พิมพ์หน้านี้ - ~~** ขอโอกาสให้ฉันหน่อย **~~

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนวิงวอน+กลอนอ้อนวอน => ข้อความที่เริ่มโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 12 ธันวาคม 2010, 06:56:PM



หัวข้อ: ~~** ขอโอกาสให้ฉันหน่อย **~~
เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 12 ธันวาคม 2010, 06:56:PM

(http://www.klonthaiclub.com/pic/happy_023.jpg)


“จะได้ไหม” ไม่สำคัญ หรือวันนี้
สักนาที ก็ไม่เหลือ จะแลเหลียว
เวลาน้อย เกินกว่า จะลาเชียว
ไม่ยึดเหนี่ยว หรอกหนา หากลากัน

ความหวังใด เคยมี ไม่มีหมด
ยังปรากฏ งดงาม ในความฝัน
คำที่เคย เอ่ยขาน เนิ่นนานวัน
ยังคงมั่น ย้ำเตือน ไม่เชือนแช

ในหัวใจ ไม่เคย เมยเมินหมาง
คงเส้นทาง หัวใจ ไว้แน่วแน่
ทัศนคติ ต่อกัน ไม่ผันแปร
ยังเป็นรัก ที่แท้ แน่สัมพันธ์

ไม่เลยหรือ โอกาส ได้พูดตอบ
ว่าไม่ชอบ ไม่เข้าใจ อะไรนั่น
“จะได้ไหม” ขอย้ำ เอ่ยจำนรรจ์
อย่าหุนหัน จากไป ไม่ต้องการ

เปลี่ยนถามใหม่ “ทำไม” ใจจึงเศร้า
ไยจึงเบา อารมณ์ งมงุ่นง่าน
จงจางหาย หัวใจ ได้เบิกบาน
เลิกคิดพาล คาดเดา เอาแต่ใจ

นับจากนี้ ถามก่อน อย่างอนอีก
หรือหลบหลีก หนีห่าง หมางหม่นไหม้
สติรู้ ตัวตน วนคิดไป
สองเราได้ เคียงกัน วันวิวาห์.

emo_95

"Kanthita"
๑๒ ธ.ค. ๒๕๕๓

(http://i882.photobucket.com/albums/ac25/Kan_ry/ww43.gif)


หัวข้อ: Re: ~~** ขอโอกาสให้ฉันหน่อย **~~
เริ่มหัวข้อโดย: ข้าพเจ้า ที่ 12 ธันวาคม 2010, 09:33:PM

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_015.gif)
ไม่ร้องขอโอกาสอนาถนัก
จึงขอพักเหนื่อยใจให้มันว่าง
หวังความช้ำล้ำแดแค่เจือจาง
แล้วก้าวย่างหยัดยืนรั้งฝืนทน

แม้ผ่านหนาวผ่านร้อนฤดูเปลี่ยน
ขอเฝ้าเขียนพร่ำพจน์เศร้าหมดฝน
ถึงผู้เดียวคือเธอดวงกมล
อาจวกวนยกซ้ำคราวช้ำใจ
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_014.gif)

ฝากเพลงให้ฟังครับ  เพลงหัวใจล้มเหลว
http://www.4shared.com/audio/WPJQeF1T/_-_.htm
 (http://www.4shared.com/audio/WPJQeF1T/_-_.htm)


หัวข้อ: Re: ~~** ขอโอกาสให้ฉันหน่อย **~~
เริ่มหัวข้อโดย: ฉันเอง ที่ 13 ธันวาคม 2010, 02:14:AM
๑๑โอกาสเธอน้อย๑๑



ของบางอย่าง   อยากได้รับ  เธอกลับเฉย

ทำเฉยเมย   ไม่สนใจ   ไปใฝ่หา

ของบางสิ่ง   ฉันอยากให้  กลับชายตา

มันด้อยค่า   หรืออย่างไร   ให้ใจกัน


คำว่ารัก  บอกทุกวัน  ฉันไม่เบื่อ

อีกคิดถึง  มีเหลือเฟือ  โปรดบอกฉัน

ความห่วงใย   ให้แสดง   ทุกทุกวัน

เพราะว่ามัน   จรรโลงใจ   ให้รักเธอ


คำน้อยนิด  ที่กินใจ  ทำคิดมาก

ชอบพูดถาก  ยอกย้อน  ก่อนเสมอ

ไม่รักษา  น้ำใจกัน  บ้างนะเออ

มันพอกพูน  จนพบเจอ  เหมือนดั่งเคย


เปรียบเส้นฟาง   เส้นสุดท้าย   คล้ายจะขาด 

มันจะบาด  ใจเธอไหม   ถ้าฉันเผย

อยู่กันไป   ก็มีแต่   จะละเลย

คนเคยเคย   แค่มองตา   น่ารู้กัน


ฉันเอง..