|
หัวข้อ: ไม่อาจหวนคืน เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 01 มิถุนายน 2011, 08:47:PM (http://www.motherandcare.in.th/_admin/photo/2470002001.jpg) (http://www.motherandcare.in.th) ริมหน้าต่างบานใหญ่จำได้แม่น เคยหนุนแขนพ่อฉันมองจันทร์ผ่อง แขนข้างซ้ายพ่อนี้ที่ฉันจอง ชี้ชวนมองดวงดาวพราวนภา กลางนอกชานบ้านฉันวันก่อนนั้น แสนสุขสันต์ย่าปู่อยู่พร้อมหน้า ฟังนิทานเรื่องเล่าปรัมปรา ปู่กับย่าเล่าเก่งพร้อมเพลงคลอ ศาลาน้ำริมคลองเคยร้องเพลง แสนครื้นเครงเสียงดังขอตังค์พ่อ เรียกแม่ค้าฉับไวไม่รั้งรอ เรือเทียบจ่อที่ว่างข้างศาลา ริมหน้าต่างวันนี้มีความเหงา แขนที่เฝ้ารอคอยอย่างโหยหา ด้วยโรคร้ายที่เผชิญเกินเยียวยา พ่อจากลาลูกไปไม่หวนคืน กลางนอกชานวันนี้มีความเศร้า มองศาลาบ้านเราเหงาใจฝืน เมื่อทุกคนจากไปใจกล้ำกลืน ยามค่ำคืนมองดาวปวดร้าวใจ --- สะเรเต -- (http://www.ohzeed.com/bar_076.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: ไม่อาจหวนคืน เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 01 มิถุนายน 2011, 09:22:PM ไม่อาจฝืนฟื้นพ่อมาก่อเกิด ทนเอาเถิดทุกคนไม่พ้นได้ เพียงแต่คิดซึมเซาเศร้าอาลัย จิตหมองไหม้ยามหวนชวนให้ตรม มิอาจห้ามปรามใครไม่ตายได้ จำปล่อยไปตามกรรมเกินจักข่ม ให้ใครอยู่ต่อไปไร้วันจม ดินถับถมทุกร่างต่างเหมือนกัน |