|
หัวข้อ: **บทอัศจรรย์** เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 28 ธันวาคม 2010, 03:06:PM บทอัศจรรย์ โสมอร่าม ท่ามกลางดาว สกาวฟ้า เหมันต์มา พาลมหนาว กว่าคราวก่อน โอบน้องนวล ชวนน้องยา มาร่วมนอน มีเพียงหมอน เป็นพยาน การกาเมฯ สองมือยก ประคอง รองบนอก เช่นปีกนก นวลนุ่มไซร้ ไม่หักเห เล้าโลมเล่น ลวนลาม ไม่รวนเร ทั้งทุ่มเท จินตา มาบนมือ ปากแนบชิด สนิทใกล้ ไซ้คอน้อง อย่างช่ำชอง มองพิศ ไม่คิดถือ เฉกมะเส็ง เลื้อยตาม นามระบือ ถึงสะดือ วาดลาย หมายรสกาม วางจมูก ไปตามปาก หลากหลายรส น้องประชด จรดไว้ ในคำถาม ว่าเจ้าชอบ มอบใจ ไม่ห้ามปราม ยังลวนลาม ซกซอก ทั้งนอกใน ส่วนแผ่นหลัง ยังไม่เว้น เล่นอยู่นั่น น้ำแข็งนั้น น้ำตาเทียน สับเปลี่ยนให้ กุญแจมือ ถือแซ่ น้องทรามวัย อุปกรณ์ไซร้ หลายหลาก กระชากทรวง (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif) บัณฑิตเมืองสิงห์ หัวข้อ: Re: **บทอัศจรรย์** เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2011, 05:50:PM บทที่ ๑ เล้าโลม อ่าน 3-2-3 พายุลั่นสนั่นเสียงสำเนียงเทียบ อาการเปรียบอัศจรรย์บรรเลงท่า อยู่เปล่าเปลี่ยวเดียวดายกายเอกา คล้องกานดาร่วมกามกิจกรรม พยุงอุ้มโอบกอดนอนพรอดรัก น้องสมัครใจร่วมสวมถลำ สองมือชายลูบไล้ไซ้ลูบคลำ ก่อนกระทำกามกิจสนิทพลัน เริ่มจากปรางนวลเนื้อระเรื่อนุ่ม สองมือลวนลามกุมปทุมถัน ซกซอกคอรักแร้มิแพ้กัน ลิ้นหมายมั่นแลกรสหยดน้ำลาย บทที่ ๒ กามกิจ อ่าน 2-2-2 บัดนั้นถ้ำใหญ่เปิดออก ชะโดซกซอกโขดหิน ว่ายแหวกแสกหาวาริน สมดั่งอาจิณยินดี ฯ ตัวใหญ่เกินมากปากถ้ำ ถลำตัวติดคิดหนี เข้าออกเกษมเปรมปรีดิ์ อยู่ในนทีนี้แล ฯ รวดเร็วดั่งสายฟ้าฝน คิดดลบันดาลกระแส ฝนพร่ำฉ่ำรินสิ้นแด หนักแม้แผ่นดินจินต์รุก ฯ เข้าเข้าออกออกชอกช้ำ สนั่นกระทำปล้ำปลุก เสียวซ่านซาบทรวงบ่วงทุกข์ กลับสุขโดยพลันบันดาล ฯ ครั้นแล้วกระแสกระสินธิ์ กระจายทั่วถิ่นจินต์ซ่าน แฉะเลอะเปรอะเปื้อนนงคราญ ฉ่ำมานเสพสมภิรมย์ ฯ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif) บัณฑิตเมืองสิงห์ |