พิมพ์หน้านี้ - รักของฉัน...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: chaipan1999 ที่ 18 เมษายน 2010, 09:22:PM



หัวข้อ: รักของฉัน...
เริ่มหัวข้อโดย: chaipan1999 ที่ 18 เมษายน 2010, 09:22:PM
รักของฉันไม่พร่างพราวราวสวรรค์
ไม่เสกสรรค์เฉิดฉายเหมือนใครเขา
เป็นแค่รักแอบซ่อนในใจเรา
เป็นเพียงเงาเลือนรางสวนทางกัน

ต้องเก็บรักอมพะนำในคำพูด
ให้มันบูดคาใจที่ใฝ่ฝัน
อย่าได้เผยออกมาให้รู้ทัน
ก็เพราะฉันไม่อยากให้ใครประณาม

แค่รักนี้ฉันก็ผิดในใจแล้ว
ขอคลาดแคล้วคำสังคมที่เหยียดหยาม
เธออย่ามอบหัวใจให้คนทราม
ยอมลงนามโทษใจนี้ที่รักเธอ...

 emo_85 emo_85 emo_85


หัวข้อ: Re: รักของฉัน...
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีอุดร ที่ 18 เมษายน 2010, 09:43:PM
โทษครับพี่...ที่ข้าฯ...ผ่านมาอ่าน
นึกว่าหวานปานน้ำผึ้งซึ่งชื่นฉ่ำ
ที่แท้เศร้าเหมือนฟ้ามาใจดำ
จึงกระทำ...กับฉัน...เหมือนกันครับ.


 emo_62


หัวข้อ: Re: รักของฉัน...
เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 18 เมษายน 2010, 10:06:PM
emo_02รักของฉันไม่พร่างพราวราวสวรรค์
ไม่เสกสรรค์เฉิดฉายเหมือนใครเขา
เป็นแค่รักแอบซ่อนในใจเรา
เป็นเพียงเงาเลือนรางสวนทางกัน
 emo_02ต้องเก็บรักอมพะนำในคำพูด
ให้มันบูดคาใจที่ใฝ่ฝัน
อย่าได้เผยออกมาให้รู้ทัน
ก็เพราะฉันไม่อยากให้ใครประณาม
 emo_02แค่รักนี้ฉันก็ผิดในใจแล้ว
ขอคลาดแคล้วคำสังคมที่เหยียดหยาม
เธออย่ามอบหัวใจให้คนทราม
ยอมลงนามโทษใจนี้ที่รักเธอ...

ขอโทษที...ที่ข้าฯ ผ่านมาอ่าน
นึกว่าหวาน  emo_01 ผกผัน เหมือนฉันเหรอ?
เมื่อรักคุด รักเค้น...เช่นที่เจอ
ทำไม?เอ้อ...เอ้อ..เอ้อ.. emo_04 ไม่ลอง หันมองกัน  emo_26
ถ้าไม่ถือ..



หัวข้อ: Re: รักของฉัน...
เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 18 เมษายน 2010, 11:41:PM
(http://www.mickhagen.com/images/love.jpg)
(http://www.kaweeclub.com/link/2%20(87).gif)

เรื่องความรักมักเก็บมาเจ็บปวด
ความเหงาหวดหัวใจร้ายมหันต์
พรหมลิขิตคาดโทษหมายลงทัณฑ์
ตัดสัมพันธ์..สัญญาด้วยพาที

เมื่อไม่รักเราแล้วไม่แคล้วเศร้า
ด้วยยังเฝ้าฝันถึงซึ่งวิถี
แม้นใจจะระกำถูกย่ำยี
จนป่นปี้ผุยผงยังคงรอ

เพียงแค่นี้..เจ็บปวด..น้อยไปหรือ?
ไยต้องยื้อความทุกข์เพื่อรุกต่อ
ถมตัวเราเก่านักรักไม่พอ
จนใจท้อถดถอยรอยน้ำตา

ลุกขึ้นเถอะ...ฝืนใจทำให้ได้
คิดสิ่งใด...ตระหนักบุญรักษา
จงสร้างสิ่งกุศลผลมรรคา
รั้งสติกลับมาปัญญานำ

และยังมีพวกพ้องพี่น้องเพื่อน
คอยเยี่ยมเยือนเตือนจิตคิดถลำ
ผู้ที่รักด้วยใจใช่น้ำคำ
เป็นเงื่อนงำจำไว้...ใช่ละเลย

หมั่นแคร์ใครคนหนึ่งซึ่งคอยห่วง
อย่าหมั่นทวงรักร้ายใคร่เฉลย
บริสุทธิ์แห่งรักจักเปรียบเปรย
รักไหนเอยเทียบรักจากมารดา.

 emo_108 emo_108 สู้ๆ


(http://www.kaweeclub.com/link/2%20(224).gif)