พิมพ์หน้านี้ - คนไร้น้ำตา

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: เปลวฟ้า ที่ 18 มีนาคม 2010, 10:43:PM



หัวข้อ: คนไร้น้ำตา
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวฟ้า ที่ 18 มีนาคม 2010, 10:43:PM
---


หัวข้อ: Re: คนไร้น้ำตา
เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 18 มีนาคม 2010, 11:24:PM
ขอบเขตใจ ใหญ่กว้าง อำพรางซ้ำ
ขอบตาช้ำคล้ำแว่น ดั่งแพนด้า
ขอบเขตรัก ถักทอ คุณขอมา
ขอบเขตอย่า ขวางกั้น ฝันละเมอ

แต่ใจรัก หนักล้น เกินทนไหว
พี่ยอมได้ ไม่ท้อ ข้อเสนอ
แม้นลำบาก อยากเสี่ยง ขอเพียงเธอ
เห็นคนเซ่อ อย่างพี่ มีรักจริง


หัวข้อ: Re: คนไร้น้ำตา
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 19 มีนาคม 2010, 08:39:AM
เมื่อน้ำตาล้างรอยน้อยใจสิ้น
เฝ้าถวิลโหยไห้เหลือใจยิ่ง
ยอมรับคำเย้ยมาว่าเขาทิ้ง
ไม่ดีจริงสมคาดจึงขาดกัน

จึงยิ้มให้เฉกไร้น้ำตาร่วง
เขาไม่ห่วงหน่วงใจทำไมนั่น
ยอมหักบัวตัดใยในเร็ววัน
ดีกว่าพันคอค้างจนปางตาย


หัวข้อ: Re: คนไร้น้ำตา
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 19 มีนาคม 2010, 11:54:AM
เมื่อน้ำตาล้างรอยน้อยใจสิ้น
เฝ้าถวิลโหยไห้เหลือใจยิ่ง
ยอมรับคำเย้ยมาว่าเขาทิ้ง
ไม่ดีจริงสมคาดจึงขาดกัน

จึงยิ้มให้เฉกไร้น้ำตาร่วง
เขาไม่ห่วงหน่วงใจทำไมนั่น
ยอมหักบัวตัดใยในเร็ววัน
ดีกว่าพันคอค้างจนปางตาย



...ใช่แล้วหนอ ขอตัดใย อย่าให้เหลือ
แม้แต่เชื้อ ฟืนไฟ ใกล้สลาย
หากมิดับ กลับกำเนิด เกิดประกาย
อาจเผาไหม้ ใจเรา เข้าครรลอง
...ผ่านไปแล้ว ผ่านเลย อย่าเอ่ยเศร้า
เก็บน้ำตา ใว้เป็นเงา อย่าเศร้าหมอง
แค่โดนทิ้ง ไม่สิ้นไร้ คนหมายปอง
ถือเป็นของ เกิดดับ และกลับกลาย
...ยอมหักบัวตัดใยในเร็ววัน
จริงดั่งคำ รำพัน ท่านเพรางาย
ถึงความรัก จากไกล ให้เดียวดาย
แต่ก็ยัง ยิ้มได้ ไร้น้ำตา....


หัวข้อ: Re: คนไร้น้ำตา
เริ่มหัวข้อโดย: อักษรศิลป์ ที่ 19 มีนาคม 2010, 04:00:PM
@.น้ำตาหล่นไหลแล้งแห้งจนหมด
เพราะพร่ำหยดรดรักเป็นหนักหนา
ปลูกต้นรักเลี้ยงรดหยดน้ำตา
สุดท้ายมาได้ต้นโศกมาโบกใจ




หัวข้อ: Re: คนไร้น้ำตา
เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 02 เมษายน 2010, 05:05:AM
หมดแล้วล่ะ หยาดน้ำตา ที่เคยไหล
เหลือเพียงใจ ที่อาลัย ไม่หายเลย..ฉัน
คราบน้ำตา ดูเหมือนว่า แห้งไปนาน
แต่ใจ..ยังคงสั่นสั่น อยู่อย่างนั้น..ตลอดมา

เธอคง ไม่เข้าใจ ความรู้สึก
ในส่วนลึก ของคน ที่ใฝ่หา
คนที่รอ คอยเธอ ตลอดเวลา
แต่เธอไม่เคยมองมา..แม้ว่านานเท่าไร

ใจคนที่รอ ก็ยังคง อยู่ตรงนี้
น้ำตาหยดแรก ผ่านมากี่ปี..ก็จำไม่ได้
รู้แต่ว่า..กี่แสนล้านหยดน้ำตา..ที่เสียไป
ก็แค่คน..โง่งมงาย..ไม่มีความหมายกับใจเธอ

เธออาจจะเข้าใจ..ว่าฉันมันง่าย
ที่อยู่ๆก็คอยจะ..ยกหัวใจ..ให้เธอเสมอ
อยากให้มีสักครั้ง ที่เธอเอง..ได้พบเจอ
จะได้เข้าใจความรู้สึก..คนที่รักเธอ..บ้างสักที

ไม่ได้ต้องการ ให้เธอ เจ็บช้ำ
แต่จะบอกว่า..ที่ฉันทำมาทุกอย่างนี้
คำว่า..ง่าย..ก็คงใช่ มั้งคนดี
แต่ไม่เคย ง่ายกับใคร อย่างนี้เลย

ถ้าเธอมองว่า..ฉันง่าย..จนไร้ค่า
กับน้ำตาที่เสียมา...เธอยังรู้สึกเฉย
ฉันก็ไร้น้ำตาแล้ว...ที่จะร้องอย่างที่เคย
ยังรักเธอเสมอเลย..แต่คงไม่ใจง่ายเหมือนเคย..อีกต่อไป



หัวข้อ: Re: คนไร้น้ำตา
เริ่มหัวข้อโดย: คนไร้ค่า ที่ 02 เมษายน 2010, 12:36:PM
แม้มิมี น้ำตา บนใบหน้า
มิได้หมาย ความว่า ฉันไม่ช้ำ
มิได้หมาย ความว่า ฉันไม่จำ
ที่เขาทำ เมื่อยังมี คำว่าเรา

อยากร่ำไห้ เมื่อเขา นั้นขอจาก
แต่ต้องห้าม ความอยาก เพื่อจากเขา
เพราะว่ารัก จึงแสร้งเส เป็นทำเนา
เพื่อให้เขา จากไป อย่ากลับมา

อยากให้รู้ รู้ว่า มันก็เจ็บ
โดนคมเล็บ เจ็บน้อยกว่า เป็นไหนๆ
ที่มิไห้ เพราะเกรง คำห่วงใย
จะทำให้ ฉันรั้งไว้ มิปล่อยเธอ emo_79 emo_111


หัวข้อ: Re: คนไร้น้ำตา
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 02 เมษายน 2010, 02:06:PM
น้ำตาไหลในอกตกเป็นหนอง
ไม่เคยพร่องจากใจใกล้ดับดิ้น
สะอื้นอยู่ภายในใครได้ยิน
คงต้องสิ้นรักไปไร้น้ำตา..
 emo_62 emo_111