|
หัวข้อ: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 07 กันยายน 2010, 11:32:AM เท่าที่ได้ผูกพันกับบ้านกลอนไทยมา ก็ได้รับน้ำใจไมตรีอันอบอุ่น คำชี้แนะต่างๆ จากเพื่อนๆ หลายระดับฝีมือ ดีใจทุกครั้งที่มึคนติติง แสดงว่าเขาสนใจงานที่เราแต่ง (อันนี้เข้าข้างตัวเอง) จำได้ว่าคนที่เข้ามา ติชมคนแรกคือ เพรางาย ดีใจครับ ขอบคุณเขา ระยะหลังผมเห็นว่า มีสมาชิกใหม่ไฟแรงแต่งกลอนกัน ด้วยอารมณ์บรรเจิด ก็ดีใจมีคนใหม่เข้ามาเรื่อยๆ แต่... ผมยังรู้สึก ทะแม่งในเรื่อง ของการแต่งกลอน ของน้องใหม่ หลายคน คือจะแต่งเป็นกลอนแปด แต่ไม่ระวังเรื่องเสียงที่ท้ายวรรคของแต่ละบทกันเลยโดยเฉพาะท้ายวรรคสอง เรารู้กันว่าท้ายวรรคสองเป็นเสียงสามัญไม่ได้ มันจะเสียความรู้สีักทันที อ่านกลอนมา ดีๆ ก็สะุดุดตรงท้ายวรรคสองที่เป็นเสียงสามัญ
น้องบางคนอาจแย้งว่า ตนไม่ได้แต่งกลอนแปด เป็นลีลาส่วนตัว อันนี้ผมก็คงไม่มีคำพูดอะไร แค่อยากบอกว่า กลอน แปด นั้น ครูบาอาจารย์ ท่านทำไว้ดีแล้ว ขอให้คงความถูกต้องไว้เถอะนะครับ น้องใหม่ที่ได้รับข้อติชมจากพี่ๆเพื่อนๆ ก็ลองปรับปรุงสักหน่อย ผมว่ากลอนจะดีมากเลย เพราะแต่ละคนมีแนวคิดดีๆ อยู่แล้ว emo_100 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 07 กันยายน 2010, 12:47:PM เพื่อให้บ้านกลอนเรามีมาตรฐาน สิ่งที่คุณ hort39 กล่าวมานั้น ชัดเจนครับ ผมอยากให้น้องๆที่เข้ามาใหม่ใส่ใจครับคงไม่ใช่เรื่องยากเย็น จนเกินไปสำหรับการที่จะรับฟัง คำชี้แนะ ผมทุกวันนี้บอกตรงๆใครแนะนำอะไรมาติติงสิ่งใด ไม่มีเลยที่จะโกรธเคือง หรือมีปฏิกิริยาตอบสนองในทางไม่ดี ยินดี รับฟังตลอด ดีใจเสียด้วยซ้ำ น้องๆที่เข้ามาใหม่ลดทิฐิลงนิดหนึ่ง นะครับ เพียงคุณรักกลอนเหมือนพวกเราเราก็ดีใจแล้ว แต่จะให้ดียิ่งๆขึ้นไปก็อย่างที่บอก ฉันทลักษณ์สำคัญยิ่งนัก มันเหมือนมีการพิสูจน์มาแล้วว่าไพเราะ ว่านี่คืออัตลักษณ์ของกลอนแปด ผมเคยถูกเฆี่ยนด้วยคำมานักต่อนัก จากครูบาอาจารย์ คือ pamoo ลุงเวทิน พี่คอนพูทน น้องชายเพชรสังคีตลุงแก้วแห่งไทยโพเอ็ม และอีกมากมายหลายท่าน ท่านเหล่านี้เป็นผู้ที่ให้โอกาสผมในการเขียนกลอน ถ้าไม่เกิดจากความรัก คนเหล่านี้คงไม่สั่งสอนผม และผมก็ดีใจที่วันนั้นผมไม่มี ทิฐิเลย จนกระทั่งบัดนี้ น้องๆที่เข้ามาใหม่รับฟังนะครับไม่เสียหลายเลย บางคนอาจมองว่าพวกพี่ๆชอบประกาศศักดา จริงๆแล้วไม่เลยครับ ผมเชื่อทุกคนไม่มีความรู้สึกแบบนั้นแน่นอน และน้องบางคนบอกไม่ค่อยสันทัดเรื่องภาษา แต่ยังไงพี่ว่าเราสามารถปรับได้ ครับ เพราะผมเองยังพร้อมปรับตลอดเวลา ไม่เคยคิดว่าคลาสสูงจะดีพร้อม แต่ข้อดีก็มีทำให้เราระมัดระวังมากขึ้น แต่สิ่งที่ไม่มีในตัวผมเลยคือหลงตัวเอง ว่าดีแล้ว สุดท้ายอยากบอกว่ารักทุกคนที่เข้ามาบ้านกลอนครับ ไม่เคยคิดว่าคนนี้ให้คะแนนเราคือคนดีหรือคนที่ไม่เคยให้คะแนนเรา เป็นคนไม่ดี ไม่มีอคติต่อบุคคลใดครับ ผมเองเวลากดคะแนนให้ไม่ใช่เพราะความคุ้นเคย คะแนนเป็นเพียง สิ่งสมมุติผมไม่เคยกระหายเลย และเชื่อหลายๆท่านก็เช่นกัน รักทุกคนครับ สุวิจักขณ์ (ดาวระดา) หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 07 กันยายน 2010, 04:26:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_011.gif) ก็คงผิดพลาดบ้างบางจังหวะ ใช่เลยละหากแต่เกินแก้ไง...(ไข...อิ อิ) ทุกถ้อยคำพร่ำบอก ออกจากใจ ถึงผิดไปไม่ฝืนคำอื่นแทน คำว่าฉัน เอ่ยไปแน่ใจนัก คำว่ารัก หนักหน่วง ทั้งหวงแหน คำว่าเธอที่เน้นขอเป็นแฟน เจอคำแสนช้ำใจ ใครอยากรู้ .....เห็นด้วยกับทั้งสองท่านครับ... โปรดช่วย ๆ กันนะครับพี่น้อง....อิ ๆ emo_100 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_020.gif) หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~ ที่ 07 กันยายน 2010, 04:57:PM ตอบในฐานะน้องใหม่ อยากมีส่วนร่วม เพราะรักษ์ผิดบ่อย ๆ บางครั้งก็ไม่อยู่ในรูปแบบ ถามว่ารู้รู้แบบใหม รู้...รู้คำต่าง ๆ พร้อมความหมาย
แต่ว่าบางทีก็แต่งตามอารมร์ ไม่ใช่ไม่นับถือ ครูบา อาจารย์อะไร เพียงแต่บางครั้งมันคิดขึ้นมาได้เลยอยากเขียนลงไปไม่ได้แสดงให้เห็นถึงการ ไม่เคารพครูบาอาจารย์นะคะ เพียงแต่ว่ามันเป็น วูบหนึ่งที่คิดได้ เชื่อว่าเป็นเกือบทุกท่าน หากจะแต่งให้ถูกตามระเบียนแป๊ป ๆ ก็ทำได้แต่ จะขาดสนุก ตามความคิดอิสระ ผลงานแต่ละคนนั้นเด่นคนละท่าง รักษ์ตามอ่านเกือบทุกท่าน ยอมรับว่า เก่งหลายท่าน มีคนชี้แนะ ก็รู้สึกดีเพราะมีคนใส่ใจ คอยบอกให้แก้ไข ดีใจมาก แต่ว่าบางทีจะเอาตามระเบียนเลยอ่ะคะ คงยากหน่อยอย่างคำพูดที่ว่า ใจใครใจมัน แม้กลอนของผู้เริ่มข้อเอง ก็มีคำว่า อิสระ เพื่ออนุรักษ์และแพร่กระจาย กลอนไทย...เป็นสิ่งที่ดี แต่รักษ์ว่า ยาก...ที่จะทำให้ถูกทุกคนดีทุกอย่าง...แต่การที่เราทำให้ใครเข้าใจง่ายกว่านะคะ เล่นหยอกล้อ แนะนำเป็นสิ่งดี แต่บางทีใหม่มาเจอเกา ก็ไม่อยากอยู่เหมือนกัน แค่ความคิดเห็นนะคะ หากผิดพลาดคำได้ต้องขอโทษ ณ.ที่นี้ด้วย มันออกจากความรู้สึกอ่ะคะ คิดแบบนี้จริง ๆ หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 07 กันยายน 2010, 05:51:PM ตอบในฐานะน้องใหม่ อยากมีส่วนร่วม เพราะรักษ์ผิดบ่อย ๆ บางครั้งก็ไม่อยู่ในรูปแบบ ถามว่ารู้รู้แบบใหม รู้...รู้คำต่าง ๆ พร้อมความหมาย แต่ว่าบางทีก็แต่งตามอารมร์ ไม่ใช่ไม่นับถือ ครูบา อาจารย์อะไร เพียงแต่บางครั้งมันคิดขึ้นมาได้เลยอยากเขียนลงไปไม่ได้แสดงให้เห็นถึงการ ไม่เคารพครูบาอาจารย์นะคะ เพียงแต่ว่ามันเป็น วูบหนึ่งที่คิดได้ เชื่อว่าเป็นเกือบทุกท่าน หากจะแต่งให้ถูกตามระเบียนแป๊ป ๆ ก็ทำได้แต่ จะขาดสนุก ตามความคิดอิสระ ผลงานแต่ละคนนั้นเด่นคนละท่าง รักษ์ตามอ่านเกือบทุกท่าน ยอมรับว่า เก่งหลายท่าน มีคนชี้แนะ ก็รู้สึกดีเพราะมีคนใส่ใจ คอยบอกให้แก้ไข ดีใจมาก แต่ว่าบางทีจะเอาตามระเบียนเลยอ่ะคะ คงยากหน่อยอย่างคำพูดที่ว่า ใจใครใจมัน แม้กลอนของผู้เริ่มข้อเอง ก็มีคำว่า อิสระ เพื่ออนุรักษ์และแพร่กระจาย กลอนไทย...เป็นสิ่งที่ดี แต่รักษ์ว่า ยาก...ที่จะทำให้ถูกทุกคนดีทุกอย่าง...แต่การที่เราทำให้ใครเข้าใจง่ายกว่านะคะ เล่นหยอกล้อ แนะนำเป็นสิ่งดี แต่บางทีใหม่มาเจอเกา ก็ไม่อยากอยู่เหมือนกัน แค่ความคิดเห็นนะคะ หากผิดพลาดคำได้ต้องขอโทษ ณ.ที่นี้ด้วย มันออกจากความรู้สึกอ่ะคะ คิดแบบนี้จริง ๆ อันนี้ผมก็เป็นบ่อยๆ เขาเรียกว่าอารมณ์ไป แต่กลอนมันไม่ไป ของแบบนี้ต้องฝึกฝนบ่อยๆ แล้วเราจะพัฒนาได้ดีขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีใครเก่งมาแต่เกิด ล้วนต้องฝึกฝน เหมือนนักวิ่ง มาราธอน ก็ต้องเริ่มจากระยะใกล้ แล้วค่อยๆไกลไปเรื่อย การแต่งกลอน ก็เหมือนกัน แรกๆ เราแต่งได้สองบทก็ยากแล้ว แต่พอเรามีความชำนาญในการเล่นคำ ที่หลากหลาย (การรู้จักคำที่หลากหลายในความหมายเดีียวกัน จะช่่วยได้มาก) ทำให้เราแต่งกลอนได้ลื่นไหลมากขึ้น หากจะเน้นอารมณ์ ก็แต่งเป็นกลอนเปล่้า กลอนอิสระ ได้นะคร้บ หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~ ที่ 07 กันยายน 2010, 06:01:PM อา...ขอบคุณที่เข้าใจนะคะ และขอบคุณสำหรับคำแนะนำ ที่ดีจะเด็กใหม่จะตั้งใจฝึกฝน จะพยายามให้มากกว่าที่เป็นแต่....
ขอบคุณพี่ ๆ ที่สอนให้ มีคนคอยชี้แนะอยู่หลายท่าน อย่างลุงปรางค์...จะคอยสอน พี่แปร และลุงสายใย ปุย คุณพลังศัทธา พี่วิ น้านพ พี่อาร์ตี้ก็เคยบอก บอกตรง ๆ ประทับทุกท่าน และ ขอบคุณน้ำใจที่สอนที่คอยบอก...แต่ก็ยังไม่ดีเท่าไหร่ คริ ๆ อาจเป็นเพรา emo_32ะสมองรักษ์เอง หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 07 กันยายน 2010, 06:42:PM ...อืมม...!!! จะเป็น"ดาบสองคม"หรือเปล่าคะนี่ ระหว่างคำว่า"สร้าง"กับ"ทำลาย" เสี่ยงเนอะ! แต่เข้าใจเจตนาค่ะ...
