พิมพ์หน้านี้ - ~“คำสารภาพของ..กิ้งกือ?”~

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ระนาดเอก ที่ 03 ตุลาคม 2010, 05:18:PM



หัวข้อ: ~“คำสารภาพของ..กิ้งกือ?”~
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 03 ตุลาคม 2010, 05:18:PM
(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:LdcRj2itXuoLHM::&t=1&usg=__7N2o-Wi-7OnfE-O0EKR52Qt4vOI=)

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_131.gif)

~“คำสารภาพของ..กิ้งกือ?”~



๐ เรากลายเป็นกิ้งกือหรือตอนนี้
เธอจึงยี้ยัดเยียดรังเกียจใส่
กิริยาอาการด้านทรามวัย
มันเหมือนใช่ยามมองจดจ้องเรา

๐ คนเคยซึ้งปึ่งชาตามันฟ้อง
ซึ่งเนื้อทองแสดงแอบแฝงเล่า
ยามใกล้ชิดจิตบอกตอกย้ำเอา
วารครั้งเก่าคราวรักชักเปลี่ยนไป

๐ เรามิเคยรักกันกระนั้นหรือ
ลืมคนซื่อก่อนเอ่ยเผยรักใคร่
เรามิเคยหวังดีนี่หรือไร
แล้วทำไมเธอจึงถึงเกลียดชัง

๐ สิ่งที่เธอเคยให้ในยามรัก
คือกับดักที่สื่อหรือร้อยชั่ง
ช่างผสมผเสเล่ห์เหลี่ยมจัง
ทำเรานั่งอ่อนล้าน้ำตาปรอย

๐ ในความพ่ายที่เธอเสนอนั้น
กะทันหันสลัดตัดเกี่ยวก้อย
ปิดเส้นทางย่างก้าวเราหลุดลอย
สัมพันธ์ถอยทำร้ายชายคุ้นเคย

๐ เรากลายเป็นกิ้งกือแล้วหรือนี่
เพียงนารีปิดไว้ไม่เฉลย
รักสะดุดต้องปล่อยรักลอยเลย
ไม่อยากเกยคางมองนองน้ำตา..

ระนาดเอก

 emo_12


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_131.gif)


หัวข้อ: Re: ~“คำสารภาพของ..กิ้งกือ?”~
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 03 ตุลาคม 2010, 06:44:PM
(http://img820.imageshack.us/img820/7826/mensprizeslegs.jpg)




พ่อกิ้งกือลือร่ำทำวิ่งวุ่น
ขาของคุณเป็นร้อยคอยวิ่งไล่
สาวที่ไหนกล้าสนิทคิดห่างไกล
ขาไม่ได้ขามากไปใครก็ร้าง


(เหลือสองขา..อาจพอมีหวังค่ะท่านระนาดฯ..สาวๆเขากลัวชายขา(ใคร)เยอะ..หึ หึ)



หัวข้อ: Re: ~“คำสารภาพของ..กิ้งกือ?”~
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 07 ตุลาคม 2010, 01:40:PM
(http://s3.postimage.org/Tpv9r-012822a7.jpg) (http://www.postimage.org/)




  ...ชีวิตอ้ายคือ กิ้งกือ..ตกท่อ...


๐..ขาสะดุด หลุดกลิ้ง กิ้งกือท้อ
ตกขอบท่อ ส่อเค้า หมดเป้าหมาย
คงมิต่าง จากพี่ ที่เตรียมกาย
รับความอาย อ้างว้าง เมื่อนางเมิน
 
๐..เวลาเก่า สี่โมง โรงเรียนเลิก
พี่ได้ฤกษ์ เตรียมแซว ให้แก้วเขิน
รอที่ท่า ศาลาเก่า เศร้าเหลือเกิน
เมื่อนางเดิน ควงหนุ่ม โอ้..กลุ้มใจ

๐..แถมหยอกเย้า เคล้าคลอ ส่อกระซิก
ภาพมันจิก  เจ็บเจาะ  เพราะหมั่นไส้
เจอไอ้หนุ่ม  หน้าตาดี มีมอ’ไซค์
ก็หลงไขว้ ควงแขน แสนบาดตา

๐..รู้ไหมว่า มันช้ำ ระกำชอก
อยากตะคอก อาฆาต วาสนา
ไยจึงแกล้ง แสร้งสร้าง นางลงมา
ลวงไอ้หนุ่ม บ้านนา  ให้บ้ามอง

๐..โอ้..ชีวิต คิดแล้ว แสนแห้วบื้อ
เหมือนกิ้งกือ ดื้อคัน พันธุ์มัวหมอง
หมายดอกฟ้า ผกามาศ ชาติลำพอง
หวังจับจอง  แต่ต้องขื่น ลื่นตกลง

 ๐..ด้วยบุปผา ปลูกไว้ ในกระถาง
 ที่หนทาง ปีนป่าย ใช่ทรายผง
 ต่อให้ขา เป็นพัน นั้นมั่นคง
ก็มีหวัง อัสดง ลงท่อยาง
 
 ๐..ได้แต่เพียง ทำใจ  ไปเสียเถิด
 ดันอยากเกิด เป็นกิ้งกือ มือพันหาง
หากวันใด โชคช่วย อำนวยทาง
ส่งรถราง มาให้ จะไสโชว์....ซะเลย...
      ....อิอิอิ...


***เมฆา...***


 



(http://s3.postimage.org/ToZJA-39eed418.jpg) (http://www.postimage.org/)