พิมพ์หน้านี้ - แด่คน...เหงา

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนวิงวอน+กลอนอ้อนวอน => ข้อความที่เริ่มโดย: attaset ที่ 13 เมษายน 2010, 07:01:PM



หัวข้อ: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: attaset ที่ 13 เมษายน 2010, 07:01:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/fell_010.gif)
emo_47รู้มีคนทนเหงาใจเศร้าหมอง
อยากตระกองกอดหมายให้คลายเหงา
ก็อึดอัดขัดข้องเพราะสองเรา
ไม่รู้เจ้าเขาใครผู้ใดกัน
 emo_45อยากจะเปล่งสำเนียงเสียงไพเราะ
ให้เสนาะในหูเขาผู้นั้น
ก็ให้เกรงเกินล่วงบ่วงสัมพันธ์
ว่ามีจิตคิดฝันกันฉันใด
 emo_54จึงได้เพียรเขียนกลอนอักษรสาร
เป็นสะพานปลอบขวัญที่หวั่นไหว
เพียงให้รู้สักนิดในจิตใจ
ว่ามีใครหนึ่งเยือนเป็นเพื่อนกัน
 emo_06ยามมีสุขสดใสให้ลืมเสีย
ยามอ่อนเปลี้ยเพลียจิตคิดถึงฉัน
จะถอดใจใส่คำที่จำนรรจ์
นิจนิรันดร์ค่ำเช้านะเจ้าเอย
       (13453)

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_002.gif)


หัวข้อ: Re: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 13 เมษายน 2010, 07:34:PM
   emo_79 เข้ามาอ่าน แล้วร้องไห้ emo_33เหมือนได้เพื่อน
  emo_79   ถ้าเมาส์เลื่อน เหมือนลบ emo_33จะ..จบเฉย
 emo_79   เรื่องเจ็บปวด มีไหม? emo_33ก็ไม่เคย
  emo_79  เหมือนเกินเลย..ความพอดี emo_33มีในใจ

                                                                   เดี๋ยวจะกลับมาต่อนะ... emo_01


หัวข้อ: Re: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 13 เมษายน 2010, 07:49:PM
วันนี้ใจ.... หม่น..ล้า เหมือนฟ้าปิด  emo_06
ต่อไม่ติด จิตไม่ต่อ ก็เป็นได้  emo_06
สรงน้ำพระ ทำท่านหนาว เลยเหงาใจ  emo_06
บาปมาไว..บุญมาช้า ไม่น่าเล้ยยย.... emo_06


หัวข้อ: Re: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 13 เมษายน 2010, 07:59:PM
emo_60 emo_60

ช่างโอนเอนระเนนลู่ดูอ่อนไหว
เพียงลมไล้ชื่นเร้าเจ้าก็เผย
ดังผกากลีบอ่อนภมรเชย
คำนางเอยออดอ้อนเว้าวอนนัก

emo_95 emo_116 emo_95


หัวข้อ: Re: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 13 เมษายน 2010, 09:09:PM
เอาเรื่องจริง มาพูดเล่น..คงเห็นบ่อย
พอจริงกร่อย พูดบ้านบ้าน..ต้องต้าน..หัก
ไปสนุก..เถอะคนดี......พี่จะพัก
ขอเว้นวรรค.......สักหน่อยไม่บ่อยหรอก emo_02

                                                        emo_116   emo_79


หัวข้อ: Re: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: attaset ที่ 13 เมษายน 2010, 09:58:PM
เพียงหลับตื่นปวดเมื่อยเหนื่อยจะหาย
ทุกข์ก็คลายหายยอกหรอกเพื่อนเอ๋ย
ถ้าปวดใจยากให้ใครเสบย
ถ้าใครเคยเจ็บอยู่จะรู้ดี