เอางี้มั้ย...ตั้งกระทู้นี้เลย "น้องเจ้าเขียน...พี่เพียรเฝ้า...ให้เข้ากลอน" ดีมะ โพสต์กลอนกัน แล้วก็มีครู มีพี่ๆเพื่อน มาช่วยแก้ให้ในส่วนที่บกพร่อง แต่งแก้กันจะจะบนกระทู้เลย พร้อมคำอธิบายประกอบ ทอฝันว่ามันชัดดี ประมาณว่า" ตัวอย่างดีมีค่ากว่าคำสอน"อ่ะค่ะ ยกตัวอย่างนี้ของพี่ชายสายใยนี่เลยนะคะ... ...ก็คงผิดพลาดบ้างบางจังหวะ ใช่เลยละหากแต่เกินแก้ไง...(ไข...อิ อิ) ทุกถ้อยคำพร่ำบอก ออกจากใจ ถึงผิดไปไม่ฝืนคำอื่นแทน ...เอ้อ!คือว่าไม่ค่อยอยากแสดงความคิดเห็นอะไรมาก เพราะตัวทอฝันเองก็ยังอ่อนอยู่มาก โชคดีที่มีครู มีพี่ๆและเพื่อนๆคอยชี้แนะ ซึ่งข้อนี้อยากจะบอกกับเพื่อนกับน้องๆที่เข้ามาใหม่ๆ และมีใจรักด้านนี้จริงๆให้ยอมรับคำติเตือน ชี้แนะ จากผู้รู้เถิดค่ะ โอกาสดีๆอย่างนี้หาไม่ได้ง่ายๆใน โลกใบนี้นะคะ..."หากเรายอมโง่ให้ถึงที่สุด... เราจะกลายเป็นคนที่ฉลาดที่สุด"ได้ค่ะ และสุดท้ายฝากถึงน้ำใจที่ใสเย็นทุกหยดในบ้านนี้..."ผู้ให้ย่อมสุขใจกว่าผู้รับเสมอค่ะ...!!!" ................................ด้วยรัก เคารพ ศรัทธาที่สุด//ทอฝัน หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: อัศจรรย์จิต ที่ 07 กันยายน 2010, 06:45:PM อัศจรรย์จิตเองก็ก็ได้พี่ชายช่วยสอนและช่วยซ่อมค่ะ เพราะลำพังตังเองก็งั้นๆ อาศัยว่าจำจากพี่นกบ้างพอเขียนได้ แต่ด้วยความที่พี่นกจะว่างมากกว่าอิอิ เลยเขียนกลอนได้มากกว่า ส่วนคิดว่ามันมีความสำคัญนะคะเรื่องหลัก อัศจรรย์จิตไม่รู้นะคะคนอื่นใช้เวลาเท่าไรเฉลี่ยต่อหนึ่งบท สำหรับตัวเองนาน และก็แอบเห็นพี่ชายพี่นกก็นานกว่าจะโพสต์ จึงไม่เห็นเป็นเรื่องแปลก กลายเป็นปกติวิสัยไปแล้ว อัศจรรย์จิตน้องใหม่ไม่ถึงสองเดือน ยังเปิดใจรับฟังนะคะ ทุกๆท่านค่ะ ด้วยความเคารพ อัศจรรย์จิต หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 07 กันยายน 2010, 07:19:PM ^^ ^^^ ^^^^^ ตอบในฐานะน้องใหม่ด้วยคน เห็นด้วยกับพี่พืชและท่านพี่ทุกท่านนะครับ ต้องค่อยๆบอกสอนเอาเนาะ ผมก็ผิดอยู่เรื่อย วอนอาจารย์ทั้งหลายแนะนำด้วยนะครับ จักขอบพระคุณเป็นอย่างมากครับ .. emo_81 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: บอม ซอง ดุ๊ก ที่ 07 กันยายน 2010, 07:38:PM สวัสดีครับ...ผมคนนึงครับ...ชอบแต่งกลอนตามใจตัวเองมากไป หลักอะไรที่ถูกต้องก็ไม่เคยจะรู้กับเค้า...จนระยะหลังมาได้คุณพี่ "เพรางาย" มาเป่านกหวีด ปรี๊ดดด.....!! หยุดเดี๋ยวนี้ บักบอม ซองดุ๊ก (ความจริงพูดดีครับ ไส่อารมณ์ไปหน่อย) ท่านได้มาติอะไรที่มันไม่เข้าท่า และไม่ลืมที่จะชื่นชมสิ่งที่ทำได้ดี...เป็นการโดนทักท้วงและแนะแนวครั้งแรกของผมเลย..อิอิ ก็ดีครับทำให้ผมได้กลับมาทำอะไรให้ได้เข้าร่องเข้ารอยแบบคนอื่นเค้า....(ขอบคุณจากใจครับ...คุณพี่เพราะงาย..และที่ลืมไม่ได้คือ ลุงปรางค์ ป้ากุล ทอฝัน พี่แม่ค้าหน้าหวาน ที่คอยเป็นกำลังใจเสมอครับ ).... สำหรับเรื่องของพี่ "hort39" ผมว่าก็ดีนะครับ นี่ถือเป็นการพูดคุยมากกว่าการท้วงติง หรือต่อว่า....ผมว่าต้องมีคนนึงที่กล้าพูดขึ้นมา สำหรับผมถือเป็นอะไรที่ดีครับ....(สำหรับผมเองใครจะทักท้วง ติติง เสนอแนะ ได้ตามสบายนะครับ ผมรับฟังทุกๆท่านจากใจ) เอ้อ..เกือบลืมท่าน"hort39" ผมชอบกระทู้ แก่นหรือเปลือกพี่มากเลยครับ......เราจะเลือกเปลือกหรือแก่น!! สู้ๆครับทุกๆคน -----------0 ขอบคุณทุกกำลังใจ ทุกคำชม ทุกติชม ทุกคะแนน ผมกดดูวันละ8รอบครับ 0------ ......จากน้องชายบอม... emo_101ยาวจริงๆ เขียนไปได้ไง!!! emo_101 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ.."แด่..ศิษย์มีครูทุกท่านครับ?".. เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 07 กันยายน 2010, 08:06:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_008.gif) "แด่..ศิษย์มีครูทุกท่านครับ?" ๐ ๐ เส้นทางกลอนอ่อนถ้อยปล่อยใจเขียน สร้างคำเนียนเพียรแต่งใจแจ้งอยู่ สรรหาคำล้ำลึกตรึกตรองดู เนื้อหาหรูสู่ใจผู้ใคร่ชม ๐ รักษ์ในศิลป์จินตนาตั้งหน้าสื่อ จิตใสซื่อบริสุทธิ์รุจ..คารม(งามสม) ลืมศึกษาเสียงศิลป์ถิ่นนิยม แต่งระดมปิดใจ..ไกลอาจารย์ ๐ ฝากฝีมือสื่อเพี้ยนเขียนเผยแพร่ ก็รังแต่ใครพบสบถ้อยกานท์ (สาร) พิศที่ไรใครตรองต้องรำคาญ นำลูกหลานตามอย่าง..ทางลงคลอง ๐ บรรพชนคนเก่าผู้เฒ่าแก่ ท่านคิดค้นดีแท้..และน่าลอง(แก่เราผอง) ช่วยกันสืบศิลป์ไทยให้เรืองรอง อนุชนควรตรอง..สนองตาม ๐ เริ่มง่ายง่ายใส่ใจใฝ่เรียนรู้ ค้นคว้าดูครูศิลป์..จินต์งดงาม (ถิ่นสยาม) เรียนรู้ผังทางกลอนสะท้อนความ หลีกข้อห้ามของเสียง..เลี่ยงแหกทาง ๐ ผิดครั้งแรกเป็นครูสู่ความเก่ง ผิดแล้วเพ่งเร่งคิดพิศความต่าง ฝึกบ่อยบ่อยถ้อยหม่นพ้นเลือนลาง ใครอ่านพลางจับจิต..ศิษย์มีครู.. ระนาดเอก ปล.คำเตือน ถ้าคุณลงเสียงสามัญท้ายวรรค ๒ เมื่อไหร่..สำนวนคุณก็จะพังไปทั้งบทนะครับ.. ..การกำหนดเรื่องเสียงนี้.. ..ถือว่าเป็นข้อบังคับ ทางฉันทลักษณ์ อย่างหนึ่ง ของกลอนแปด หรือกลอนสุภาพ อันมีข้อกำหนด ดังต่อไปนี้.. ๑. คำสุดท้ายวรรคที่ ๑ (วรรคสดับ) ใช้ได้ทุกเสียง แต่ไม่ค่อยนิยมใช้เสียงสามัญ ๒. คำสุดท้ายวรรคที่ ๒ (วรรครับ) ต้องใช้เสียงเอก โท หรือจัตวา นิยมใช้เสียงจัตวา ห้ามใช้เสียงสามัญและตรี (บางท่านก็อนุโลมให้ใช้เสียงตรีได้แต่ไม่นิยม) ๓. คำสุดท้ายวรรคที่ ๓ (วรรครอง) ต้องใช้เสียงสามัญ หรือเสียงตรี ที่นิยมที่สุดคือเสียงสามัญ ห้ามใช้เสียง เอก โท และจัตวา ๔. คำสุดท้ายวรรคที่ ๔ (วรรคส่ง) ต้องใช้เสียงสามัญหรือตรี ที่นิยมมากที่สุดคือเสียงสามัญ ห้ามใช้เสียงเอก โท และจัตวา.. emo_25 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_008.gif) หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 07 กันยายน 2010, 08:12:PM "แด่เธอ...ผู้สืบทอดสายกวี" (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/439/10439/blog_entry1/blog/2007-10-04/comment/128346_images/7.gif) ๐ กระจกส่อง มองย้อน กระท้อนกลับ กระจ่างวับ กับกานท์ กระดานหนู กระทืบย้ำ คำปราชญ์ กระดาษครู กวีอยู่ ยังจุก กระตุกใจ ๐ ประหนึ่งเจ้า เฝ้าฝัน ประพันธ์เพี้ยน ประพฤติเปลี่ยน แปรสุข ประยุคใหม่ ประกอบกับ ศัพท์แปลก ปะแทรกใน ประมวลให้ ไกลกานท์ ประสานมา ๐ ตะเกียงศิลป์ สิ้นไส้ ตะไลจุด ตะกอนผุด อุดรุม ตะคุ่มค่า ตลาดกลอน ย้อนสาย ตะกายลา ตะเกียงจ๋า อย่าไร้ ตะไลเลย ๐ ขมาน้อม พร้อมจาร ขนานศัพท์ เขยิบรับ เรียนกัน ขยันเอ่ย ขนบไทย ให้ยิ้ม ขยิ่มเปรย ขจัดเคย ขุ่นกลอน ขจรคำ แบบว่า.....ไม่ได้แต่งนานเนาะ รู้สึกแต่งไม่ออกยังไงก็ไม่รู้ ผิดพลาดต้องขออภัยครับ ไม่ว่างเพราะมีเรียนตลอด หุหุ emo_26 (http://img117.imageshack.us/img117/6945/7466bp0.gif) หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ข้าพเจ้า ที่ 07 กันยายน 2010, 09:18:PM อายเหลือเกิน
