พิมพ์หน้านี้ - ให้...เธอ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: attaset ที่ 25 เมษายน 2010, 12:48:PM



หัวข้อ: ให้...เธอ
เริ่มหัวข้อโดย: attaset ที่ 25 เมษายน 2010, 12:48:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/fell_013.jpg)


emo_47อย่าผูกมัด กับใคร ในอดีต
อย่าผูกติด กับรัก ที่แพ้พ่าย
อย่าผิดหวัง กับใจ ที่วางวาย
เพราะสุดท้าย ต้องทน ช้ำคนเดียว
emo_45จะใส่ใจ ไปใย กับใครเขา
ในเมื่อเรา เฝ้าแค และแลเหลียว
น้ำกับไฟ อยู่ใกล้  ไม่กลมเกลียว
ก็อยู่เดียว หากกล้า ไม่น่ากลัว
emo_40จะคิดมาก ไปใย ให้ใจหม่น
เขาก็คน เหมือนคน ปะปนทั่ว
มีสองแขน สองขา หนึ่งลำตัว
จะหมองมัว ทำไม ใครเหมือนกัน
emo_120ไม่รักเรา เราก็ไม่ ไปรักเขา
ใจของเรา อยู่กับเรา ก็เท่านั้น
ให้ใจเรา เราก็ให้ ใจต่อกัน
อย่าสำคัญ เห็นค่า เกินกว่าควร
emo_06โลกเรานี้ อย่างไร ไม่ไร้รัก
ลืมสักพัก รักใหม่ คงได้หวน
ที่สูญเสีย เพลียใจ ให้ใคร่ครวญ
อย่าเพิ่งด่วน เร่งรัด ตัดสินใจ
emo_05ที่เคยเจ็บ เจ็บอะไร ใครทำเจ็บ
เหมือนถอดเล็บ ขบขา ขึ้นมาใหม่
เสียหนึ่งไป ได้หนึ่งมา ทุกคราไป
เจ็บไม่ตาย สุขไม่จริง ทุกสิ่งอัน
emo_32กำลังแรง แห่งจิต มีฤทธิ์มาก
จะทุกข์ยาก จะสบาย เพราะใจนั่น
ใครจืดจาง ใครจริงใจ ช่างใครมัน
อย่ายึดมั่น เพราะว่า เสียท่าคน
emo_28หยุดเสียบ้าง นะใจ ที่ไกวแกว่ง
หยุดเหนื่อยแรง หาสุข ทุกแห่งหน
หยุดความคิด ท่องไป ในสกล
หยุดใจตน คนนี้ ไว้ที่เดิม



(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_107.gif)


หัวข้อ: Re: ให้...เธอ
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพิลาไลย ที่ 28 เมษายน 2010, 06:38:PM
(http://i243.photobucket.com/albums/ff129/kiana1019/hrt_3_07.gif)

โมทะนาสาธุบรรลุหรือ
พนมมือถือดอกไม้ไหว้ส่งเสริม
ขอให้จิตรผ่องใสไปกว่าเดิม
แล้วจงเริ่มถือศีลอาจินต์ไป

จงสุขสมร่มกาสาวพัตร
ถือกระบัตรสัจจะธรรมนำสดใส
อยู่ในศีลในธรรมอย่าจำใจ
แล้วจะไปใส่บาตรอาจได้บุญ


(http://www.kaweeclub.com/link/a1%20(155).gif)
(http://www.kaweeclub.com/emotion/1%20(309).gif) พิมพิลาไลย (http://www.kaweeclub.com/emotion/1%20(309).gif)



หัวข้อ: Re: ให้...เธอ
เริ่มหัวข้อโดย: attaset ที่ 28 เมษายน 2010, 07:42:PM


emo_95เจริญพรสีกาอยากมาวัด
อย่าลืมนัดแฟนคลับสนับสนุน
เข้าวัดมาศึกษาพุทธคุณ
เพื่อเกื้อหนุนศาสน์ไทยให้เจริญ
 emo_116ทุกข์ในโลกนี้หรือถือว่าน้อย
ยังมีรอยลาภยศสุขสรรเสริญ
แคนนรกเปลี่ยวร้างใช่บังเอิญ
หากมัวเพลินกับกรรมที่ทำกัน


หัวข้อ: Re: ให้...เธอ
เริ่มหัวข้อโดย: peerapon ที่ 30 เมษายน 2010, 05:28:AM
อ่านสามจบ พบเลย คำเอ่ยอ้าง
ว่าถูกร้าง ถูกลวง จากห้วงฝัน
คงอึดอัด อั้นอุก  อยู่ทุกวัน
จึงรำพัน ดายเดียว ไม่เกี่ยวใคร

ใครหนอใคร ที่ทำ ให้ช้ำจิต
เพื่อนสนิท หรือความหวัง ที่ตั้งไว้
เขาลูบคม อยู่นาน ประการใด
จึงต้องให้ ถึงธรรม นำประโลม


หัวข้อ: Re: ให้...เธอ
เริ่มหัวข้อโดย: attaset ที่ 30 เมษายน 2010, 10:55:AM
ใช่มีใครหน่ายรักหรือหักอก
เป็นประสกที่พร้อมใจน้อมโน้ม
เห็นกิเลสเภทภัยในใจโยม
จึงเหมือนโหมหลักคิดสักนิดหนึ่ง

ค่าของคนควรคู่อยู่ตรงไหน
ค่าของใครควรใคร่ให้คิดถึง
ค่าของหญิงสิ่งไหนให้คำนึง
ค่าของชายควรซึ้งถึงอะไร


พุทธบริษัท4ในพุทธศาสนาพุทธประกอบด้วย
ภิกษุ.ภิกษุณี.อุบาสก.และอุบาสิกา
คำว่าประสกก็คือคำว่าอุบาสกนั่นเอง
ซึ่งหมายถึงคฤหัสถ์ชายที่แสดงตนเป็นคนนับถือ
พระพุทธศาสนา โดยประกาศถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะ


หัวข้อ: Re: ให้...เธอ
เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 30 เมษายน 2010, 11:50:AM
มาทีไร...ก็กระทบ คบเพื่อว่า.. emo_02
สมน้ำหน้า...กี่หน...คนที่ใช่.. emo_23
ที่ขนำ..ค่ำนั้น...แค่ฝันไป.. emo_10
จะให้ใคร?...ผูกพัน..แค่วันเดียว.. emo_52

นา..ที่เราเคยไถ....ใช้ผานกลบ
ข้าว..ที่เราประคบ...ก็แห้งเหี่ยว
กอง..ที่เราทำทุน...เงินหมุนเกรียว
ฟาง..กับเคียวน้องเบื่อ..."เกลือกับข้าว"  emo_06

                 emo_95  น้องไปเปิด..."สำนัก..ไม่รักแท้"...แล้วพี่


หัวข้อ: Re: ให้...เธอ
เริ่มหัวข้อโดย: attaset ที่ 30 เมษายน 2010, 12:33:PM


จะดิ้นรนอย่างไร(ก็)ใจดวงนี้ emo_47
อีกร้อยวันพันปีมีร้อนหนาว
ถึงอยู่ทั่วหัวระแหงใต้แสงดาว
เกลือกับข้าวสุดท้ายต้องใช้มัน
ไม่กระทบกระแทกแยกให้ออก emo_54
คำไหนหลอกคุ้ยเขี่ยให้เสียขวัญ
คำที่ให้มีไหมใครให้กัน
คำคำนั้นคือคำนี้ของพี่ชาย