หัวข้อ: Re: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 14 เมษายน 2010, 12:59:AM
emo_40  รู้มีคนทนเหงาใจเศร้าหมอง
อยากตระกองกอดหมายให้คลายเหงา
ก็อึดอัดขัดข้องเพราะสองเรา
ไม่รู้เจ้า เขาใคร?ผู้ใดกัน
 emo_40  อยากจะเปล่งสำเนียงเสียงไพเราะ
ให้เสนาะในหูเขาผู้นั่น
ก็ให้เกรงเกินล่วงบ่วงสัมพันธ์
ว่ามีจิตคิดฝันกันฉันใด?
 emo_40  จึงได้เพียรเขียนกลอนอักษรสาร์น
เป็นสะพานปลอบขวัญที่หวั่นไหว
เพียงให้รู้สักนิดในจิตใจ
ว่ามีใครหนึ่งเยือนเป็นเพื่อนกัน
 emo_40   ยามมีสุขสดใสให้ลืมเสีย
ยามอ่อนเปลี้ยเพลียจิตคิดถึงฉัน
จะถอดใจใส่คำที่จำนรรจ์
นิจนิรันดร์ค่ำเช้านะเจ้าเอย

                                                    ******  emo_28 ******                            ****** emo_28******

emo_17 สัญญาไว้ ให้ฉัน..กลอนปั้นแต่ง
ทุกหนแห่ง ที่เหงา จะเฝ้าเผย
อกละมุน อุ่นไอ เตรียมไว้เลย
ให้หนุนเกย..ต่างหมอน..ที่กลอนพา
 emo_17 ยามมีสุข เพื่อนแบบไหน? หาไม่ยาก
ยามคิดมาก หวั่นไหว นายอาสา...
ยามสนุก ดูไม่ออก นอกสายตา
ยามเจ็บมา มีเธอเฝ้า และเข้าใจ
 emo_17 ไม่ต้องมี ตัวตน คน....ที่รัก
ถ้าอยากพัก พร่ำเพรียก ก็เรียกได้
แค่จุดธูป จูบหมอน สังหรณ์ไป
ตื่นเมื่อไร? อยู่อ้อมอก ตลกดี
 emo_17 ใจที่เสีย เครียร์ซ่อม กล่อมเมื่อเศร้า
ใจหายเล่า?ก็หา มาแทนที่
ใจที่สึก หิวโซ เครื่องโม...มี
จากวจี.....นายช่าง.....ที่สั่งตรง
 emo_17 ถ้าโพโพ โมเม.....ใช้เล่ห์ลัด
ช่างรังวัด...รู้ไหม?..ทำให้หลง
เป็นโยธาฯ..วิศวะ...เล่นซะงง
ช่วยมั่นคง แทนที ไม่มีแฟน.... emo_06

กล้า กล้าหน่อย..ขอเพ้อ..สักวัน emo_26  emo_26
[/b][/size]



 


หัวข้อ: Re: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: attaset ที่ 14 เมษายน 2010, 10:07:AM
emo_27เพราะอาชีพเป็นช่างจึงหวังซ่อม
กายใจพร้อมย่อมซึ้งรู้ถึงแก่น
งานกลึงกัดขัดตะไบไปทั่วแดน
ไม่ยากแค้นเพราะมีช่างฝีมือ
 emo_33มาเจอเขาเหงาใจอยากไปหา
แต่เมื่อนานผ่านมาเคยยึดถือ
เก่งแต่ซ่อมงานเรื่องพวกเครื่องมือ
หัวใจหรืออึดอึดต้องหัดลอง
 emo_18เพราะไม่เคยซ่อมใจให้ใครอื่น
จึงเหมือนขืนอืดอาดขาดสมอง
สะท้านกายหวั่นใจเต้นคล้ายกลอง
คงจะต้องเคี่ยวเข็ญจนเป็นงาน
 emo_09เป็นช่างใหญ่ใจซื่อถือสัจจะ
น้องน้องพระจึงซึ้งถึงแก่นสาร
สัจจังเวอมตาฟ้าประทาน
ช่วยประสานใจเหงาเขาด้วยเทอญ


หัวข้อ: Re: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 14 เมษายน 2010, 10:35:AM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_010.gif)

เห็นโพโพหวานหยดหมดทุกแผน
คงมีแฟนแน่แล้วแววขัดเขิน
หยาดน้ำผึ้งจืดหมดจนมดเมิน
เพราะหลงเพลินโพหว่านหวานอาบทรวง