แต่ก่อนผมเหมือนกบในกะลาครอบครับ เคยรู้แต่คำสัมผัสครับ แบบว่ารู้แค่ผังการแต่งกลอนแปด แต่ไม่เคยรู้รายละเอียดอย่างอื่นเกี่ยวกับการแต่งกลอนเลยครับ จนใกล้สอบครูให้นักเรียนทุกคนแต่งนิราศ เกี่ยวกับเรื่องการเดินทางมาโรงเรียนของตัวเอง ผมก็แต่งเสร็จเร็วก่อนเพื่อน รีบเอาไปส่งอาจารย์ด้วยความมั่นใจมากเลยครับ พออาจารย์แค่เหลือบมองเท่านั้น แล้วก็บอกผมว่าเนี่ยนะ...ครูก็อธิบายเกี่ยวกับเสียงสัมผัสท้ายวรรคจนผมจำขึ้นใจตั้งแต่นั้นมาครับ.... emo_68 พอเข้ามาที่บ้านกลอนไทย ผมก็ได้รู้เพิ่มเติมอีกมากมาย จากพี่"ระนาดเอก"ที่คอยแนะนำสั่งสอน ท้อเหมือนกันครับ แต่ก็มีพี่"ระนาดเอก"นี่ล่ะครับ ให้กำลังใจ เป็นครูอีกคนหนึ่งก็ว่าได้ครับ เรียกได้ว่าจากคนที่รู้ งูๆปลาๆ แบบ TAITANIK จนเกิดใหม่เป็น ก้านกล้วย ในวันนี้ครับ ป.ล.ตอนนี้พอกลับไปดูผลงานตัวเองที่ผ่านมา จากที่เคยคิดว่า เรานี่คิดได้อย่างไรนะ กลายเป็น เราน่าจะคิดได้เร็วกว่านี่นะ... emo_25 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 07 กันยายน 2010, 09:24:PM <object style="height: 344px; width: 425px"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/ouw36HbfrnY?version=3...ชนใดไม่รู้ค่าราคาครู แม้มีชีวิตอยู่ก็เหมือนตาย...!!! "ทอฝัน" หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 07 กันยายน 2010, 09:42:PM แด่ผู้มีกานท์กวีในหัวใจ... emo_12 บทกวี มีจังหวะ ฉันทลักษณ์ ลงสลัก ด้วยใจ ในอักษร ทุกถ้อยคำ นำเรียง ด้วยเสียงกลอน หันสะท้อน ย้อนความ ตามเสียงใจ ไม่มีใคร ที่ถูก ตั้งแต่เริ่ม เพียงแต่เติม บางสิ่ง พริ้งสดใส แล้วลบถ้อย ที่ผิด ปิดลงไป ด้วยอุ่นไอ ฉันท์พี่น้อง ซร้องกวี คนทำผิด แก้ไข นั้นสิ...ถูก คนหมั่นปลูก ปัญญา ค่าดิถี คนหมั่นเขียน เพียรร้อย พลอยวลี ทุกคนล้วน แต่เคยมี ผิดเหมือนกัน ลดทิฐิ ของจิต เพียงสักนิด จะมองเห็น ข้อคิด พิชิตฝัน ลองยอมรับ ความหวังดี ที่แบ่งปัน เพียงเท่านั้น ทีละน้อย ค่อยเติบโต emo_116 emo_60 emo_116 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: แม่ค้าหน้าหวาน ที่ 07 กันยายน 2010, 11:01:PM (http://bluedaisy.rdy.jp/bd/sozai/anima/kirakiraa/kira_flower3.gif) กวีเอ๋ย...แต่งกลอนเก่ง...นักเลงแท้ ไม่มองแค่...ใครเก่งกว่า...น่าเลื่อมใส ไม่ขัดขา...หรือขัด-อก...ยกขัดใจ คนนั้นคือ...กวีใหญ่...ในแผ่นดิน นักเลงกลอน...นอนเปล่า...เศร้าใจนัก มาช่วยถัก...คำกลอน...อักษรศิลป์ ร้อยเรียงพจน์...ทอใส่...ให้ยลยิน ไม่เสื่อมสิ้น...ประจักษ์...ชาตินักกลอน ~แม่ค้าหน้าหวาน~ (http://bluedaisy.rdy.jp/bd/sozai/anima/kirakiraa/kira_flower3.gif) หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: บอม ซอง ดุ๊ก ที่ 07 กันยายน 2010, 11:13:PM (http://static.weloveshopping.com/shop/danababy/Punapena04.jpg) คำนี้ก็ดูดี.......ตรงที่มันใช่ คำนี้ก็เพี้ยนไป..ตรงที่มันผิด คำนี้ก็เกินจริง...เวอร์ไปสักนิด คำนี้ต้องย้ำขีด...ให้ดูเข้าใจ คำนี้ต้องสัมผัส....มัดกับคำนั้น คำนี้ให้สัมพันธ์...เกี่ยวกันไปได้ คำนี้เติมเอกโท....แล้วไม้มลาย คำนี้มันยาวไป...ให้ลดลงมา คำนี้ต้องลหุ....ก่อนจะครุ คำนี้ต้องสระอุ...ชูสระอา คำนี้ต้องอยู่หลัง...ไม่ใช่อยู่หน้า คำนี้ต้องกลอนห้า...แล้วมากลอนหก คำนี้ราชาศัพท์...แทรกกับบาลี คำนี้ไม่ค่อยดี....มันดูรกรก คำนี้มันหยาบคาย...ดูสกปรก คำนี้ไม้ยมก.....เพื่อใช้ย้ำคำ คำนี้ต้องกาพย์ห่อ...แล้วต่อด้วยโคลง คำนี้มันดูโล่ง...ต้องมีควบกล้ำ คำนี้ให้พูดเปรย...แล้วค่อยเอ่ยนำ คำนี้มีนิยาม...แฝงล้ำคำคม ....แบบนี้ แบบนั้น ใครกัน อยากเอ่ย?....... แค่เพียง มาเผย ให้ดู เหมาะสม อย่างนั้น อย่างนี้ คำติ คำชม แค่เพียง ชี้โน้ม ซึ่งกัน และกัน ไม่เอา ไม่เอ่ย ไม่เผย ไม่บอก ไม่ทิ่ม ไม่ตอก ไม่หอก ไม่ขรรค์ เรื่องผม เรื่องคุณ เรื่องใคร เรื่องมัน ถ้าเป็น เช่นนั้น มันคง ไม่ดี emo_85การหันหน้าเข้าหารือ คือทางออกที่สวยงามเนาะ emo_85 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 07 กันยายน 2010, 11:47:PM ขอชื่นชมอารมณ์กลอนบอมซองดุ๊ก
อ่านสนุึกสร้างสรรสร้างแสงสี ด้วยสำนวนชวนขันอันพึงมี เพื่อหลีกหนีอารมณ์เครียดที่เบียดมา ผมรู้น้อยเรื่องคำจำมาเขียน ก็วนเวียนเอย่างนี้อย่าถือสา รักกลอนแปดดังครูเทอดบูชา ผมไม่กล้าแหกกฏกลัวหมดลาย หากใครทำกลอนแปดให้แปลกแปร่ง ผมแค่แย้งไม่หวังให้ใครแ้พ้พ่าย ไม่ได้อยากให้ใครต้องอับอาย จุึดมุ่งหมายหวังให้ได้กลอนดี ถ้าไม่ชอบกลอนแปดก็กลอนเปล่า อยากจะเล่าเรื่องใดได้เต็มที่ หรือคิดใหม่เพื่อสร้างทางกวี ก็จะมีคนมากมายหมายชื่นชม emo_100 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 08 กันยายน 2010, 01:12:AM (http://img638.imageshack.us/img638/4861/poem11.jpg) กระทู้ดี กวีกานท์ บ้านกลอนนี้ ช่วยกันชี้ แก้ไข ด้วยใจสาน อักษรศิลป์ จินตา กวีกานท์ อบอุ่นมาน บ้านนี้ กวีไทย หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 08 กันยายน 2010, 01:25:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_003.gif) ขอชื่นชมอารมณ์กลอนบอมซองดุ๊ก อ่านสนุกสร้างสรรค์สร้างแสงสี ด้วยสำนวนชวนขันอันพึงมี เพื่อหลีกหนีอารมณ์เครียดที่เบียดมา ผมรู้น้อยเรื่องคำจำมาเขียน ก็วนเวียนอย่างนี้อย่าถือสา รักกลอนแปดดังครูเทอดบูชา ผมไม่กล้าแหกกฏกลัวหมดลาย หากใครทำกลอนแปดให้แปลกแปร่ง ผมแค่แย้งไม่หวังให้ใครแพ้พ่าย ไม่ได้อยากให้ใครต้องอับอาย จุดมุ่งหมายหวังให้ได้กลอนดี ถ้าไม่ชอบกลอนแปดก็กลอนเปล่า อยากจะเล่าเรื่องใดได้เต็มที่ หรือคิดใหม่เพื่อสร้างทางกวี ก็จะมีคนมากมายหมายชื่นชม พี่ฮอท39 emo_100 ๐ เมื่อคว้าบอลหวังตรงลงสนาม อย่าเกรงขามกฎเกณฑ์เล่นอย่างผม เดินตามกฎกรรมการท่านนิยม อย่าผสมบอลวัด..ดูขัดใจ ๐ เมื่ออยู่ในสนามท่ามคนรอบ อิงเขตขอบกติกาอย่าเหลวไหล เมื่อบอลออกคือออก..หลอกทำไม ทุ่มเล่นใหม่ตามเกมส์..เอมอารมณ์ ๐ อย่าดื้อแพ่งหัวใสไม่เข้าท่า มีหลายตามองอยู่..รู้เหมาะสม เสียงโห่ไล่จะดังทั้งระดม เกมส์ลูกกลมไม่ต่าง..กฎทางกลอน ๐ รักจะเขียนอย่าแหกแยกบัญญัติ ครูบาเห็นอึดอัดวัตรอักษร กฎเขามีเดินตามอย่าทำงอน ทำไม่ได้ก็นอน..อย่าป้อนกานท์.. ระนาดเอก emo_12 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_003.gif) หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 08 กันยายน 2010, 03:47:AM (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/securedownload-4.gif) อันบัณฑิตทำน้ำให้พร่องแก้ว น้อมรับแนวแนะนำพร่ำแก้ไข ใครตำหนิติชมสมดวงใจ ปรับแต่งใหม่ให้เข้าใต้เงาบัง ขอขอบคุณท่านฮ็อทคิดริเริ่ม เพื่อจะเพิ่มความรู้สู่ความหวัง ให้กลอนกานท์ผ่านหมู่ผู้เยาว์ยัง ได้คิด,ฟัง กฏเกณฑ์แห่งบทกลอน คุณระนาดแม่ทัพใหญ่ใจประเสริฐ เฝ้าชูเชิดเด็กใหม่ใฝ่บอกสอน คอยแนะนำ ตักเตือนเป็นตอน ตอน เพราะอาทรเด็กไทยใฝ่กวี อีกหลายท่านบ้านกลอนคอยต้อนรับ ดั่งช่วยขับขานไขในวิถี ต่างร่วมมือร่วมใจเป็นอันดี สามัคคีคือพลังตั้งธงชัย เหล่าน้องน้อง หลานหลานจงขานรับ จงซึมซับไมตรีที่มอบให้ เขียนกลอนเป็นจะสนุกสุขทางใจ เก่งแล้วไซร้ค่อยบินตามจินตนา emo_55 "ปรางค์ สามยอด" สูจงดูรวงข้าวที่เมล็ดเต็มเต่ง จะโน้มรวงลงต่ำ ส่วนรวงที่สูงตระหง่านชี้ฟ้านั้น สีขาวแห้งตาย เพราะมีแต่เมล็ดลีบๆ สูจงเลือกเอาเถิดว่าจะชูหัวค้ำฟ้า หรือจะก้มน้อมรับเอาวิชาความรู้จากท่านทั้งหลายที่เอามาให้ด้วยจิตใจอันงาม ล่ะ หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 08 กันยายน 2010, 03:58:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_003.gif) ขอชื่นชมอารมณ์กลอนบอมซองดุ๊ก อ่านสนุกสร้างสรรค์สร้างแสงสี ด้วยสำนวนชวนขันอันพึงมี เพื่อหลีกหนีอารมณ์เครียดที่เบียดมา ผมรู้น้อยเรื่องคำจำมาเขียน ก็วนเวียนอย่างนี้อย่าถือสา รักกลอนแปดดังครูเทอดบูชา ผมไม่กล้าแหกกฏกลัวหมดลาย หากใครทำกลอนแปดให้แปลกแปร่ง ผมแค่แย้งไม่หวังให้ใครแพ้พ่าย ไม่ได้อยากให้ใครต้องอับอาย จุดมุ่งหมายหวังให้ได้กลอนดี ถ้าไม่ชอบกลอนแปดก็กลอนเปล่า อยากจะเล่าเรื่องใดได้เต็มที่ หรือคิดใหม่เพื่อสร้างทางกวี ก็จะมีคนมากมายหมายชื่นชม พี่ฮอท39 emo_100 ๐ เมื่อคว้าบอลหวังตรงลงสนาม อย่าเกรงขามกฎเกณฑ์เล่นอย่างผม เดินตามกฎกรรมการท่านนิยม อย่าผสมบอลวัด..ดูขัดใจ ๐ เมื่ออยู่ในสนามท่ามคนรอบ อิงเขตขอบกติกาอย่าเหลวไหล เมื่อบอลออกคือออก..หลอกทำไม ทุ่มเล่นใหม่ตามเกมส์..เอมอารมณ์ ๐ อย่าดื้อแพ่งหัวใสไม่เข้าท่า มีหลายตามองอยู่..รู้เหมาะสม เสียงโห่ไล่จะดังทั้งระดม เกมส์ลูกกลมไม่ต่าง..กฎทางกลอน ๐ รักจะเขียนอย่าแหกแยกบัญญัติ ครูบาเห็นอึดอัดวัตรอักษร กฎเขามีเดินตามอย่าทำงอน ทำไม่ได้ก็นอน..อย่าป้อนกานท์.. ระนาดเอก emo_12 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_003.gif) ๐ ที่ทนเพียร..เขียนไป..ใช่ใจรัก ข้ารู้จัก..หลักคำ..ที่ย้ำขาน ถึงว่าแม้..