พิมพ์หน้านี้ - ฟ้าหลังฝน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: นพตุลาทิตย์ ที่ 10 สิงหาคม 2010, 03:04:PM



หัวข้อ: ฟ้าหลังฝน
เริ่มหัวข้อโดย: นพตุลาทิตย์ ที่ 10 สิงหาคม 2010, 03:04:PM
ฟ้าหลังฝนคนรู้ดูสดใส
ฟ้าวันใหม่ใสแจ่มแย้มเวหา
ลืมเรื่องราวคราวหลังครั้งก่อนมา
ปล่อยเวลากลืนกินสิ้นโศกตรม


หัวข้อ: Re: ฟ้าหลังฝน
เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 10 สิงหาคม 2010, 05:24:PM
หลังฝนซาฟ้าสดเมื่อหมดฝน
รุ้งเตรียมตนวาดเส้นเด่นด้วยสี
ตระการตาพาตื่นชื่นชีวี
มองวิถีแนวรุ้งพุ่งข้ามฟ้า

ผิวน้ำคลองล่องเลื่อนเคลื่อนผักตบ
ไปจอดจบที่ใดไม่รู้หนา
ฉันเฝ้าจ้องมองจนผ่านพ้นตา
หลังสร่างซาสายฝนที่หล่นพรำ

เมื่อรุ้งโรยเลือนรางจางสีสัน
ความเหงาเข้าประจัญจนยันค่ำ
เสียงอึ่งอางดังก้องร้องงึมงำ
ความมืดดำย่ำยามตามครรลอง


รู้สึกไปไหนละก็ไม่รู้ อิอิ งง ครับ ไม่มีเวลากรองขออภัยอาจขัดๆๆไปบ้าง


หัวข้อ: Re: ฟ้าหลังฝน
เริ่มหัวข้อโดย: KungDekZa ที่ 10 สิงหาคม 2010, 07:18:PM
ฝนตกหนักฟ้าครึ้มดูหมองจิต
ดั่งชีวิตมิดหม่นไร้แสงสา
เมื่อชีวิตไร้ทางล้นน้ำตา
ดั่งฝนฟ้ามืดครึ้มไม่เป็นใจ

เมื่อฝนหยุดฟ้าสุดแสงสดใส
คนผู้ใดสุขสมไร้ทุกข์ไหน
เมื่อฟ้าเปิดสาดแสงส่องสู่ใจ
คนผู้ใดลืมทุกข์ประสบมา

                                 KungDekZa

ปล.แปลกๆครับอันนี้ เหอๆ