|
หัวข้อ: เก้าอี้...ที่โดนฝน เริ่มหัวข้อโดย: เงาไม้ ที่ 05 พฤษภาคม 2011, 08:54:AM (http://img232.imageshack.us/img232/7104/upic2981.gif) เก้าอี้โดนฝน คนเปียก ลุกหนี กลับมาที่เก้าอี้อีกที มีแต่ฉันคนเดียว ฝนตกปอยปอย คนเปียก ร้องเรียกหาร่ม แต่โดดเดี่ยว ลุกเดินไปสู่ถนนลดเลี้ยว วางหัวใจไว้ที่เก้าอี้เปล่าเปลี่ยว...รอคอย emo_84 หัวข้อ: Re: เก้าอี้...ที่โดนฝน เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 05 พฤษภาคม 2011, 12:04:PM (http://img232.imageshack.us/img232/7104/upic2981.gif) วันฝนพรำกรำฝนด้วยหม่นไหม้ เหมือนคอยให้ฝนล้างทางห่วงหา ลบอาวรณ์ร้อนรนบนกายา เฝ้าซุกหน้าฝ่าฝน..คนใจลอย น้ำตาเปื้อนปนไปกับสายน้ำ ฝอยฝนนำทำให้ใจแตกฝอย คอยฝนหายหน่ายคำทำไม่คอย เธอใจน้อยพลอยจากพรากรักเธอ "บ้านริมโขง" emo_33 emo_111 emo_33 หัวข้อ: Re: เก้าอี้...ที่โดนฝน เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 05 พฤษภาคม 2011, 01:16:PM (http://yamiejung23.webs.com/photos/To2/as191.gif) ยามเมื่อฝนหล่นล่วงคือช่วงเศร้า ดั่งดินเร่าร้อนระอุ..ก็ผรุเผย ความรู้สึกทุกช่วงที่ล่วงเลย ก็โปรยเปรยตามฝนที่หล่นลง จึงนั่งอ่อยปล่อยใจ..กระไดบ้าน เลิกงุ่นง่าน..เลิกทุ่ม..เลิกลุ่มหลง แหงนหน้ามองดูจันทร์..ดั่งมั่นคง ยากยืนยง..ซ่อนน้ำใส..สองนัยนา emo_111 หัวข้อ: Re: เก้าอี้...ที่โดนฝน เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 05 พฤษภาคม 2011, 02:22:PM (http://i882.photobucket.com/albums/ac25/Kan_ry/00ia053x0U7-1.gif) ไม่ต่างจากคนเศร้าที่เหงาหงอย กับการคอยใครหนึ่งซึ่งไกลห่าง สายฝนพรำน้ำตาไหลพร่าทาง ใจลอยคว้างลางเลือนเหมือนถูกทิ้ง emo_62 "กานต์ฑิตา" ๕ พฤษภาคม ๒๕๕๔ (http://www.ohzeed.com/bar_181.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: เก้าอี้...ที่โดนฝน เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 05 พฤษภาคม 2011, 04:14:PM (http://image.free.in.th/z/it/k4tim.jpg) (http://image.free.in.th/show.php?id=f35932c8c8e45deca240ad5d25bbe3d6) (http://www.ohzeed.com/bar_049.gif) (http://www.ohzeed.com) ๐รักนี้..ที่โดนฝน๐ ๐ ยังรักเธอ เสมอจิตไม่คิดเปลี่ยน หัวใจเขียนชื่อไว้ใส่ทรวงมั่น สลักซึ้งตรึงมานแม้นานวัน คนที่ฉันรักแท้มีแค่...เธอ ๐ ฝนพรำพรำน้ำเย็นกระเซ็นสาด มวลอากาศพาดผ่านม่านตาเหม่อ ถึงความหลังครั้งเราเย้าหยอกเจอ ที่อำเภอภูธรตอนหว่านดำ ๐ ฝนชะอุ่มชุ่มชะช่อมะม่วง เหลือเพียงรวงเม็ดน้อยลอยถลำ ฉันและเธอต่างเห็นเป็นประจำ ก่อนหัวค่ำยังเคยได้เอ่ยชม ๐ ท่ามฝนรินกลิ่นแป้งแห่งแก้มสาว พริ้วยวนพราวราวคลุกด้วยสุขสม ปรารถนาวอนไหว้ในสายลม โปรดจงพรมพัดหอมย้อมนานนาน ๐ จะมีสุขใดเล่าเท่ารักนี้ ที่ฉันมีให้เธอเสมอหวาน คำสัญญาปีกลายท้ายสงกรานต์ ยังกังวานก้องหูอยู่ร่ำไป ๐ จะหาเงินทองแท่งมาแต่งแน่ จงอย่าแปรเปลี่ยนกมลจนหวั่นไหว รอฉันหน่อยนะเจ้าจงเข้าใจ จะรีบไปแต่งตาม...คำสัญญา ๐ ครั้นบัดนี้หน้าฝนหล่นรินร่วง ใจทั้งดวงหวนพรียกร่ำเรียกหา ช่อมะม่วงยังเด่นเช่นแล้วมา แต่เธอหนา..อยู่ไหนที่ใดกัน ๐ ปล่อยให้ฉันตากฝนใต้ต้นเก่า เปียกความเศร้าเร้าริ่งจริงหรือฝัน อุตส่าห์เก็บเงินทองของสำคัญ แต่แล้วมันพลันสลายกลายเป็นเงา ๐ ไม่มีเธอ แล้วทางก้าวข้างหน้า ซ้ายหรือขวาเคว้งคว้างปางอับเฉา เหลือเพียงฝนหล่นพร่ำร่ำแผ่วเบา กับน้ำเน่านัยน์ตา...ที่อาดูร..ฯ ..กับชื่อเธอที่ทรวงเก่า...เคล้าอาดูร.. (http://www.ohzeed.com/bar_049.gif) (http://www.ohzeed.com) ***เมฆา...*** หัวข้อ: Re: เก้าอี้...ที่โดนฝน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 พฤษภาคม 2011, 06:13:PM เปรียบตัวเรา เก้าอี้ ที่ทนฝน รอคอยคน มานั่ง อีกครั้งหนึ่ง รอการกลับ รับใช้ ด้วยใจพึง เพราะคิดถึง เพียงเธอ เสมอมา เปรียบตัวเรา เก้าอี้ ที่โดนฝน จะทานทน ต่อไป เท่าไรหนา ตั้งที่เดิม เริ่มดำ ลำลำลา ไร้ราคา ผุพัง ลงฝังดิน รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: เก้าอี้...ที่โดนฝน เริ่มหัวข้อโดย: tina ที่ 05 พฤษภาคม 2011, 10:53:PM เก้าอี้ใคร ทำไม ถึงโดนฝน...? !@#$
หรือบางคน ตั้งทิ้งไว้ ให้เหงาเสีย หน้าต่างเปิด เกิดโดนฝน จนแดดเลีย สีซีดเสีย เก่าไป ให้ผุพัง emo_101 หากมีใคร ลากออกไป ให้ไกลห่าง คงดีบ้าง อย่างน้อยน้อย ค่อยสมหวัง หน้าที่ตน ทนรองรับ กับการนั่ง ปล่อยลำพัง ทิ้งไว้ ไร้ผลดี เปรียบลูกน้อง คล่องงานใด ได้เป็นหลัก หัวหน้าจัก สลักลง ให้ตรงที่ หากไร้รู้ ดูไม่เป็น พลาดเห็นดี คงเสียที มีเพชรแก้ว ไร้แวววาว emo_84 |