แค่จะ..พอประมาณ แต่อยากสาน..กานต์ไป..ตามใจตน ๐ ไม่สนใจ..ใยดี..มีใครอ่าน เรื่องหลักการ..ผ่านไป..ข้าไม่สน แค่ได้โชว์..โก้แท้..แม้วกวน ใครจะพ่น..บ่นว่า..ข้าไม่แคร์ ๐ กลอนของข้า..ข้าแต่ง..อย่าแย้งข้า นอกตำรา..ว่าไว้..ไม่แยแส ไม่ถูกใจ..ไม่ต้อง..มามองแล อย่าวอแว..แก้ไข..ข้าไม่ฟัง ๐ อย่ามาจุ้น..วุ่นวาย..ให้หน่ายจิต ข้ามีสิทธ์..คิดทำ..อย่าย้ำสั่ง ถึงสีซอ..คลอเคล้า..เข้าประดัง ข้าก็ยัง..ฟังได้..ไม่เข้าใจ.. หทัยชนก... แต่งไปตามจินตนาการและกลอนพาไปค่ะ ไม่ได้หมายคิดไปสะกิดต่อมใดๆของใครทั้งสิ้น แบบว่า มาตามอารมณ์อ่ะนะ.. emo_95 ๐ ข้าเป่าขลุ่ยลุยหนองแบกข้องแห ริ้วรอยแผลแลถ้วนล้วนใหม่ใหม่ มิเคยเรียนเขียนอ่านกานท์เหมือนใคร แต่ข้างในใจนี้มีแต่กลอน ๐ มีไอ้ทุยคุยเล่นเน้นยามเศร้า ไว้คลายเหงาเล่าความยามจิตกร่อน มันก็ฟังทั้งปีไม่มีงอน ไม่เคยย้อนตอนข้าเผลอบ้าบอ ๐ เขียนกลอนไปไร้สาวเหน็บหนาวบ้าง มีกองฟางข้างกายไว้ก่ายหนอ มีเพื่อนแท้แค่ทุยอ้วนตุ้ยพอ ที่คอยรอฟังกลอนตอนข้าเมา ๐ กระดิกหูชูหางอย่างเข้าจิต นี่แหละมิตรจิตซึ่งพึ่งยามเหงา กลอนไม่ดีมิเคยเยาะเย้ยเรา ร่ายกลอนเศร้าเผาใจไปวันวัน ๐ อีบัวตองน้องสาวพราวใกล้บ้าน เริ่มสะคราญบานตุ่มปทุมถัน ข้าหมายปองต้องตาแต่หน้ามัน จึงคอยกลั่นสรรค์เขียน..เพียรกวี ๐ กำลังใจในภาพอาบความหวัง คือพลังหลั่งรินศิลป์วิถี คิดสักวันมันคงปลงฤดี กับคนที่มีศิลป์..จินต์รักกลอน.. ระนาดเอก ปล.กลอนพาไปเช่นกันนะครับ.. emo_25 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_132.gif) หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: สุดสาย ที่ 08 กันยายน 2010, 09:19:AM จากน้องใหม่..ใจรัก..ครูทักทาย ติก่อนสาย..รู้แน่..ได้แก้ไข บางบทกลอน..แต่งดี..ด้วยมีใจ ที่ผิดไป..วอนครู..ช่วยดูทาง อาจแต่งได้..ไม่เก่ง..แต่เร่งรู้ ขอวอนครู..ชี้แน่ะ..ให้หนูสร้าง ศิษย์คนนี้..น้อมรับ..กลับมาวาง หนักเบาบ้าง..ขอครู..ช่วยดูใจ ที่แต่งมา..ผิดพลาด..หนูอาจแย่ แต่ได้ครู..ช่วยแก้..ดูแลให้ ขอบพระคุณ..คุณครู..ผู้ห่วงใย ศิษย์แต่งได้..ด้วยดี..เพราะมีครู ..ด้วยความเคารพในทุกคำชี้แน่ะของคุณครูทุกท่านที่คอยห่วงใยมาตลอดค่ะ.. ..nara.. (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_131.gif) หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 08 กันยายน 2010, 10:16:AM หัดอยู่นาน อ่านเขียน เรียนเอาเอง กลอนโคลงเคลง บรรเลงมา ว่าถูกแล้ว สัมผัสขัด อัดคำ ล้ำเกินแนว แต่ละแถว ควบกล้ำ มีซ้ำกัน รับการติ มามาก จากผู้รู้ เสมือนครู สอนสั่ง ในครั้งนั้น แต่อยากเรียน อยากรู้ ดูทุกวัน เวลาผ่าน ไม่พัฒนา ขึ้นมาเลย ผู้ได้รับ บาดเจ็บ แนะนำให้ บ้านกลอนไทย มีครู รู้เฉลย เปิดมาอ่าน คมเฉียบ มีเปรียบเปรย ไม่ปล่อยเลย รีบสมัคร ด้วยรักกานท์ นักกีฬา กล้าแกร่ง แรงวิ่งไหว ยังยอมให้ โค้ชนำ ทำประสาน ฝึกเทคติค ลีลา มาตั้งนาน กว่าจะผ่าน ลงสนาม ตามฤดู หัดอยู่นาน อ่านเขียน เรียนเอาเอง ไม่คว้างเคว้ง แล้วนี่ มีผู้รู้ ขอคุกเข่า เคารพผ่าน ท่านคุณครู หลายหมวดหมู่ บาทบท จดเขียนมา วิงวอนท่าน ตรวจทาน ให้ผมด้วย เพื่อเสริมช่วย เสริมแรง แบ่งรักษา ด้วยบทกลอน ก่อนเก่า บ้านเรานา มีคุณค่า สัมผัสได้ ตรึงใจนาน. หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: จ้อง เจรียงคำ ที่ 08 กันยายน 2010, 02:00:PM ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_003.gif[/url]) ขอชื่นชมอารมณ์กลอนบอมซองดุ๊ก อ่านสนุกสร้างสรรค์สร้างแสงสี ด้วยสำนวนชวนขันอันพึงมี เพื่อหลีกหนีอารมณ์เครียดที่เบียดมา ผมรู้น้อยเรื่องคำจำมาเขียน ก็วนเวียนอย่างนี้อย่าถือสา รักกลอนแปดดังครูเทอดบูชา ผมไม่กล้าแหกกฏกลัวหมดลาย หากใครทำกลอนแปดให้แปลกแปร่ง ผมแค่แย้งไม่หวังให้ใครแพ้พ่าย ไม่ได้อยากให้ใครต้องอับอาย จุดมุ่งหมายหวังให้ได้กลอนดี ถ้าไม่ชอบกลอนแปดก็กลอนเปล่า อยากจะเล่าเรื่องใดได้เต็มที่ หรือคิดใหม่เพื่อสร้างทางกวี ก็จะมีคนมากมายหมายชื่นชม พี่ฮอท39 emo_100 ๐ เมื่อคว้าบอลหวังตรงลงสนาม อย่าเกรงขามกฎเกณฑ์เล่นอย่างผม เดินตามกฎกรรมการท่านนิยม อย่าผสมบอลวัด..ดูขัดใจ ๐ เมื่ออยู่ในสนามท่ามคนรอบ อิงเขตขอบกติกาอย่าเหลวไหล เมื่อบอลออกคือออก..หลอกทำไม ทุ่มเล่นใหม่ตามเกมส์..เอมอารมณ์ ๐ อย่าดื้อแพ่งหัวใสไม่เข้าท่า มีหลายตามองอยู่..รู้เหมาะสม เสียงโห่ไล่จะดังทั้งระดม เกมส์ลูกกลมไม่ต่าง..กฎทางกลอน ๐ รักจะเขียนอย่าแหกแยกบัญญัติ ครูบาเห็นอึดอัดวัตรอักษร กฎเขามีเดินตามอย่าทำงอน ทำไม่ได้ก็นอน..อย่าป้อนกานท์.. ระนาดเอก emo_12 ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_003.gif[/url]) ๐ ที่ทนเพียร..เขียนไป..ใช่ใจรัก ข้ารู้จัก..หลักคำ..ที่ย้ำขาน ถึงว่าแม้..แค่จะ..พอประมาณ แต่อยากสาน..กานต์ไป..ตามใจตน ๐ ไม่สนใจ..ใยดี..มีใครอ่าน เรื่องหลักการ..ผ่านไป..ข้าไม่สน แค่ได้โชว์..โก้แท้..แม้วกวน ใครจะพ่น..บ่นว่า..ข้าไม่แคร์ ๐ กลอนของข้า..ข้าแต่ง..อย่าแย้งข้า นอกตำรา..ว่าไว้..ไม่แยแส ไม่ถูกใจ..ไม่ต้อง..มามองแล อย่าวอแว..แก้ไข..ข้าไม่ฟัง ๐ อย่ามาจุ้น..วุ่นวาย..ให้หน่ายจิต ข้ามีสิทธ์..คิดทำ..อย่าย้ำสั่ง ถึงสีซอ..คลอเคล้า..เข้าประดัง ข้าก็ยัง..ฟังได้..ไม่เข้าใจ.. หทัยชนก... แต่งไปตามจินตนาการและกลอนพาไปค่ะ ไม่ได้หมายคิดไปสะกิดต่อมใดๆของใครทั้งสิ้น แบบว่า มาตามอารมณ์อ่ะนะ.. emo_95 ๐ ข้าเป่าขลุ่ยลุยหนองแบกข้องแห ริ้วรอยแผลแลถ้วนล้วนใหม่ใหม่ มิเคยเรียนเขียนอ่านกานท์เหมือนใคร แต่ข้างในใจนี้มีแต่กลอน ๐ มีไอ้ทุยคุยเล่นเน้นยามเศร้า ไว้คลายเหงาเล่าความยามจิตกร่อน มันก็ฟังทั้งปีไม่มีงอน ไม่เคยย้อนตอนข้าเผลอบ้าบอ ๐ เขียนกลอนไปไร้สาวเหน็บหนาวบ้าง มีกองฟางข้างกายไว้ก่ายหนอ มีเพื่อนแท้แค่ทุยอ้วนตุ้ยพอ ที่คอยรอฟังกลอนตอนข้าเมา ๐ กระดิกหูชูหางอย่างเข้าจิต นี่แหละมิตรจิตซึ่งพึ่งยามเหงา กลอนไม่ดีมิเคยเยาะเย้ยเรา ร่ายกลอนเศร้าเผาใจไปวันวัน ๐ อีบัวตองน้องสาวพราวใกล้บ้าน เริ่มสะคราญบานตุ่มปทุมถัน ข้าหมายปองต้องตาแต่หน้ามัน จึงคอยกลั่นสรรค์เขียน..เพียรกวี ๐ กำลังใจในภาพอาบความหวัง คือพลังหลั่งรินศิลป์วิถี คิดสักวันมันคงปลงชีวี กับคนที่มีศิลป์..จินต์รักกลอน.. ระนาดเอก ปล.กลอนพาไปเช่นกันนะครับ.. emo_25 ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_132.gif[/url]) อีบัวตองมองกลอนถอนใจทอด ล้วนคำพลอดพะนอทออักษร หวานสนั่นกลั่นเกลี้ยงเยี่ยงบทตอน ของละครฉากหรูคู่พระ-นาง ล้วนอุดมคมคำ..นำมากล่อม หวังตะล่อมเล็มโลมโน้มคำอ้าง ชักแม่น้ำถามหล้า-นภา พลาง หยิบเดือนวางสางดาวราวนิทาน กล่าวท้องทุ่งฟุ้งเฟื่องล้วนเรื่องเปรียบ กลั่นถ้อยเนี้ยบเฉียบคมชมสถาน ยกไอ้ทุยลุยฟางอยู่กลางลาน ขลุ่ยแว่วผ่านภู่ผึ้งริมบึงบัว อีบัวตองมองกลอนแล้วนอนคิด หนอไอ้ทิดที่เอ็งเปล่งคำกลั้ว ฉันทลักษณ์สักนิดผิดทุกตัว ช่างน่าหัวร่อนักสักแต่ทำ กลอนไอ้ทิดคิดมาค่อนฟ้ามืด มันเลยชืดวืดสมแม่คมขำ กระดาษน้อยด้อยค่าไม่น่าจำ ถูกขยำโยนทิ้งเหตุหญิงเมิน ถูกกลอนพี่ระนาดเอกชวนไปครับ... emo_15 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 08 กันยายน 2010, 02:01:PM มีติชม สมค่า ที่มาเรียน หลายท่านเวียน ชี้วาง ทางแก้ไข การพ้องคำ กล้ำเสียง มีเพียงใด ผิดแบบไป จะไม่ นำใช้นา อักษรสูง สิบเอ็ดตัว เริ่มมั่วแล้ว คงไม่แคล้ว ผิดสัมผัส คัดมาหา และส่วนกลาง อีกเก้า เข้ากอกา เสียงต่ำมา ยี่สิบสี่ เริ่มมีงง ยังเสียงตรี เสียงโท โอ้สับสน จะหาค้น ที่ไหน ไม่ลืมหลง และบทนี้ เป็นไง กว่าได้ลง ก็ยังคง ผิดนา หาให้ที. หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 08 กันยายน 2010, 02:59:PM มีติชม สมค่า ที่มาเรียน หลายท่านเวียน ชี้วาง ทางแก้ไข การพ้องคำ กล้ำเสียง มีเพียงใด ผิดแบบไป จะไม่ นำใช้นา อักษรสูง สิบเอ็ดตัว เริ่มมั่วแล้ว คงไม่แคล้ว ผิดสัมผัส คัดมาหา และส่วนกลาง อีกเก้า เข้ากอกา เสียงต่ำมา ยี่สิบสี่ เริ่มมีงง ยังเสียงตรี เสียงโท โอ้สับสน จะหาค้น ที่ไหน ไม่ลืมหลง และบทนี้ เป็นไง กว่าได้ลง ก็ยังคง ผิดนา หาให้ที ๐ มีที่ผิด..