|
หัวข้อ: ดอกไม้..ในแจกัน เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 26 เมษายน 2011, 05:48:PM มองดอกไม้ในแจกันนั้นเศร้าหมอง เพ่งพินิศนั่งมองเหมือนร้องไห้ พลัดจากถิ่นต้น-รากพรากกันไกล เพียงเพื่อคนสุขใจยามได้ยล เคยสดชื่นแจ่มใสให้ช้ำชอก เขาหวังดอกใจเราเขามิสน เพียงเพื่อหวังกำไรใครทุกข์ทน ต้องหมองหม่นบนแจกันอันสวยงาม ทนโดดเดี่ยวเดียวดายในความเหงา กลีบโรยราเหี่ยวเฉาเขามองข้าม เพราะความสวยคงอยู่เพียงครู่ยาม เกิดรั้งห้ามเวลาคราโบยบิน หมดประโยชน์ไร้กลิ่นทิ้งลงถัง ด้วยความหวังภินท์พังคืนยังถิ่น หยาดน้ำตาดอกไม้ไหลล่วงริน ใฝ่ถวิลคืนดินถิ่นเคยเนาว์ บอกลาดินเพื่อนสนิทแนบชิดใกล้ เพียงอยากเอ่ยความนัยว่าใจเศร้า ความสดใสสูญหายตายจากเรา ถังใบเก่าฝังร่างยามวางวาย --- สะเรเต --- (http://www.ohzeed.com/bar_042.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: ดอกไม้..ในแจกัน เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 26 เมษายน 2011, 06:46:PM ...เป็นดอกไม้ให้เขาเชยเปรียบเปรยค่า ไร้ราคาเมื่อเฉาฉันเศร้าหมอง กลีบดำซ้ำหล่นลาพาใครมอง สุดท้ายปองเพียงสายตาก่อนอาลัย ...สวยแรกแย้ม แซมแจกัน ฉันมีค่า หอมตรึงตรา คอยหลง พะวงใคร่ ถนอมเจ้า เฝ้าแล เทคแคร์ไป ชื่นฤทัย เพียงครู่ ก็ชูตรม ...ผลสุดท้าย กายจาก ฝากแต่ชื่อ ให้เขาลือ หอมกลิ่น ก่อนสิ้นห่ม- กลีบอ่อนแรง ร่วงลา พาใจจม ฉันสิ้นลม หลงแจกัน วันสิ้นดิน ...ขอหล่นลง พสุธา เคยอาศัย กลบร่างไร้ วิญญาฯ ข้าฯถวิล สูดกรุ่นไอ น้ำค้าง ธรนินทร์ หวังยลยิน เชยชื่น คลื่นธรณีฯ... ปล...สวัสดีคะพีแกงฯ ยินดีต้อนรับเข้าสู่บ้านกลอนจ้า emo_95 หัวข้อ: Re: ดอกไม้..ในแจกัน เริ่มหัวข้อโดย: กระรอกขาว ที่ 26 เมษายน 2011, 07:26:PM แม้ดอกไม้อยู่กับต้นนั้นล้นค่า แต่ที่ว่าเด็ดพรากจากราก-ต้น ให้ช้ำชอกดอกพวงดวงกมล ฤดีทนเจ็บกล่ำช้ำอาลัย ที่ต้องการเพราะเห็นเด่นคุณค่า ประดับประดาแลชมสมนิสัย มาร้อยเรียงคุณค่าเป็นมาลัย ประดับใช้ให้คนได้ยลยิน แม้ต้องจากพรากลามาจากต้น แต่ค่าล้นคุณอนันต์พลันถวิล ต้นกำเนิดเกิดหยั่งรากมาจากดิน ต้องมาสิ้นน้ำเลี้ยงเพียงพอใจ เทศกาลสักการะพระพ่อแม่ อีกครูแก่วิชาการหรืองานไหน ก็ต้องใช้มาลาทุกคราไป เพราะสิ่งใดเล่าหรือคือเหตุผล เพราะดอกไม้นั้นสวยรวยคุณค่า เพราะสีสันตรึงตาทุกคราหน เพราะมาลาซึ้งกลิ่นจินต์กมล เพราะเหตุผลจึงตัดมาจัดแจง แล้วเมื่อร่วงโรยรามาเหี่ยวเฉา ก็ว่าเขาทิ้งถังชังแสลง ถ้าคนตายก็คล้ายเห็นเป็นแมลง เผาร่างแดงตายพรากจากคนเป็น ทุกสิ่งนั้นล้วนดีมีคุณค่า แล้วแต่ว่าคราไหนที่ใครเห็น ดึงคุณค่ามาไว้ใช้ให้เป็น ก็จะเด่นเป็นสง่าก่อนลาไป กระรอกขาว ^_____^ emo_106 หัวข้อ: Re: ดอกไม้..