พิมพ์หน้านี้ - **คุณค่าแห่งกวี** (แก้ไขใหม่)

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนห่วงใย+กลอนปลอบใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: victoria's secret ที่ 23 เมษายน 2010, 03:29:AM



หัวข้อ: **คุณค่าแห่งกวี** (แก้ไขใหม่)
เริ่มหัวข้อโดย: victoria's secret ที่ 23 เมษายน 2010, 03:29:AM
xxxx


หัวข้อ: Re: **คุณค่าแห่งกวี** (แก้ไขใหม่)
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีอุดร ที่ 23 เมษายน 2010, 08:50:AM
ขออนุญาตเขียนต่อนะครับ


(http://img686.imageshack.us/img686/6418/featbasho.jpg)


..."ตามรอยทางแห่งกวี"ของชีวิต
ผู้มีสิทธิ์สร้างสรรค์วรรณศิลป์
อนุรักษ์ภาษาอยู่อาจิณ
เหมือนได้แทนคุณแผ่นดินกวินไทย...

ขอร่วมอนุรักษ์ด้วยคนครับ.

นับถือ
ศรีอุดร
23เมษายน2553


หัวข้อ: Re: **คุณค่าแห่งกวี** (แก้ไขใหม่)
เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 23 เมษายน 2010, 03:38:PM

๐ หากจะหมาย…ร่ายพจน์…เป็นบทถ้อย
เพื่อเรียงร้อย…คำกลอน...อักษรศรี
ควรแต่งแต้ม..แซมเติม..เสริมวจี
ด้วยวลี..ที่ละมุน..ด้วยสุนทร

๐ จินตนา...หาคำ...นำมาเขียน
อย่าแปรเปลี่ยน…เวียนวน…จนคล้ายหลอน
เปรียบวลี…ที่จรด…ในบทตอน
คือเกสร…ภมรหมู่…ได้ชูชม

๐ หากจะเน้น..เล่นคำ...ดื่มด่ำจิต
ควรลิขิต..ให้เพราะ..ดูเหมาะสม
ใช้ถ้อยพจน์..รจนา..หว่านคารม
ชนนิยม…สมค่า…วาจางาม

๐ ท่วงทำนอง…กรองกลั่น…เป็นชั้นฉาก
ทั้งง่ายยาก…หลากล้วน…ชวนไหวหวาม
แทนสำเนียง…เรียงร้อย…ถ้อยนิยาม
เป็นถ้อยความ…ตามดั่ง…ที่หวังจินต์

๐ เขียนออกไป…ให้สม…อารมณ์หมาย
เพื่อผ่อนคลาย…กายจิต…เป็นนิจสิน
ค่อยค่อยเข็ญ…เป็นสาย…ออกร่ายริน
มิพักสิ้น…รินหลั่ง…ดังต้องการ

๐ ทุกทุกคำ…ย้ำเน้น…ให้เด่นชัด
ความเจนจัด…หัดไว้…ให้แตกฉาน
อ่านตำรา…คว้าค้น…จนเชี่ยวชาญ
เพื่อสืบสาน…งานกวี…ที่มีมา(พี่แจ๊ค)


กราบอภัย...ที่ใจพลั้ง...มิยั้งคิด
กลอนสะกิด...ช่วยสกัด...พี่จัดหา
เมื่อตั้งใจ...ทำเหตุ...เจตนา
กล่าววาจา..."ขอโทษ"...ลิงโลดเกิน

พี่เหนือชั้น...ปั้นแต่ง...มีแห่ง-เหตุ
ผิดสังเกตุ...ทักษมน...ทำตนเขิน
ถูกเรียกขาน..."พี่แจ๊ค"...ก้าวแรกเดิน
มิบังเอิญ บังอาจ...ไปพาดครู

ชีวิตยัง...ย่ำไป...อีกไกลนัก
ได้พิงภักดิ์...ใกล้ชิด...ศิษย์ผู้รู้
ดวงดาวจร...ซ่อนไว้...มาไล่ดู
จะชื่นชู...ในกมล...แม้ตนลา

ชีพจร...ลงใจ...ไม่ไกลดอก
ยังเข้า-ออก ส่งจูบ..จุดธูปหา
โพระดก...นกน้อย....เมื่อคล้อยตา
เจียด.เวลา...คิดถึงกัน...แบบ..ปัน.ใจ











