พิมพ์หน้านี้ - "โลกสีเทา"

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 24 เมษายน 2010, 10:43:PM



หัวข้อ: "โลกสีเทา"
เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 24 เมษายน 2010, 10:43:PM



(http://www.uppicth.com/uploads/bc52f0e.jpg)

"โลกสีเทา"
............................................

โลกวันนี้ของเราสีเทาแล้ว
คงไม่แคล้วมืดลับและดับสูญ
เมื่อหัวใจถูกข่มไม่สมบูรณ์
ยังอาดูรมากมายจากสายตา

มองกลับไปโลกเก่าที่เราเฝ้า
ไม่เคยเศร้าสักนิดเมื่อคิดหา
ท่องไปในโลกสวยด้วยศรัทธา
มองดูฟ้าสีครามเมื่อยามเย็น

มีดอกไม้ใบหญ้านำพารัก
ล้วนรู้จักยิ้มบ้างอย่างที่เห็น
โลกใบเก่าไม่เศร้าอย่างเราเป็น
เหมือนดั่งเช่นวันนี้ที่ร้าวราน

มองดูโลกสีเทา…เราสุข-โศก
อาจเป็นโลกที่เหงาคนเล่าขาน
คงจะเป็นเช่นนี้ไปอีกนาน
รอพบการขานรับเพื่อกลับมา

จะร่ำลาความโศกเพื่อโลกใหม่
ที่ห่วงใยทุกเรื่องอยู่เบื้องหน้า
โลกที่มีความสวยด้วยศรัทธา
โลกที่ไร้น้ำตา…ทุกนาที.

............................................





หัวข้อ: Re: "โลกสีเทา"
เริ่มหัวข้อโดย: ~Dreamer~ ที่ 26 เมษายน 2010, 01:32:AM
(http://i155.photobucket.com/albums/s287/tham_photo/5293b.png)

โลกสีเทาของเราดูเศร้าหมอง

ใจเหม่อมองตามหาแต่ความฝัน

ความเป็นจริงคือสิ่งไม่สัมพันธ์

ทุกคืนวันเวลา...อ่อนล้ากาย

ยาม...นภามีดาราสาดส่องแสง

ระยิบแยงส่องนัยตาพาอ่อนไหว

ดวงใจนี้ตามความฝันมามากมาย

อยากจะกลายเป็นดารา...โลกสีเทา


หัวข้อ: Re: "โลกสีเทา"
เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 28 เมษายน 2010, 08:36:PM


.............................

โลกของเรา วันนี้ มีสีหลาก
คือสีจาก ซากเศร้า แห่งเงาฝัน
แต่สีเทา เฝ้ามอง เป็นของวัน
สีอื่นมัน ไม่มี จากหัวใจ

อยากอยู่นิ่ง ยิ่งใส ในความว่าง
อยากจะสร้าง ทางสี มีที่ไหน
อยากจะจบ พบค่า ว่าความไป
ล้วนอยู่ใน ชีวิต ที่คิดเอง

.............................

 emo_62


หัวข้อ: Re: "โลกสีเทา"
เริ่มหัวข้อโดย: I Wanna Love You ที่ 28 เมษายน 2010, 08:51:PM
บนฟ้ายังมีดาวอยู่จริงไหม?
รอบกายก็ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนไปจากแต่ก่อน
แต่ทำไมตอนนี้ ทุกทุกครั้งที่เข้านอน
รู้สึกว่าความหดหู่มันบันทอนจิตใจ

เหมือนโลกตอนนี้มีแต่สีเทาหรือเปล่า?
มองไปทางไหนถึงได้ดูเศร้าจนอยากจะร้องไห้
คนที่คอยแต่งแต้มสี ตอนนี้คนดีอยู่ที่ใด
กลับมาเป็นสีสันให้หัวใจกันอีกได้ไหม ยังรออยู่เดิมของหัวใจของเรา