นิดหนึ่ง..ที่พึงเปลี่ยน เพราะกลอนเนียน..เพี้ยนไป..ในบาทสี่ ชิงสัมผัส..ตัดไป..อย่าให้มี บทแรกนี้..พี่คง..จะหลงไป ๐ กลอนสะดุด..หยุดไหล..ในวรรคส่ง สัมผัสลง..ตรงรับ.."ไป"กับ"ไม่" หากเลือกคำ..ซ้ำเสียง..เพียงหนึ่งใด ยามขานขับ..จับใจ..ไม่รู้เลือน ............................... มีติชม สมค่า ที่มาเรียน หลายท่านเวียน ชี้วาง ทางแก้ไข การพ้องคำ กล้ำเสียง มีเพียงใด ผิดแบบไป จะหลง ตรงใช้นา .............................................. แก้อย่างนี้ ใช้ได้ไหม หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 08 กันยายน 2010, 03:18:PM มีติชม สมค่า ที่มาเรียน หลายท่านเวียน ชี้วาง ทางแก้ไข การพ้องคำ กล้ำเสียง มีเพียงใด ผิดแบบไป จะไม่ นำใช้นา อักษรสูง สิบเอ็ดตัว เริ่มมั่วแล้ว คงไม่แคล้ว ผิดสัมผัส คัดมาหา และส่วนกลาง อีกเก้า เข้ากอกา เสียงต่ำมา ยี่สิบสี่ เริ่มมีงง ยังเสียงตรี เสียงโท โอ้สับสน จะหาค้น ที่ไหน ไม่ลืมหลง และบทนี้ เป็นไง กว่าได้ลง ก็ยังคง ผิดนา หาให้ที ๐ มีที่ผิด..นิดหนึ่ง..ที่พึงเปลี่ยน เพราะกลอนเนียน..เพี้ยนไป..ในบาทสี่ ชิงสัมผัส..ตัดไป..อย่าให้มี บทแรกนี้..พี่คง..จะหลงไป ๐ กลอนสะดุด..หยุดไหล..ในวรรคส่ง สัมผัสลง..ตรงรับ.."ไป"กับ"ไม่" หากเลือกคำ..ซ้ำเสียง..เพียงหนึ่งใด ยามขานขับ..จับใจ..ไม่รู้เลือน ............................... มีติชม สมค่า ที่มาเรียน หลายท่านเวียน ชี้วาง ทางแก้ไข การพ้องคำ กล้ำเสียง มีเพียงใด ผิดแบบไป จะหลง ตรงใช้นา .............................................. แก้อย่างนี้ ใช้ได้ไหม ๐ ท้ายวรรคแรกสามัญนั้นไม่ขลัง อ่อนพลังไม่ส่งวงศ์ภาษา ดูตรง"เรียน"เปลี่ยนใหม่ใส่มนตรา กลอนคุณค่าจะสูงดุจยูงทอง.. ..จากใจจริงระนาดเอกครับ.. emo_25 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 08 กันยายน 2010, 03:24:PM ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_003.gif[/url]) ขอชื่นชมอารมณ์กลอนบอมซองดุ๊ก อ่านสนุกสร้างสรรค์สร้างแสงสี ด้วยสำนวนชวนขันอันพึงมี เพื่อหลีกหนีอารมณ์เครียดที่เบียดมา ผมรู้น้อยเรื่องคำจำมาเขียน ก็วนเวียนอย่างนี้อย่าถือสา รักกลอนแปดดังครูเทอดบูชา ผมไม่กล้าแหกกฏกลัวหมดลาย หากใครทำกลอนแปดให้แปลกแปร่ง ผมแค่แย้งไม่หวังให้ใครแพ้พ่าย ไม่ได้อยากให้ใครต้องอับอาย จุดมุ่งหมายหวังให้ได้กลอนดี ถ้าไม่ชอบกลอนแปดก็กลอนเปล่า อยากจะเล่าเรื่องใดได้เต็มที่ หรือคิดใหม่เพื่อสร้างทางกวี ก็จะมีคนมากมายหมายชื่นชม พี่ฮอท39 emo_100 ๐ เมื่อคว้าบอลหวังตรงลงสนาม อย่าเกรงขามกฎเกณฑ์เล่นอย่างผม เดินตามกฎกรรมการท่านนิยม อย่าผสมบอลวัด..ดูขัดใจ ๐ เมื่ออยู่ในสนามท่ามคนรอบ อิงเขตขอบกติกาอย่าเหลวไหล เมื่อบอลออกคือออก..หลอกทำไม ทุ่มเล่นใหม่ตามเกมส์..เอมอารมณ์ ๐ อย่าดื้อแพ่งหัวใสไม่เข้าท่า มีหลายตามองอยู่..รู้เหมาะสม เสียงโห่ไล่จะดังทั้งระดม เกมส์ลูกกลมไม่ต่าง..กฎทางกลอน ๐ รักจะเขียนอย่าแหกแยกบัญญัติ ครูบาเห็นอึดอัดวัตรอักษร กฎเขามีเดินตามอย่าทำงอน ทำไม่ได้ก็นอน..อย่าป้อนกานท์.. ระนาดเอก emo_12 ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_003.gif[/url]) ๐ ที่ทนเพียร..เขียนไป..ใช่ใจรัก ข้ารู้จัก..หลักคำ..ที่ย้ำขาน ถึงว่าแม้..แค่จะ..พอประมาณ แต่อยากสาน..กานต์ไป..ตามใจตน ๐ ไม่สนใจ..ใยดี..มีใครอ่าน เรื่องหลักการ..ผ่านไป..ข้าไม่สน แค่ได้โชว์..โก้แท้..แม้วกวน ใครจะพ่น..บ่นว่า..ข้าไม่แคร์ ๐ กลอนของข้า..ข้าแต่ง..อย่าแย้งข้า นอกตำรา..ว่าไว้..ไม่แยแส ไม่ถูกใจ..ไม่ต้อง..มามองแล อย่าวอแว..แก้ไข..ข้าไม่ฟัง ๐ อย่ามาจุ้น..วุ่นวาย..ให้หน่ายจิต ข้ามีสิทธ์..คิดทำ..อย่าย้ำสั่ง ถึงสีซอ..คลอเคล้า..เข้าประดัง ข้าก็ยัง..ฟังได้..ไม่เข้าใจ.. หทัยชนก... แต่งไปตามจินตนาการและกลอนพาไปค่ะ ไม่ได้หมายคิดไปสะกิดต่อมใดๆของใครทั้งสิ้น แบบว่า มาตามอารมณ์อ่ะนะ.. emo_95 ๐ ข้าเป่าขลุ่ยลุยหนองแบกข้องแห ริ้วรอยแผลแลถ้วนล้วนใหม่ใหม่ มิเคยเรียนเขียนอ่านกานท์เหมือนใคร แต่ข้างในใจนี้มีแต่กลอน ๐ มีไอ้ทุยคุยเล่นเน้นยามเศร้า ไว้คลายเหงาเล่าความยามจิตกร่อน มันก็ฟังทั้งปีไม่มีงอน ไม่เคยย้อนตอนข้าเผลอบ้าบอ ๐ เขียนกลอนไปไร้สาวเหน็บหนาวบ้าง มีกองฟางข้างกายไว้ก่ายหนอ มีเพื่อนแท้แค่ทุยอ้วนตุ้ยพอ ที่คอยรอฟังกลอนตอนข้าเมา ๐ กระดิกหูชูหางอย่างเข้าจิต นี่แหละมิตรจิตซึ่งพึ่งยามเหงา กลอนไม่ดีมิเคยเยาะเย้ยเรา ร่ายกลอนเศร้าเผาใจไปวันวัน ๐ อีบัวตองน้องสาวพราวใกล้บ้าน เริ่มสะคราญบานตุ่มปทุมถัน ข้าหมายปองต้องตาแต่หน้ามัน จึงคอยกลั่นสรรค์เขียน..เพียรกวี ๐ กำลังใจในภาพอาบความหวัง คือพลังหลั่งรินศิลป์วิถี คิดสักวันมันคงปลงชีวี กับคนที่มีศิลป์..จินต์รักกลอน.. ระนาดเอก ปล.กลอนพาไปเช่นกันนะครับ.. emo_25 ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_132.gif[/url]) อีบัวตองมองกลอนถอนใจทอด ล้วนคำพลอดพะนอทออักษร หวานสนั่นกลั่นเกลี้ยงเยี่ยงบทตอน ของละครฉากหรูคู่พระ-นาง ล้วนอุดมคมคำ..นำมากล่อม หวังตะล่อมเล็มโลมโน้มคำอ้าง ชักแม่น้ำถามหล้า-นภา พลาง หยิบเดือนวางสางดาวราวนิทาน กล่าวท้องทุ่งฟุ้งเฟื่องล้วนเรื่องเปรียบ กลั่นถ้อยเนี้ยบเฉียบคมชมสถาน ยกไอ้ทุยลุยฟางอยู่กลางลาน ขลุ่ยแว่วผ่านภู่ผึ้งริมบึงบัว อีบัวตองมองกลอนแล้วนอนคิด หนอไอ้ทิดที่เอ็งเปล่งคำกลั้ว ฉันทลักษณ์สักนิดผิดทุกตัว ช่างน่าหัวร่อนักสักแต่ทำ กลอนไอ้ทิดคิดมาค่อนฟ้ามืด มันเลยชืดวืดสมแม่คมขำ กระดาษน้อยด้อยค่าไม่น่าจำ ถูกขยำโยนทิ้งเหตุหญิงเมิน ถูกกลอนพี่ระนาดเอกชวนไปครับ... emo_15 ๐..เก็บกระดาษ พาดคลี่ หรี่ตาจ้อง อักษรคล้อง เชื่อมกานท์ พานขวยเขิน กลอนพี่ทิด คิดเกี้ยว เกี่ยวดำเนิน ไยหมางเมิน ขยำทิ้ง พี่หญิงบัว ๐..จึงคิดอ่าน หาญกล้า เก็บมาให้ หวั่นความใน ใจชวด อาจปวดหัว หากความหวัง พังลู่ ไม่รู้ตัว อาจหมองมัว รัวริน กินน้ำตา ๐..กลัวเสียงขลุ่ย ลุยทุ่ง กระทุ้งแทก สำเนียงแปลก แผกเพี้ยน เวียนเวหา ไม่ไพเราะ เหมือนเก่า ลอยเคล้ามา จะสะท้าน บ้านป่า พนาไพร ๐..ด้วยเสียงครวญ ทวนลม พรมเล่นนิ้ว เพียงออพลิ้ว หวิวหวาน ปานคุณไสย พี่สะกด ทุกสิ่ง นิ่งดั่งใจ ให้หลงใหล ไอศิลป์ กลิ่นกำจร ๐..เป็นผลงาน พี่ทิด คิดสร้างสรรค์ ขอแบ่งปัน ฝีมือ ฝึกปรือสอน แต่แบบที่ ถูกขยำ ทำหญิงงอน น้องขอวอน แก้ไข ดีไหมเอย....... ***เมฆา...*** แฮะๆ ถูกกลอนพี่อาร์ตี้ชวนไปอีกต่อหนึ่งครับ..อิอิ emo_85 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 08 กันยายน 2010, 04:08:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_003.gif) ขอชื่นชมอารมณ์กลอนบอมซองดุ๊ก อ่านสนุกสร้างสรรค์สร้างแสงสี ด้วยสำนวนชวนขันอันพึงมี เพื่อหลีกหนีอารมณ์เครียดที่เบียดมา ผมรู้น้อยเรื่องคำจำมาเขียน ก็วนเวียนอย่างนี้อย่าถือสา รักกลอนแปดดังครูเทอดบูชา ผมไม่กล้าแหกกฏกลัวหมดลาย หากใครทำกลอนแปดให้แปลกแปร่ง ผมแค่แย้งไม่หวังให้ใครแพ้พ่าย ไม่ได้อยากให้ใครต้องอับอาย จุดมุ่งหมายหวังให้ได้กลอนดี ถ้าไม่ชอบกลอนแปดก็กลอนเปล่า อยากจะเล่าเรื่องใดได้เต็มที่ หรือคิดใหม่เพื่อสร้างทางกวี ก็จะมีคนมากมายหมายชื่นชม พี่ฮอท39 emo_100 ๐ เมื่อคว้าบอลหวังตรงลงสนาม อย่าเกรงขามกฎเกณฑ์เล่นอย่างผม เดินตามกฎกรรมการท่านนิยม อย่าผสมบอลวัด..ดูขัดใจ ๐ เมื่ออยู่ในสนามท่ามคนรอบ อิงเขตขอบกติกาอย่าเหลวไหล เมื่อบอลออกคือออก..หลอกทำไม ทุ่มเล่นใหม่ตามเกมส์..เอมอารมณ์ ๐ อย่าดื้อแพ่งหัวใสไม่เข้าท่า มีหลายตามองอยู่..รู้เหมาะสม เสียงโห่ไล่จะดังทั้งระดม เกมส์ลูกกลมไม่ต่าง..กฎทางกลอน ๐ รักจะเขียนอย่าแหกแยกบัญญัติ ครูบาเห็นอึดอัดวัตรอักษร กฎเขามีเดินตามอย่าทำงอน ทำไม่ได้ก็นอน..