หัวข้อ: ลองแบบอื่นบ้าง วานช่วยติชม
เริ่มหัวข้อโดย: yutter ที่ 23 เมษายน 2010, 05:38:PM
  ในเนื้อกลอนหนึ่งนั้น        แจ้งจัก  กายตน
หน้าแย่หรือหน้ารัก            บอกได้
อ่านกลอนเธอสักพัก          หัวใจ  ร้อนรน
หวั่นไหวเกินเก็บใว้            ใจเต้นโครมคราม

  ทุกอักษาแช่มชื่น            จับใจ  จริงแล
ดุจดาวดาษดื่นได้              จากฟ้า
เรียบเรียงรวมร้อยไว้           งดงาม น่าแล
สรุปได้เลยว่า                     เธอน่ารักจริง
    emo_106 
 


หัวข้อ: Re: **คุณค่าแห่งกวี** (แก้ไขใหม่)
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 23 เมษายน 2010, 07:23:PM
คุณค่าแห่งกวีมีหลายหลาก
จะขอฝากอีกสักนิดความคิดเห็น
ความสุภาพนอบน้อมอีกประเด็น
ให้สมเป็นกลอนสุภาพซาบซึ้งใจ

 emo_100 emo_100


หัวข้อ: Re: **คุณค่าแห่งกวี** (แก้ไขใหม่)
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีอุดร ที่ 23 เมษายน 2010, 08:38:PM
ข้าพเจ้าคนไกลใช่สนิท
ท่านล้วนมิตรสหายกันทั้งนั้นหนอ
ข้าพเจ้าผ่านมาน้ำตาคลอ
ท่านหยอกล้อเหมือนน้องพี่ ศรีฯปลื้มใจ

ความผูกพันของกวีนี่แน่นนัก
เปี่ยมด้วยรักมั่นคงสิ้นสงสัย
ข้าพเจ้าศรีอุดรคนจรไกล
ครั้งหนึ่งได้มานี่ยินดีแล้ว... emo_20


 emo_60 emo_116


หัวข้อ: Re: **คุณค่าแห่งกวี** (แก้ไขใหม่)
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 23 เมษายน 2010, 09:24:PM
แสนยินดีศรีอุดรจรมาใกล้
ฝากกลอนไว้ให้เห็นเป็นประจักษ์
ด้วยกลอนธรรมล้ำค่าน่าอ่านนัก
ทั้งกลอนรักกลอนเศร้าซึ้งติดตรึงใจ

ท่านมิใช่คนไกลในบ้านนี้
เป็นน้องพี่ผูกพันบ้านหลังใหญ่
ร่วมสร้างเสริมผลงานบ้านกลอนไทย
แม้อยู่ไกลแค่กายใจถึงกัน


 emo_100 emo_100



หัวข้อ: Re: **คุณค่าแห่งกวี** (แก้ไขใหม่)
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีอุดร ที่ 27 เมษายน 2010, 03:13:PM
ฉันมีแท่ง ดินสอ สมุดเก่า
เธอนั้นเล่า มีปากกา สมุดใหม่
ฉันไม่มี ยางลบ ลบคำใด
เธอนั้นไซร้ มียางลบ อย่างครบครัน

ฉันมีบ้าน เก่าเก่า เข้าอาศัย
เธอบ้านใหญ่ งามตา ราวสวรรค์
ฉันมีป่า มวลไม้ หมู่ไพรวัลย์
เธอมีสวน จัดสรร อันรื่นรมย์

ฉันกินข้าว หาปลา เป็นอาหาร
เธอของหวาน ของคาว เช้า-เย็นสม
ฉันทำงาน ด้วยมือ ทื่อระบม
เธอนิยม ทำงาน ด้วยปัญญา

ฉันเขียนบท กวี ไม่มีบท
เธอกำหนด บทกวี อย่างมีค่า
ฉันโง่งม ไม่สันทัด ขัดลีลา
เธอภาษา ยอดเยี่ยม เปี่ยมคมคำ

ฉันเติบโต แตกต่าง ที่ทางอยู่
เธอก็รู้ ผู้ดี ที่สูง-ต่ำ
ฉันเรียนท่อง อาขยาน ทุกวันจำ
เธอเรียนนำ ตำรา วิชาชาญ

ฉันเริ่มจับ ดินสอ พอเขียนวาด
เธอก็อาจ จับปากกา อย่างกล้าหาญ
ฉันเขียนกลอน ด้วย"ความเชื่อ"...เพื่อวันวาร
เธอสื่อสาร...อ้างอิง เชื่อสิ่งใด?