิตเรา จะพบสุข ทุกนาที
ใช้ชีวี มีสุข ได้ทุกวัน


 emo_12กระรอกขาว emo_12

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_122.gif)