อย่าป้อนกานท์.. ระนาดเอก emo_12 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_003.gif) ๐ ที่ทนเพียร..เขียนไป..ใช่ใจรัก ข้ารู้จัก..หลักคำ..ที่ย้ำขาน ถึงว่าแม้..แค่จะ..พอประมาณ แต่อยากสาน..กานต์ไป..ตามใจตน ๐ ไม่สนใจ..ใยดี..มีใครอ่าน เรื่องหลักการ..ผ่านไป..ข้าไม่สน แค่ได้โชว์..โก้แท้..แม้วกวน ใครจะพ่น..บ่นว่า..ข้าไม่แคร์ ๐ กลอนของข้า..ข้าแต่ง..อย่าแย้งข้า นอกตำรา..ว่าไว้..ไม่แยแส ไม่ถูกใจ..ไม่ต้อง..มามองแล อย่าวอแว..แก้ไข..ข้าไม่ฟัง ๐ อย่ามาจุ้น..วุ่นวาย..ให้หน่ายจิต ข้ามีสิทธ์..คิดทำ..อย่าย้ำสั่ง ถึงสีซอ..คลอเคล้า..เข้าประดัง ข้าก็ยัง..ฟังได้..ไม่เข้าใจ.. หทัยชนก... แต่งไปตามจินตนาการและกลอนพาไปค่ะ ไม่ได้หมายคิดไปสะกิดต่อมใดๆของใครทั้งสิ้น แบบว่า มาตามอารมณ์อ่ะนะ.. emo_95 ๐ ข้าเป่าขลุ่ยลุยหนองแบกข้องแห ริ้วรอยแผลแลถ้วนล้วนใหม่ใหม่ มิเคยเรียนเขียนอ่านกานท์เหมือนใคร แต่ข้างในใจนี้มีแต่กลอน ๐ มีไอ้ทุยคุยเล่นเน้นยามเศร้า ไว้คลายเหงาเล่าความยามจิตกร่อน มันก็ฟังทั้งปีไม่มีงอน ไม่เคยย้อนตอนข้าเผลอบ้าบอ ๐ เขียนกลอนไปไร้สาวเหน็บหนาวบ้าง มีกองฟางข้างกายไว้ก่ายหนอ มีเพื่อนแท้แค่ทุยอ้วนตุ้ยพอ ที่คอยรอฟังกลอนตอนข้าเมา ๐ กระดิกหูชูหางอย่างเข้าจิต นี่แหละมิตรจิตซึ่งพึ่งยามเหงา กลอนไม่ดีมิเคยเยาะเย้ยเรา ร่ายกลอนเศร้าเผาใจไปวันวัน ๐ อีบัวตองน้องสาวพราวใกล้บ้าน เริ่มสะคราญบานตุ่มปทุมถัน ข้าหมายปองต้องตาแต่หน้ามัน จึงคอยกลั่นสรรค์เขียน..เพียรกวี ๐ กำลังใจในภาพอาบความหวัง คือพลังหลั่งรินศิลป์วิถี คิดสักวันมันคงปลงชีวี กับคนที่มีศิลป์..จินต์รักกลอน.. ระนาดเอก ปล.กลอนพาไปเช่นกันนะครับ.. emo_25 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_132.gif) อีบัวตองมองกลอนถอนใจทอด ล้วนคำพลอดพะนอทออักษร หวานสนั่นกลั่นเกลี้ยงเยี่ยงบทตอน ของละครฉากหรูคู่พระ-นาง ล้วนอุดมคมคำ..นำมากล่อม หวังตะล่อมเล็มโลมโน้มคำอ้าง ชักแม่น้ำถามหล้า-นภา พลาง หยิบเดือนวางสางดาวราวนิทาน กล่าวท้องทุ่งฟุ้งเฟื่องล้วนเรื่องเปรียบ กลั่นถ้อยเนี้ยบเฉียบคมชมสถาน ยกไอ้ทุยลุยฟางอยู่กลางลาน ขลุ่ยแว่วผ่านภู่ผึ้งริมบึงบัว อีบัวตองมองกลอนแล้วนอนคิด หนอไอ้ทิดที่เอ็งเปล่งคำกลั้ว ฉันทลักษณ์สักนิดผิดทุกตัว ช่างน่าหัวร่อนักสักแต่ทำ กลอนไอ้ทิดคิดมาค่อนฟ้ามืด มันเลยชืดวืดสมแม่คมขำ กระดาษน้อยด้อยค่าไม่น่าจำ ถูกขยำโยนทิ้งเหตุหญิงเมิน ถูกกลอนพี่ระนาดเอกชวนไปครับ... emo_15 อาร์ตี้.. ๐..เก็บกระดาษ พาดคลี่ หรี่ตาจ้อง อักษรคล้อง เชื่อมกานท์ พานขวยเขิน กลอนพี่ทิด คิดเกี้ยว เกี่ยวดำเนิน ไยหมางเมิน ขยำทิ้ง พี่หญิงบัว ๐..จึงคิดอ่าน หาญกล้า เก็บมาให้ หวั่นความใน ใจชวด อาจปวดหัว หากความหวัง พังลู่ ไม่รู้ตัว อาจหมองมัว รัวริน กินน้ำตา ๐..กลัวเสียงขลุ่ย ลุยทุ่ง กระทุ้งแทก สำเนียงแปลก แผกเพี้ยน เวียนเวหา ไม่ไพเราะ เหมือนเก่า ลอยเคล้ามา จะสะท้าน บ้านป่า พนาไพร ๐..ด้วยเสียงครวญ ทวนลม พรมเล่นนิ้ว เพียงออพลิ้ว หวิวหวาน ปานคุณไสย พี่สะกด ทุกสิ่ง นิ่งดั่งใจ ให้หลงใหล ไอศิลป์ กลิ่นกำจร ๐..เป็นผลงาน พี่ทิด คิดสร้างสรรค์ ขอแบ่งปัน ฝีมือ ฝึกปรือสอน แต่แบบที่ ถูกขยำ ทำหญิงงอน น้องขอวอน แก้ไข ดีไหมเอย....... ***เมฆา...*** แฮะๆ ถูกกลอนพี่อาร์ตี้ชวนไปอีกต่อหนึ่งครับ..อิอิ emo_85 ๐ น้ำตาซึมกรึ่มเหล้าหลังเช้านี้ ถูกคนดีที่หวังจนคลั่งเอ๋ย อีบัวตองผ่องพรรณมันเปรียบเปรย ว่ากลอนเชยเลยช้ำน้ำตาริน ๐ ยกไหเหล้ากระดกหกเลอะปาก ยิ่งพานอยากปากเปรี้ยวเคี้ยวโฉมฉิน ฉุดดีไหมใจสั่นฝันโบยบิน โทษที่หมิ่นทำเมียเสียแหละดี ๐ คิดเพลินเพลินเกริ่นร้องเพลงท้องทุ่ง ตักหมากหุ่งเข้าปากอยากเต็มที่ รอตะวันนั้นหายป่ายราวี โจรคืนนี้พี่เอง..นักเลงรัก ๐ นั่งเฝ้ารอสวรรค์ท่านเคลื่อนใกล้ เหล้าหลายไหเปลี่ยนวางทางหน้าตัก ไอ้ทุยส่ายย้ายหัวมัวตานัก เพลงขลุกขลักลักจำ..คว่ำทุกเพลง ๐ คนหน้ากรึ่มซึมหงอยเพราะร้อยชั่ง จึงหลับทั้งหลั่งฝันเสียบานเบ่ง บทในฝันสลับกลับครื้นเครง บัวตองเองปล้ำข้า..อย่างตามัว ๐ ฝันประหลาดสาดใส่หนุ่มไร่ทุ่ง นอนสะดุ้งฟุ้งยิ้มพริ้มฟ้าหลัว เหมือนอยู่ในสวรรค์ครั่นเนื้อตัว ยุ่งตอมทั่วมีทุย..อุ้ยอ้ายมอง.. ระนาดเอก emo_25 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_132.gif) หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 08 กันยายน 2010, 06:46:PM ...ระหกระเหิน...เดินเร่...เถลร่อน พบบ้านกลอน...ลิงโลด...กระโดดเหยง หลากคนรัก...อักษรา...มาบรรเลง ไม่วังเวง...เหว่ว้า...เหมือนครานั้น ...ครูคนแรก...แจกคำ...นำมาทัก อยากรู้จัก...เด็กดื้อ...ชื่อ"ทอฝัน" แต่งกลอนเก่ง...เร่งฟิต...ผิดทุกวัน แล้วก็ปัน...ปรุงแปลง...แถลงกานท์ ...เริ่มรู้หลัก...ทักทาย...สหายมิตร พาชีวิต...ชิดพร่ำ...ลำนำขาน ชูหัวใจ...ใสแกร่ง...แจ้งตระการ ช่างเบิกบาน...อารมณ์...สมฤดี ...ภาพก็สวย...เพลงก็ซึ้ง...ตราตรึงจิต พีเอ็มติด...ถามไถ่...แบบไล่จี้ ทำอย่างไร...พี่จ๋า...บอกมาที ตัวน้องนี้...งี่เง่า...ไม่เข้าใจ ...น้ำใจหลั่ง...ถั่งท้น...จนล้นอก เคยงันงก...งอกเงย...เผยไสว เริ่มลีลา...ร้อยเรียง...เคียงกันไป ผิดครูไข...เพื่อนแก้...ดูแลกัน ...เหมือนฟ้าผ่า...ถลาล้ม...ร่างซมทรุด เซสะดุด...จุดจาก...กระชากฝัน ครูและเพื่อน...เลือนพราก...ฉากสัมพันธ์ ด้วยกฏอัน...แข็งแกร่ง...แห่งบ้านกลอน ...เดินดายเดียว...เปลี่ยวเหงา...เศร้าก็ฝืน หวังเพียงยืน...หยัดรอ...ไม่ท้อถอน เร่งเรียนร่ำ...ย้ำรุก...ทุกบทตอน เพื่อสะท้อน...ซ้อนทบ...จนจบเจน ...ร่างระทวย...อ่อนล้า...ผวาไหว มือของใคร...ยื่นจับ...ขยับเข็น ยื้อกายยัน...มั่นคง...ตรงประเด็น นำทางเน้น...เว้นว่าง...ให้กร่างลาย ...ฝากสำเนียง...เสียงไป...ถึงใครนั้น นาม"ทอฝัน"...คนเคย...ไม่เลยหาย อุดมการณ์...นานเนาว์...ไม่เขลาคลาย เพราะมุ่งหมาย...เพียงเอื้อ...เพื่อมวลชน... ..............................//ทอฝัน ...โพสต์อีกครั้งที่นี่ เพื่อให้ครู เพื่อน พี่ ช่วยชี้ข้อผิดพลาดค่ะ เต็มที่เลยนะคะ ใช้เป็นกรณีศึกษาค่ะ...!!! หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 08 กันยายน 2010, 08:12:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_020.gif) เพื่อสะท้อน...ซ้อนทบ...จนจบเจน ...ร่างระทวย...อ่อนล้า...ผวาไหว มือของใคร...ยื่นจับ...ขยับเข็น ยื้อกายยัน...มั่นคง...ตรงประเด็น นำทางเน้น...เว้นว่าง...ให้กร่างลาย ------------------------(dream) ......ก็มีเรื่องการใช้คำว่า "เป็น เห็น เข๊น เด็น"ครับ น้องทอฝัน ...... เพชรน้ำหนึ่ง ๏...กลอนเก้าคำ จำไว้ ด้อยไพเราะ เขียนให้เหมาะ แปดคำ เพชรน้ำหนึ่ง แต่ละวรรค หนักแน่น ดุจแกนกลึง กลอนจะซึ้ง ติดใจ และให้คุณ ..คำสุดท้าย วรรคแรก แยกพิเศษ สามัญเขต หวงห้าม ตามเกื้อหนุน ท้ายวรรคสอง ต้องรู้ อยู่เป็นทุน เอก-โทจุน จัต วาประพนธ์ ..ท้ายวรรคสาม วรรคสี่ นี้จำมั่น เสียงสามัญ -ตรีใช้ ได้ทุกหน สัมผัสซ้ำ จำจด งดปะปน จงคิดค้น ถ้อยคำ ที่จำ เป็น ..ไม้ไต่คู้ใช้กับ ไม้ไต่คู้ เมื่อฟังดู เด่นดี ดั่งที่เห็น เสียงสั้นยาว ก้าวก่าย หลายประเด็น อย่าบำเพ็ญ พ้องกัน นิรันดร ..อย่าเขียนให้ ใจความ ตามเพ้อนึก จงตรองตรึก ตระหนัก เรื่องอักษร คติธรรม นำใส่ ให้สังวร รวมสุนทร ถ้อยไว้ ให้งดงาม ..จุดจบก็ ขอให้ กินใจหน่อย มิควรปล่อย เปะปะ เหมือนสะหนาม จบให้เด่น เห็นชัด จำกัดความ ให้ตรงตาม เค้าโครง เรื่องโยงใย ..เขียนเสร็จสรรพ กลับมา ตรวจตราผิด ตรวจชนิด เรียงตัว ทั่วกันใหม่ เมื่อเห็นเพราะ เหมาะดี จี้หัวใจ จึงเผยให้ ประชา ชนตราตรึง ..กลอนเก้าคำ จำไว้ ด้อยไพเราะ เขียนให้เหมาะ แปดคำ เพชรน้ำหนึ่ง แต่ละวรรค หนักแน่น ดุจแกนกลึง ผู้อ่านจึง จะชอบ ชมขอบคุณ ๚๛ ส. เชื้อหอม ผู้ประพันธ์ หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 08 กันยายน 2010, 08:25:PM ...ระหกระเหิน...เดินเร่...เถลร่อน พบบ้านกลอน...