พิมพ์หน้านี้ - แด่ เขมรเพื่อนบ้านไม่รักดี

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2011, 04:26:AM



หัวข้อ: แด่ เขมรเพื่อนบ้านไม่รักดี
เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2011, 04:26:AM
เขมรเตรียมขึ้นทะเบียนขุนช้างขุนแผน พระอภัยมณี และวัดพระแก้วกับ UNESCO
ที่มาของข่าว : http://forwardmag.com/webboard/viewtopic.php?t=1122219 (http://forwardmag.com/webboard/viewtopic.php?t=1122219)


แด่ เขมรเพื่อนบ้านไม่รักดี

ไอ้เขมรเดนราษฎร์บังอาจนัก
มันมาหักหน้าไทยจัญไรชาติ
โถประเทศเขตแคว้นแดนไร้ปราชญ์
มาผงาดอาจหาญชาญชาติตน

บทเสภาขุนแผนแดนสยาม
พวกเลวทรามหมายจับมั่วสับสน
ดนตรีไทยกลอกกลับสัปดล
มันดิ้นรนด้นท้าว่าของมัน

พระอภัยมณีกวีเอก
สุนทรภู่ดิเรกท่านเสกสรร
คิดจะแย่งแต่งเติมเสริมจาบัลย์
จากบุพบรรพ์ชาติกูสู้แต่งมา

วัดพระแก้วเรือนไทยมวยไทยนั้น
ชาติมึงลั่นปากว่ามากล่าวหา
ส่วนลายไทยเลขไทยกูใช้มา
พวกมึงบ้าคิดได้ไอ้ชาติเลว

หากของมึงจริงไซร้ไยไม่ใช้
ปล่อยคนไทยใช้บ้างอ้างแหลกเหลว
หลายร้อยปีไม่บ่นทนเง้วเง้ว
ผู้นำเลวชักแยกให้แตกกัน

ราชาศัพท์ของมึงซึ่งก็ใช่
แต่คนไทยยืมแฝงดัดแปลงผัน
สมาสชนสนธิเชื่อมเชื่อมสัมพันธ์
เลยแปลผันเป็นมาภาษาไทย

วรรณกรรมอ้างอาจของชาติเจ้า
ไยไม่เอาสุนทรภู่ครูกลอนให้
ยูเนสโก้ขึ้นว่าของมึงไป
ชื่อก็ไทยไอ้เขมรเดนมนุษย์!


ปล. ขออภัยนะครับ อาจมีบางคำไม่สุภาพ
ไม่ได้มีเจตนาแต่งเพื่อความแตกแยกแต่อย่างใด แต่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวครับ

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif)

บัณฑิตเมืองสิงห์


หัวข้อ: Re: แด่ เขมรเพื่อนบ้านไม่รักดี
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2011, 05:03:AM
(http://www.buriramguide.com/_files/news/2010_09_23_160657_9m7yx88i.jpg)

การกล่าวอ้างสร้างแผลแลเห็นต่าง
อย่าพึ่งวางใจมั่นแค่ฉันเห็น
อีกหลายด้านยังปิดให้คิดเป็น
อย่าได้เข่นคำพล่อยปล่อยออกมา

รัฐมนตรีหน้าแตกแหกมาแล้ว
ก็ไม่แคล้วปากมากอยากกล่าวหา
เป็นไงบ้างสร้างคำสร้างวาจา
สงครามมาใครตายใครวายชนม์

มันเป็นเรื่องถูกวางหว่างประเทศ
มีขอบเขตกำหนดปลดสับสน
เราเพียงไพร่ในเมืองเรื่องสากล
จำต้องทนดูไปใจเย็นเย็น

เรื่องเขาหินสิ้นชาติประกาศก้อง
ท่วงทำนองรักเหลือเมื่อได้เห็น
ทำไงได้พ่นน้ำลายสายกระเซ็น
กลับไปนอนลำเค็ญเล่นในกรง

เตือนเพราะรู้เราอยู่อย่างผู้น้อย
ผู้ต้องคอยเดินตามอย่าลามหลง
เสียงของเราเก็บไว้ให้ดำรง
ความเห็นตรงอาจทำให้ไร้ไมตรี.

"บ้านริมโขง"

(http://www.econ.mju.ac.th/econroom/wp-content/uploads/2010/07/551000008133902.jpg)

ขอบคุณภาพจาก อินเตอร์เนต