ในแจกัน เริ่มหัวข้อโดย: อัศจรรย์จิต ที่ 26 เมษายน 2011, 08:25:PM สีดอกสดงดงามถูกถามถึง ทั้งนั่งซึ้งพึงใจดอกไม้ช่อ เสียบแจกันวันเดียวก็เหี่ยวพอ หน้าที่ต่อรอทิ้งเท่านั้นเอง เหมือนเธอฉันวันวานเพิ่งผ่านพ้น แปลกชอบกลคำ"ลา"นั้นมาเร่ง เธอรู้ไหมใจฉันนั้นวังเวง คลอเสียงเพลงเพ่งดูอดสูทรวง แต่ทว่าเหมือนแจกันไม่ทันทิ้ง พบความจริงสิ่งเดียวที่เทียวหวง โอ้แจกันนั้นคงลืมหลงรวง ไม้ทั้งปวงประดับได้ล้วนหลายวัน คงเหมือนเธอเอ่ยลาแล้วหาใหม่ มิทันไรได้สมอารมณ์ฝัน เปลี่ยนกี่นางวางใจก็ไหม้พลัน พ่อแจกันพันดอกไม่ชอกช้ำ พอแค่นี้ค่ะเริ่มงงๆๆ หัวข้อ: Re: ดอกไม้..ในแจกัน เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 26 เมษายน 2011, 08:56:PM (http://www.tarad.com/vast-decor/img-lib/spd_20061002161354_b.jpg) (http://i1020.photobucket.com/albums/af327/laikok1/Day2/kk69.gif) มองแจกันไร้ดอกชอกช้ำกว่า เหมือนไร้ค่าวางไว้ไร้ความหมาย เหมือนเศษซากกากเดนเข่นทำลาย วางเดียวดายไร้มาลามาปักชม มากลวดลายหลายแบบแยบยลนัก บ้างสลักเส้นสายหมายสร้างสม ให้คนมองจ้องติดคิดนิยม รื่นอารมณ์ซื้อหามาครองเคียง แต่..ถูกวางทิ้งร้างห่างประดับ แจกันรับแต่เศร้าเฝ้าเฉลียง ไม่เคยอยู่ในห้องถูกมองเมียง ไร้แม้เสียงชมชื่นทุกคืนคอย ล้วนฝุ่นผงดงแมลงแกล้งตอมไต่ กระอักไอใจเศร้าเฝ้าเหงาหงอย ไร้ดูแลชะแง้หาน้ำตาปรอย ให้ใจน้อยน้อยใจไยลืมลง ทิ้งไปเถิดเกิดใจไม่สุขสม ไม่นิยมไร้ค่าหาประสงค์ มีทำไมไม่สนองปองใจจง ให้ปาส่งด้วยมือที่ซื้อมา ด้วยเพราะใจไร้มั่นนั่นลืมหลง ไม่มั่นคงตรงจิตตอนคิดหา ใจโลเลเทท้นบนเมตตา ไร้กรุณามองผิดจริตตน. "บ้านริมโขง" (http://yamiejung-11.webs.com/photos/Lai2/49.gif) ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนท หัวข้อ: Re: ดอกไม้..ในแจกัน เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 26 เมษายน 2011, 09:51:PM (https://www.myfirstbrain.com/thaidata/image.asp?ID=189593) ตามใจชมสมจิตเถิดมิตรรัก มันก็ปักอยู่อย่างนั้นไม่สั่นไหว เมื่อไร้ค่าก็จงทิ้งอย่าใส่ใจ ไม่ต้องตาก็เปลี่ยนใหม่ได้ทุกครา ในห้องนั้นคงสดใสเพราะใครสร้าง เกิดเศร้าสร้อยใครบ้างจะอาสา แก้ผิดแผกแปลกไปไม่โสภา (รึ)เท่าผู้อยู่ที่รู้กว่าในสิ่งดี (http://www.ohzeed.com/bar_003.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: ดอกไม้..ในแจกัน เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 26 เมษายน 2011, 10:18:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_020.gif) ดอกไม้ในแจกันรำพันเศร้า ว่าตัวเจ้าถูกพรากมาจากต้น ทั้งไม่ยอมพร้อมให้ผู้ใดยล อยากอยู่บนกิ่งเก่าจนเฉาไป (............แต่..............) . ดอกไม้ในป่านั้นรำพันเศร้า ว่าถูกเขามองข้ามความสวยใส ทั้งไม่มีผู้คนมาสนใจ คิดเด็ดไปเชิดชูคู่แจกัน (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_020.gif) |