ลิงโลด...กระโดดเหยง หลากคนรัก...อักษรา...มาบรรเลง ไม่วังเวง...เหว่ว้า...เหมือนครานั้น ...ครูคนแรก...แจกคำ...นำมาทัก อยากรู้จัก...เด็กดื้อ...ชื่อ"ทอฝัน" แต่งกลอนเก่ง...เร่งฟิต...ผิดทุกวัน แล้วก็ปัน...ปรุงแปลง...แถลงกานท์ ...เริ่มรู้หลัก...ทักทาย...สหายมิตร พาชีวิต...ชิดพร่ำ...ลำนำขาน ชูหัวใจ...ใสแกร่ง...แจ้งตระการ ช่างเบิกบาน...อารมณ์...สมฤดี ...ภาพก็สวย...เพลงก็ซึ้ง...ตราตรึงจิต พีเอ็มติด...ถามไถ่...แบบไล่จี้ ทำอย่างไร...พี่จ๋า...บอกมาที ตัวน้องนี้...งี่เง่า...ไม่เข้าใจ ...น้ำใจหลั่ง...ถั่งท้น...จนล้นอก เคยงันงก...งอกเงย...เผยไสว เริ่มลีลา...ร้อยเรียง...เคียงกันไป ผิดครูไข...เพื่อนแก้...ดูแลกัน ...เหมือนฟ้าผ่า...ถลาล้ม...ร่างซมทรุด เซสะดุด...จุดจาก...กระชากฝัน ครูและเพื่อน...เลือนพราก...ฉากสัมพันธ์ ด้วยกฏอัน...แข็งแกร่ง...แห่งบ้านกลอน ...เดินดายเดียว...เปลี่ยวเหงา...เศร้าก็ฝืน หวังเพียงยืน...หยัดรอ...ไม่ท้อถอน เร่งเรียนร่ำ...ย้ำรุก...ทุกบทตอน เพื่อสะท้อน...ซ้อนทบ...จนจบเจน ...ร่างระทวย...อ่อนล้า...ผวาไหว มือของใคร...ยื่นจับ...ขยับเข็น ยื้อกายยัน...มั่นคง...ตรงประเด็น นำทางเน้น...เว้นว่าง...ให้กร่างลาย ...ฝากสำเนียง...เสียงไป...ถึงใครนั้น นาม"ทอฝัน"...คนเคย...ไม่เลยหาย อุดมการณ์...นานเนาว์...ไม่เขลาคลาย เพราะมุ่งหมาย...เพียงเอื้อ...เพื่อมวลชน... ..............................//ทอฝัน ...โพสต์อีกครั้งที่นี่ เพื่อให้ครู เพื่อน พี่ ช่วยชี้ข้อผิดพลาดค่ะ เต็มที่เลยนะคะ ใช้เป็นกรณีศึกษาค่ะ...!!! ..พี่โพสหน้าบอร์ดตามเจตนารมย์..และหัวใจที่ใสซื่อของน้อง.. ..พี่ระนาดมาเพิ่มความเก่งให้น้องทอฝันจ่ะ.. ..โดยจะขอยกตัวอย่างสำนวน"เพชรน้ำหนึ่ง"ของท่านอาจารย์ ส.เชื้อหอม มาให้น้องดูเลยจ่ะ.. . ...เดินดายเดียว...เปลี่ยวเหงา...เศร้าก็ฝืน หวังเพียงยืน...หยัดรอ...ไม่ท้อถอน เร่งเรียนร่ำ...ย้ำรุก...ทุกบทตอน เพื่อสะท้อน...ซ้อนทบ...จนจบเจน ...ร่างระทวย...อ่อนล้า...ผวาไหว มือของใคร...ยื่นจับ...ขยับเห็น ยื้อกายยัน...มั่นคง...ตรงประเด็น นำทางเน้น...เว้นว่าง...ให้กร่างลาย.. . ..หมายถึง.."ไม่ไต่คู้..ใช้กับ..ไม้ไต่คู้".. ..ตามตัวอย่างของท่าน ส.เชื้อหอม.. ..ซึ่งท่านเป็นอดีตนายกสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทยสองสมัย ,และเป็นนักกลอนรางวัลพระราชทานจ่ะ.. . ..จากใจพี่ระนาดเอกจ่ะ.. emo_25 ..และนี่คือ..สำนวน"เพชรน้ำหนึ่ง"ที่ซ่อนเพชรไว้ในทุกๆวรรคเลยจ่ะ.. . "เพชรน้ำหนึ่ง?" ประพันธ์โดย : ส. เชื้อหอม ๐ กลอนเก้าคำ จำไว้ ด้อยไพ"เราะ" เขียนให้"เหมาะ" แปดคำ เพชรน้ำ"หนึ่ง" แต่ละวรรค หนักแน่น ดุจแกน"กลึง" กลอนจะ"ซึ้ง" ติดใจ และให้"คุณ" คำสุดท้าย วรรคแรก แยกพิ"เศษ" สามัญ"เขต" หวงห้าม ตามเกื้อ"หนุน" ท้ายวรรคสอง ต้องรู้ อยู่เป็น"ทุน" เอก-โท"จุน" จัต- วาประ"พนธ์" ท้ายวรรคสาม วรรคสี่ นี้จำ"มั่น" เสียงสา"มัญ" -ตรีใช้ ได้ทุก"หน" สัมผัสซ้ำ จำจด งดปะ"ปน" จงคิด"ค้น" ถ้อยคำ ที่จำ"เป็น" ไม้ไต่คู้ ใช้กับ ไม้ไต่"คู้" เมื่อฟัง"ดู" เด่นดี ดั่งที่"เห็น" เสียงสั้นยาว ก้าวก่าย หลายประ"เด็น" อย่าบำ"เพ็ญ" พ้องกัน นิรัน"ดร" อย่าเขียนให้ ใจความ ตามเพ้อ"นึก" จงตรอง"ตรึก" ตระหนัก เรื่องอัก"ษร" คติธรรม นำใส่ ให้สัง"วร" รวมสุน"ทร" ถ้อยไว้ ให้งด"งาม" จุดจบก็ ขอให้ กินใจ"หน่อย" มิควร"ปล่อย" เปะปะ เหมือนสะ"หนาม" จบให้เด่น เห็นชัด จำกัด"ความ" ให้ตรง"ตาม" เค้าโครง เรื่องโยง"ใย" เขียนเสร็จสรรพ กลับมา ตรวจตรา"ผิด" ตรวจช"นิด" เรียงตัว ทั่วกัน"ใหม่" เมื่อเห็นเพราะ เหมาะดี จี้หัว"ใจ" จึงเผย"ให้" ประชา ชนตรา"ตรึง" กลอนเก้าคำ จำไว้ ด้อยไพ"เราะ" เขียนให้"เหมาะ" แปดคำ เพชรน้ำ"หนึ่ง" แต่ละวรรค หนักแน่น ดุจแกน"กลึง" ผู้อ่าน"จึง" จะชอบ ชมขอบ"คุณ".. ประพันธ์โดย..อาจารย์ ส. เชื้อหอม ครับ.. emo_25 ปล.เป็นสำนวนทรงคุณค่าสำนวนหนึ่ง.. ..ซึ่งทุกท่านที่สนใจในการเขียนกลอนแปด ควรที่จะเรียนรู้ไว้ครับ.. emo_12 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 08 กันยายน 2010, 08:27:PM ^ ^ ^ ^ ^ ..อุ๊ย..ผมช้ากว่าพี่สายใย..ไปหลายช่วงตัวเลยนี่ครับ.. ..น้องทอฝันมีคนรักเยอะ..แสดงว่าเป็นเด็กดีจริงๆ.. ..ใช่มั๊ย..แม่น้องสาวหัวใจใส.. emo_25 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 08 กันยายน 2010, 08:38:PM ...ระหกระเหิน...เดินเร่...เถลร่อน พบบ้านกลอน...ลิงโลด...กระโดดเหยง หลากคนรัก...อักษรา...มาบรรเลง ไม่วังเวง...เหว่ว้า...เหมือนครานั้น ...ครูคนแรก...แจกคำ...นำมาทัก อยากรู้จัก...เด็กดื้อ...ชื่อ"ทอฝัน" แต่งกลอนเก่ง...เร่งฟิต...ผิดทุกวัน แล้วก็ปัน...ปรุงแปลง...แถลงกานท์ ...เริ่มรู้หลัก...ทักทาย...สหายมิตร พาชีวิต...ชิดพร่ำ...ลำนำขาน ชูหัวใจ...ใสแกร่ง...แจ้งตระการ ช่างเบิกบาน...อารมณ์...สมฤดี ...ภาพก็สวย...เพลงก็ซึ้ง...ตราตรึงจิต พีเอ็มติด...ถามไถ่...แบบไล่จี้ ทำอย่างไร...พี่จ๋า...บอกมาที ตัวน้องนี้...งี่เง่า...ไม่เข้าใจ ...น้ำใจหลั่ง...ถั่งท้น...จนล้นอก เคยงันงก...งอกเงย...เผยไสว เริ่มลีลา...ร้อยเรียง...เคียงกันไป ผิดครูไข...เพื่อนแก้...ดูแลกัน ...เหมือนฟ้าผ่า...ถลาล้ม...ร่างซมทรุด เซสะดุด...จุดจาก...กระชากฝัน ครูและเพื่อน...เลือนพราก...ฉากสัมพันธ์ ด้วยกฏอัน...แข็งแกร่ง...แห่งบ้านกลอน ...เดินดายเดียว...เปลี่ยวเหงา...เศร้าก็ฝืน หวังเพียงยืน...หยัดรอ...ไม่ท้อถอน เร่งเรียนร่ำ...ย้ำรุก...ทุกบทตอน เพื่อสะท้อน...ซ้อนทบ...ออกรบเป็น ...ร่างระทวย...อ่อนล้า...ผวาไหว มือของใคร...ยื่นจับ...ขยับเข็น ยื้อกายยัน...มั่นคง...ตรงประเด็น กระจ่างเห็น...เว้นว่าง...ให้กร่างลาย ...ฝากสำเนียง...เสียงไป...ถึงใครนั้น นาม"ทอฝัน"...คนเคย...ไม่เลยหาย อุดมการณ์...นานเนาว์...ไม่เขลาคลาย เพราะมุ่งหมาย...เพียงเอื้อ...เพื่อมวลชน... ..............................//ทอฝัน ...ทอฝัน แก้ไขแล้ว ประมาณนี้ใช้ได้ไหมคะ ขอบพระคุณ"ครู"พี่ชายทั้งสองมากๆค่ะ...นี่เลย...แนวนี้เลย สอนกันจะจะแบบเนี้ย ไม่ได้ให้รู้ไป ศิษย์บ้านกลอนเก่งกานท์สะท้านภพ แน่นอน...!!!...again please...!!! หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 08 กันยายน 2010, 08:51:PM ^ ^ ^ ^ ..มีหัวใจที่ใสๆขนาดนี้..เอาไป ๑ คะแนนเลยจ่ะ.. emo_25 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 08 กันยายน 2010, 09:07:PM ...ร้อยวลีชี้ชัดย่อมวัดรู้
หนทางสู่ดวงดาวพราวเวหน มิหมายเพียงดวงเดียวเปลี่ยวกมล ล้วนเกลื่อนกล่นเที่ยวท่องล่องนภา...(753) ...อยู่ไกลลิบวิบวาวคือดาวฤกษ์ ฉายแสงเบิกบอกทางกลางเวหา หมู่ดาวเคราะห์น้อยใหญ่ได้พึ่งพา ยามอ่อนล้าพร่าเลือนค่อยเคลื่อนเดิน...(754) ...ด้วยแรงรักรัดรึงจึงดึงดูด ให้เทพทูตสวรรค์ร่วมสรรเสริญ ประคองเคียงเรียงชื่นระรื่นเพลิน ต่างดุ่มเดินร่วมฝันปันหัวใจ...(755) ...จากพันดาวจนพันกลอนสะท้อนทบ เราต่างพบผูกพันมิหวั่นไหว รับแล้วส่งถักทอต่อสายใย ส่องแสงใสสว่างล้นจนปลายทาง.../ทอฝัน...(756) ...อ้างอิงจากกระทู้"กลอนพันบท" นำมาให้ครูช่วย"ผ่าสด"อีกครั้งค่ะ...!!! หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 08 กันยายน 2010, 09:42:PM ...ร้อยวลีชี้ชัดย่อมวัดรู้ หนทางสู่ดวงดาวพราวเวหน มิหมายเพียงดวงเดียวเปลี่ยวกมล ล้วนเกลื่อนกล่นเที่ยวท่องล่องนภา...(753) ...อยู่ไกลลิบวิบวาวคือดาวฤกษ์ ฉายแสงเบิกบอกทางกลางเวหา หมู่ดาวเคราะห์น้อยใหญ่ได้พึ่งพา ยามอ่อนล้าพร่าเลือนค่อยเคลื่อนเดิน...(754) ...ด้วยแรงรักรัดรึงจึงดึงดูด ให้เทพทูตสวรรค์ร่วมสรรเสริญ ประคองเคียงเรียงชื่นระรื่นเพลิน ต่างดุ่มเดินร่วมฝันปันหัวใจ...(755) ...จากพันดาวจนพันกลอนสะท้อนทบ เราต่างพบผูกพันมิหวั่นไหว รับแล้วส่งถักทอต่อสายใย ส่องแสงใสสว่างล้นจนปลายทาง.../ทอฝัน...(756) ...