โอ้แม่เจ้า..อิจฉาตากระเด็น
ที่มองเห็นกลอนร่างพร่างพราวสรวง
ชะลอลงเทียบหล้าสุดาดวง
เจ้าล้ำล่วงอกใจของใครกัน

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_010.gif)

อิๆๆ.. แบบว่าขอแซวลดความหวานหน่อยนะ


หัวข้อ: Re: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: มังตรา ที่ 14 เมษายน 2010, 11:13:AM
ใครที่เหงา  เดี๋ยวเรา  ให้สามร้อย                        พร้อมใจน้อย  ห้อยติด  ไว้คิดถึง

แถมด้วยห่วง  หาอาทร  อ้อนรำพึง                      ส่งให้ถึง  ห้องใจเพื่อน   อย่าเลือนกัน......... emo_89


หัวข้อ: Re: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: คิงคองน้อย ที่ 14 เมษายน 2010, 01:39:PM
คิงคองน้อย จากไป ไร้ข่าวสาร
มาพบพาน  พี่น้อง  คล้องใจหมาย
ไม่ได้มา    แต่งกลอน  ก่อนปีกลาย
ไม่สบาย     พึ่งหายดี    พี่พี่เอย

ไม่ได้มา แต่งกลอน  นั้นโคตรเหงา
มันโคตรเศ้ร้า   มิมีใคร  ให้แซวสาร
ผมกลับมา  ครั้งนี้       ติดหนี้บาน
เหงาเรื่องงาน  เหงาเรื่องเงิน  เกินปัญญา 




กลับมาแระคับพี่พี่ทุกคน


หัวข้อ: Re: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 14 เมษายน 2010, 04:31:PM
ใจมิได้..หว่านล้อมตะล่อมซึ้ง
แต่อยากพึ่งพิงพัก..เพื่อรักษา
โพเขียนกลอนหยอกเย้าเค้าไปมา
แต่น้ำตาร่วงไหล รดใจตน

ไม่คิดสรร กลอนหลอก..อยากบอกว่า
กลอนคือผ้า รองรับ ยามสับสน
เธอคือเพื่อน เลือนหาย ถ้าร้ายปน
ไม่ซุกซน มีคู่ครอง..อย่างปองเลย  emo_01


หัวข้อ: Re: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: attaset ที่ 15 เมษายน 2010, 09:22:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_027.gif)
ฟังคำบอกออกมาว่าร้องไห้
จากอะไรอย่างไรไม่เฉลย
อีกทั้งเทียบเปรียบผ้าเอามาเปรย
เราก็เลยเห็นว่าค่าเท่ากัน
ใช้กลอนซับน้ำตาเวลาเศร้า
ให้เป็นเงาเขาใครที่ไหนนั่น
เคยบอกหมดสดใสให้ลืมกัน
เพราะตัวฉันนั้นคือผ้าค่าเท่ากลอน

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_041.gif)


หัวข้อ: Re: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 15 เมษายน 2010, 09:47:PM
นอกจากเธอ...คือผ้าเวลาทุกข์
อกยังซุกยามเศร้าเอาแทนหมอน
ศาลาที่เราเคยพร่ำ..เมื่อจำจร..
ยังอาวรณ์อาลัย...ไปประจำ.. emo_01

แต่ไม่เคยเห็นเงา เมื่อเราห่าง
เธอมัวสร้างบ้านใหม่ ลืมใครช้ำ
เห็นเธอ on แต่งไม่เอ่ย อย่างเคยทำ
คงลืมคำ...ลืมคน...ที่ทนรอ emo_52



หัวข้อ: Re: แด่คน...เหงา
เริ่มหัวข้อโดย: attaset ที่ 15 เมษายน 2010, 10:24:PM
emo_30ก็เพราะเราเป็นเงาที่เขาซ่อน
จะมาตอนพอดีที่เขาขอ
หากขาดแสงส่องบ้างอาจรั้งรอ
เงานั้นก็เลือนลบไม่พบเงา
 emo_06มีบ้างครั้งใจเงาก็เหงาได้
จะมีใครที่ไหนคลายใจเหงา
หากไม่สบพบใครคล้ายๆเงา
ก็คงเศร้าเป็นเงาเขาต่อไป