มองตัวเอง ในกระจก ตระหนกนัก
ไยแก่งั่ก โรยรา น่าใจหาย
กระจกหลอก แน่นอน ควรผ่อนคลาย
รอสายสาย ค่อยส่อง มองอีกที
ส่องเช้า-สาย บ่าย-เย็น เน้นหลายหน
ดูยิ่งย่น ยิ่งยับ หลับตาปี๋
อ๋อกระจก บ้านฉัน มันไม่ดี
ต่อไปนี้ เลิกส่อง เลิกข้องใจ
สุนทรวิทย์
ไยแก่งั่ก โรยรา น่าใจหาย
กระจกหลอก แน่นอน ควรผ่อนคลาย
รอสายสาย ค่อยส่อง มองอีกที
ส่องเช้า-สาย บ่าย-เย็น เน้นหลายหน
ดูยิ่งย่น ยิ่งยับ หลับตาปี๋
อ๋อกระจก บ้านฉัน มันไม่ดี
ต่อไปนี้ เลิกส่อง เลิกข้องใจ
สุนทรวิทย์
อายุนั้น เป็นเพียง แค่ตัวเลข
ดุจปัจเจก บุคคล อย่าหวั่นไหว
แก่ไม่แก่ แลส่วนลึก อยู่ข้างใน
จงทำใจ ตั้งรับ กับความจริง
อันที่จริง ตัวพี่นี้ ยังไม่แก่
ความพ่ายแพ้ ห่างหายไป หัวใจสิงห์
ในบางครั้ง บางคราว ถูกพาดพิง
พี่ก็ยิ่ง หึกเหิม เพิ่มกำลัง
ออกวิ่งรอบ สนามหญ้า ที่หน้าบ้าน
เล่นฟุตบอล กับหลานหลาน อย่างมุ่งหวัง
เด็กสาวรุ่น เดินผ่านไป ให้พลัง
เหมือนหยุดยั้ง ความแก่ชรา อีก...ห้าปี...
ริน ดอนบูรพา
๒๘ มี.ค. ๕๕
ดุจปัจเจก บุคคล อย่าหวั่นไหว
แก่ไม่แก่ แลส่วนลึก อยู่ข้างใน
จงทำใจ ตั้งรับ กับความจริง
อันที่จริง ตัวพี่นี้ ยังไม่แก่
ความพ่ายแพ้ ห่างหายไป หัวใจสิงห์
ในบางครั้ง บางคราว ถูกพาดพิง
พี่ก็ยิ่ง หึกเหิม เพิ่มกำลัง
ออกวิ่งรอบ สนามหญ้า ที่หน้าบ้าน
เล่นฟุตบอล กับหลานหลาน อย่างมุ่งหวัง
เด็กสาวรุ่น เดินผ่านไป ให้พลัง
เหมือนหยุดยั้ง ความแก่ชรา อีก...ห้าปี...
ริน ดอนบูรพา
๒๘ มี.ค. ๕๕