พิมพ์หน้านี้ - แม้...เพียง ... ลำพัง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประชดรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ดิษฐา ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 04:55:PM



หัวข้อ: แม้...เพียง ... ลำพัง
เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 04:55:PM
แม้เพียงคน  ชั่วคราว  ยามเขาเผลอ
แม้เจอะเจอ ความเศร้า แสนล้านหน
แม้ ต้องเจ็บ  ยามเดียวดาย ใจจำทน
แม้เพียงคน สำรอง  ยังยอมเป็น..

เพียง ฟังเสียงหัวใจ ใช่ผิดถูก
เพียง ใจผูก มั่นสมัคร มิอาจเห็น
ความดี-ชั่ว สุดแยกเยอะ สิ่งควรเป็น
เหมือนดั่งเช่น เฉกควายโง่ โดนลวงใจ


หัวข้อ: Re: แม้...เพียง ... ลำพัง
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพร ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 08:37:PM

แม้เพียงคน  ชั่วคราว  ยามเขาเผลอ
แม้เจอะเจอ ความเศร้า แสนล้านหน
แม้ ต้องเจ็บ  ยามเดียวดาย ใจจำทน
แม้เพียงคน สำรอง  ยังยอมเป็น..

เพียง ฟังเสียงหัวใจ ใช่ผิดถูก
เพียง ใจผูก มั่นสมัคร มิอาจเห็น
ความดี-ชั่ว สุดแยกเยอะ สิ่งควรเป็น
เหมือนดั่งเช่น เฉกควายโง่ โดนลวงใจ

...........................................
จะมีรักทั้งทีต้องที่หนึ่ง
อย่าหมายพึ่งคนร้อนจะอ่อนไหว
หวานคารมพรมมาพาฤทัย
เจ็บฝังในแนบเนาทุกเช้าเย็น


หากรักต้องผูกใจไว้เพื่อเจ็บ
แล้วหนาวเหน็บเจ็บจริงหญิงคงเห็น
อย่าให้ใครลวงหลอกยอกลำเค็ญ
เรายังเป็น...ตัวเรา...นะสาวเอย...


หัวข้อ: Re: แม้...เพียง ... ลำพัง
เริ่มหัวข้อโดย: peerapon ที่ 04 พฤษภาคม 2010, 07:40:AM
อยู่ลำพัง  เพื่อลำพอง  มองข้างหน้า
ทีผ่านมา  มองเมียง  เพียงชาเฉย
เหมือนลมพัด  ผ่านแผ่ว  แล้วละเลย
ได้เปิดเผย  ประสบการณ์ ผ่านเวลา

อย่าดูถูก  ตัวตน ว่าคนโง่
ทั้งอ่าวโอ้ ความเก่า ที่เข้าหา
อย่างน้อยนั้น อุปสรรค ประจักษ์ตา
เป็นตำรา สอนใจ  ให้ใคร่ครวญ


หัวข้อ: Re: แม้...เพียง ... ลำพัง
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 08 พฤษภาคม 2010, 01:54:AM
อยู่คนเดียว..แม้เปลี่ยวเหงาอาจเศร้าบ้าง
ยังดีกว่าอ้างว้างทางสามแพร่ง
อยู่คนเดียว..แม้เปลี่ยวใจไม่ลงแดง
ยังดีกว่าต้องยื้อแย่งแข่งชิงชาย


หัวข้อ: Re: แม้...เพียง ... ลำพัง
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 08 พฤษภาคม 2010, 12:01:PM

                                                                                 ....สายทางรัก หักเห เพราะเลห์หลอก
                                                                            ถูกกระทำ ช้ำชอก หลอกลุ่มหลง
                                                                            หมดสิ้นแล้ว แนวรัก เคยปักลง
                                                                            เมื่อโฉมยงค์ จงใจ ผลักไสกัน
                                                                                    เดินเดียวดาย โดดเดี่ยว เหลียวเคว้งคว้าง
                                                                            เพียงลำพัง ดั่งทาง หยุดสร้างฝัน
                                                                            กลางเปลวแดด แผดจ้า ท้าตะวัน
                                                                            กับคืนวัน อันเดียวดาย คล้ายสิ้นลม
                                                                                    ตราบอาทิตย์ อัสดง ลงฟากฟ้า
                                                                            ดวงดารา ประจำเมือง ขึ้นเรืองสม
                                                                            แต่ดาวนำ ประจำใจ  ใยหมองตรม
                                                                            หรือเพราะจม หล่มรัก ปลักโคลนใจ
                                                                                     เพียงแค่คน หนึ่งคน ทำหม่นหมอง
                                                                            เพียงแค่คน ทนตรอง ทำหม่องไหม้
                                                                            เพียงแค่คน ทำหยิ่ง ไม่จริงใจ
                                                                            เพียงแค่..คน .. จะสนใจ ทำไมกัน.....
 


หัวข้อ: Re: แม้...เพียง ... ลำพัง
เริ่มหัวข้อโดย: boomarang ที่ 20 พฤษภาคม 2010, 08:20:PM
นานแสนนานไม่ผันแปรแค่ไดัรัก
จักอกหักรักคุดสักแค่ไหน
ให้เธอรู้ว่าคนนี้คอยห่วงใย
คอยฝากใจให้เธอทุกเวลา
แม้ว่าเธอไม่รู้ค่าในตัวฉัน
แต่ทุกวันก็ยังเฝ้าคอยรักษา
รักแต่เธอคนเดียวตลอดมา
และเหมือนว่าจะรักเธอตลอดไป


หัวข้อ: Re: แม้...เพียง ... ลำพัง
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 20 พฤษภาคม 2010, 09:38:PM

(http://www.klonthaiclub.com/pic/nature_031.jpg)


ฉันดั้นด้นมาเดียวดายเพราะใจรัก
สิ่งใดจักขวางพาดมิหวาดไหว
ถึงลำพังคนเดียวรึเปลี่ยวใจ
หมายมอบรักแด่ใครในสักวัน

อาจเป็นเธอคนนั้นที่ฉันรัก
มอบสมัครเมื่อเร่มาเหหัน
ขออย่าหมางหมิ่นใจในสัมพันธ์
ให้ค่านั้นลดถอยลงน้อยเลย





(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_011.gif)