พิมพ์หน้านี้ - เพื่อน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนห่วงใย+กลอนปลอบใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: กริชอักษร ที่ 09 ธันวาคม 2010, 02:37:AM



หัวข้อ: เพื่อน
เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 09 ธันวาคม 2010, 02:37:AM

ไม่เพราะแต่ให้เธอเข้าใจว่าเป็นความห่วงใยจากคำว่า เพื่อน


ในวันที่เธอนั้นเสียน้ำตา
ฉันจะยืนข้างๆเธอนะ ไม่ไปไหน
ถึงแม้ว่ามันอาจไม่ช่วยอะไร
แต่กำลังใจให้เธอยังเหมือนเดิม

ทุกครั้งที่ฉันนั้นอ่อนล้า
ก็จะมีเธอเข้ามาช่วยผ่อนเพิ่ม
ลดความช้ำทำให้มีแรงต่อเติม
เธอช่วยเริ่มเสริมพลังทุกครั้งมา

เมื่อมาถึงวันนี้เธอมีแผล
ขอดูแลเธอนั้นฉันอาสา
หยดน้ำที่หยาดไหลผ่านนัยตา
ฉันรู้ว่าเธอไม่กล้าเปิดเผยมัน

ฉันเองก็ใช่ว่าจะกล้าหรอก
ที่จะบอกออกปากก่อนเธอนั้น
ความรู้สึกของเราก็เท่ากัน
หวังว่ามีสักวันที่เธอกับเขานั้นจะกล้าพอ

ฉันเองก็ไม่เห็นจะเป็นไร
อยากบอกว่าเปิดใจเธอเถิดหนอ
อย่าให้เรื่องบ้าๆทำเธอสองคนน้ำตาคลอ
ส่วนฉันก็ยังเป็นเพื่อนที่เหมือนเดิม

เธอไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น
ความสัมพันธ์มันไม่ลดมีแต่เพิ่ม
ปาดน้ำตาแล้วมองมา ณ ที่เดิม
เพื่อนคนนี้พร้อมจะเติมกำลังใจ