อ้างอิงจากกระทู้"กลอนพันบท" นำมาให้ครูช่วย"ผ่าสด"อีกครั้งค่ะ...!!! ๐ ร้อยวลีอัศจรรย์ฝันล้ำลึก ผลจากฝึกฟากเพียรเรียน-รู้ต่าง ถ้อยรำพันบรรยายฉายใจนาง ร่ายคำอย่างนางสวรรค์..กลั่นสุนทร ๐ เพียงบทสามวรรคท้ายปลายทางฝัน ถ้อยเสกสรรสะดุดผุดอักษร "สัมผัสซ้ำ"แค่"เดิน"เพลินคำกลอน คือจุดอ่อนของบท..ฉุดรสกานท์.. จากใจพี่ระนาดเอกจ่ะ..แม่น้องสาวคนเก่ง.. emo_25 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 08 กันยายน 2010, 09:55:PM ...ร้อยวลีชี้ชัดย่อมวัดรู้ หนทางสู่ดวงดาวพราวเวหน มิหมายเพียงดวงเดียวเปลี่ยวกมล ล้วนเกลื่อนกล่นเที่ยวท่องล่องนภา...(753) ...อยู่ไกลลิบวิบวาวคือดาวฤกษ์ ฉายแสงเบิกบอกทางกลางเวหา หมู่ดาวเคราะห์น้อยใหญ่ได้พึ่งพา ยามอ่อนล้าพร่าเลือนค่อยเคลื่อนเดิน...(754) ...ด้วยแรงรักรัดรึงจึงดึงดูด ให้เทพทูตสวรรค์ร่วมสรรเสริญ ประคองเคียงเรียงชื่นระรื่นเพลิน ต่างดุ่มเดินร่วมฝันปันหัวใจ...(755) ...จากพันดาวจนพันกลอนสะท้อนทบ เราต่างพบผูกพันมิหวั่นไหว รับแล้วส่งถักทอต่อสายใย ส่องแสงใสสว่างล้นจนปลายทาง.../ทอฝัน...(756) ...อ้างอิงจากกระทู้"กลอนพันบท" นำมาให้ครูช่วย"ผ่าสด"อีกครั้งค่ะ...!!! ๐ ร้อยวลีอัศจรรย์ฝันล้ำลึก ผลจากฝึกฟากเพียรเรียน-รู้ต่าง ถ้อยรำพันบรรยายฉายใจนาง ร่ายคำอย่างนางสวรรค์..กลั่นสุนทร ๐ เพียงบทสามวรรคท้ายปลายทางฝัน ถ้อยเสกสรรสะดุดผุดอักษร "สัมผัสซ้ำ"แค่"เดิน"เพลินคำกลอน คือจุดอ่อนของบท..ฉุดรสกานท์.. จากใจพี่ระนาดเอกจ่ะ..แม่น้องสาวคนเก่ง.. emo_25 ...แก้ไขแล้วค่ะครูพี่ชาย ขอบพระคุณเจ้าค่า...!!! ...ร้อยวลีชี้ชัดย่อมวัดรู้ หนทางสู่ดวงดาวพราวเวหน มิหมายเพียงดวงเดียวเปลี่ยวกมล ล้วนเกลื่อนกล่นเที่ยวท่องล่องนภา...(753) ...อยู่ไกลลิบวิบวาวคือดาวฤกษ์ ฉายแสงเบิกบอกทางกลางเวหา หมู่ดาวเคราะห์น้อยใหญ่ได้พึ่งพา ยามอ่อนล้าพร่าเลือนค่อยเคลื่อนเดิน...(754) ...ด้วยแรงรักรัดรึงจึงดึงดูด ให้เทพทูตสวรรค์ร่วมสรรเสริญ ประคองเคียงเรียงชื่นระรื่นเพลิน ต่างหยอกเอินร่วมฝันปันหัวใจ...(755) ...จากพันดาวจนพันกลอนสะท้อนทบ เราต่างพบผูกพันมิหวั่นไหว รับแล้วส่งถักทอต่อสายใย ส่องแสงใสสว่างล้นจนปลายทาง.../ทอฝัน...(756) หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 08 กันยายน 2010, 10:02:PM ..พี่ว่า..แกล้งอำพี่มากกว่ามั๊ง.. ..แม่น้องคนเก่ง.. ..ดูจากสำนวนตัวอย่างที่น้องยกมานั้น.. ..ฝีมือ..พัฒนาไปเร็วมากจริงๆเลยจ่ะ.. ปล.มีคำว่า"หน"บทแรกในวรรคที่ ๒ ถึงจะ"ชิงสัมผัส"ในพยางค์แรก.. ..แต่พี่ก็ไม่ค่อยถือจ่ะ.. emo_25 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 08 กันยายน 2010, 10:05:PM จากใจพี่ระนาดเอกจ่ะ..แม่น้องสาวคนเก่ง.. คำว่า " จ่ะ " ..น่าจะ เขียนว่า " จ้ ะ " กระมังขอรับ ท่าน ระนาดฯ. ด้วยความเคารพ ส.ย. ..อิ ..อิ." หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 08 กันยายน 2010, 10:08:PM จากใจพี่ระนาดเอกจ่ะ..แม่น้องสาวคนเก่ง.. คำว่า " จ่ะ " ..น่าจะ เขียนว่า " จ้ ะ " กระมังขอรับ ท่าน ระนาดฯ. ด้วยความเคารพ ส.ย. ..อิ ..อิ." ..พี่สายใยจ๊ะ..รู้มั๊ยจ๊ะ..ว่ามันเป็นพยางค์เฉพาะตัว..ของผมเลยนะจ๊ะ..(อิอิ..) ..อย่างนี้ต้องบวก ๑ ให้เลยครับ.. ..แต่..เรียกผมว่า"ท่านระนาด"..มันเหมือนย้อนยุดไปสมัยรัชกาลที่ ๕ ยังไงก็ไม่รู้นะขอรับ.. emo_26 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: hathaichanok ที่ 08 กันยายน 2010, 10:14:PM เป็นกลอนรับฝากมาส่งถึงพี่ทอฝันค่ะ..ซาฟียะห์ (ฟีย่า....หทัยชนก)
๑ ได้ฟังความตามที่หลานฟีย่า เธอพร่ำบอกออกมาอุราหม่น นามทอฝันนั้นยังฝังกมล ด้วยเหตุผลจนใจต้องไกลจร ๑ พี่เลิกเพียรเขียนกานท์มานานนัก แม้มีใจใฝ่รักในอักษร แต่จากวันผันพรากจากบ้านกลอน ก็ตัดญาติขาดตอนจากกลอนไป ๑ แต่วันนี้ที่แต่งด้วยแจ้งจิต และตราตรึงหนึ่งมิตรเคยชิดใกล้ จึงจรดบทกลอนสะท้อนใจ แล้วฝากผ่านหลานหทัยฯให้ส่งแทน ๑ กลอนทอฝันนั้นราววิ่งก้าวข้าม ทั้งเรียงร้อยถ้อยความตามแบบแผน ไม่วกเวียนเขียนไปอย่างไร้แกน สัมผัสแน่นแสนคมน่าชมเชย ๑ แต่ก็มีที่น้องต้องแก้ไข ฝึกหัดไว้ให้คล่องนะน้องเอ๋ย ไม้ไต่คู้อยู่ไหนจำไว้เลย ต้องลงเอยเกยอยู่ไว้คู่กัน ๑ กฏมากมายหลายหลากแสนยากเข็ญ แม้ลำเค็ญเย็นยากสู้บากบั่น แต่งอย่างไรใครเห็นเป็นโจษจัน นามทอฝันสรรค์สานบทกานท์งาม... ด้วยรักและห่วงใยเสมอ -พี่เองแหละ- หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: jt ที่ 08 กันยายน 2010, 10:53:PM อันกลอนดี ย่อมมี อย่างน้อยสอง หนึ่งก็ต้อง ตามโคลงฉันท์ ไม่สั่นไหว สองเนื้อความ ตามลำนำ ต้องนำใจ จึงเหมาะใช้ ในคำกล่าว ว่ากลอนดี จะกลอนแปด กลอนเปล่า ก็เข้าท่า ถ้าหากว่า อารมณ์พา ก็สุขขี จึงขอวอน ก่อนโพสต์ ถ้อยวจี ดูอีกที ก็ดีแท้ กว่าแก้ตัว กระทู้นี้ดีจริง อย่างน้อยก็ทิ้งประเด็น ชี้ให้เห็นว่า ที่แห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นคนรุ่นไหน ระดับใด เห็นต่างแค่ไหน ก็อยู่ร่วมกันได้ มีความเคารพกัน เยี่ยมครับ หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 08 กันยายน 2010, 11:17:PM เป็นคนหนึ่งเขียนกลอนยังอ่อนหัด
บางบทบ้างดูขัด จนอาจหมอง รสกลอนกร่อยพลอยหม่นไร้คนมอง เพราะว่าท่วงทำนองไม่คล้องกัน พยายามขัดเกลาแต่เขลานัก จะสลักสักถ้อยร้อยเสกสรร- ยังคิดเนิ่นเกินกล่าวคราวรำพัน ก็เพราะหวั่นฉันทลักษณ์จะผิดไป หากมีเพี้ยนเขียนพลาดในถาดถ้อย มือน้อยๆประณมกราบขมาไหว้ จะหมั่นฝึกนึกสร้างอย่างตั้งใจ ร้อยกรองใหม่ให้ถูกปลูกฝังตน ขอบคุณ น้องอาร์ตี้ มากๆครับ (^_^)~ หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 08 กันยายน 2010, 11:37:PM อันกลอนดี ย่อมมี อย่างน้อยสอง หนึ่งก็ต้อง ตามโคลงฉันท์ ไม่สั่นไหว สองเนื้อความ ตามลำนำ ต้องนำใจ จึงเหมาะใช้ ในคำกล่าว ว่ากลอนดี จะกลอนแปด กลอนเปล่า ก็เข้าท่า ถ้าหากว่า อารมณ์พา ก็สุขขี จึงขอวอน ก่อนโพสต์ ถ้อยวจี ดูอีกที ก็ดีแท้ กว่าแก้ตัว กระทู้นี้ดีจริง อย่างน้อยก็ทิ้งประเด็น ชี้ให้เห็นว่า ที่แห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นคนรุ่นไหน ระดับใด เห็นต่างแค่ไหน ก็อยู่ร่วมกันได้ มีความเคารพกัน เยี่ยมครับ โบราณว่าผิดเป็นครูรู้แก้ไข จึงจะได้วิชามาใส่หัว ได้ความรู้ครูก็รักทักกันนัว กลอนระรัวคนละเลงครื้นเครงพลัน มีผู้รู้ชี้แนะและแก้ให้ หาที่ไหนได้หนอน้อง"ทอฝัน" ช่างถักทอต่อกลอนอ้อนรำพัน แล้วใครกันจะอดใจไม่นำพา ท่านระนาดฯปราดเปรื่องเรื่องอักษร ช่วยขัดกลอนขัดเกลาจนเข้าท่า ซึ้งน้ำใจไมตรีที่มีมา ยกสุราคารวะยอดกวี (ถุกตัดหน้าครับ ต้องใช้อ้างอิง ขออนุญาต สักจอก อิอิ) หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 09 กันยายน 2010, 12:11:AM รู้ว่าผิดจึงคิดจะแก้ไข เพราะหัวใจ ใช่หน่วงเหมือนหวงหนี้ เขียนอย่างไร ให้ถูกปลูกฝังที (แต่ถ้ามีเงินกู้ บอกหนูนะ) หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ข้าพเจ้า ที่ 09 กันยายน 2010, 08:28:AM รู้ว่าผิดจึงคิดจะแก้ไข เพราะหัวใจ ใช่หน่วงเหมือนหวงหนี้ เขียนอย่างไร ให้ถูกปลูกฝังที (แต่ถ้ามีเงินกู้ บอกหนูนะ) ๐ แล้วกันอา..มาเดิน..หาเงินกู้ มาแอบดู..หนูจึง..ถึงผงะ ไหที่สั่ง..ฝังไว้..ว่าไงจ๊ะ เมื่อไรล่ะ..จะมุด..ไปขุดมา.... emo_86 แอบเดินย่องสะพายย่ามตามต้อย ต้อย สะกดรอยตรงจุดเร่งขุดหา รีบเปิดไหที่ปิด..อนิจจา ไหปลาร้ากลิ่นหึ่งอึ้งเลยเรา พิสูจน์แล้วค่ะ ไม่จริ๊ง ไม่จริง emo_88 เดินสบายสะพายกระติ๊บข้าว รีบจ้ำอ้าวตรงที่ฝังนั่งหน้าเศร้า ใครมาขุดไหปลาร้ายากจะเดา อุตส่าห์เอามาซ่อนมือบอนจัง... emo_62 ป.ล.ว่าจะจ้ำกินกับข้าวเหนียวซักหน่อย โดนดินหมดแล้ว... .............ก้านกล้วย หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: จ้อง เจรียงคำ ที่ 09 กันยายน 2010, 11:25:AM เป็นคนหนึ่งเขียนกลอนยังอ่อนหัด บางบทบ้างดูขัด จนอาจหมอง รสกลอนกร่อยพลอยหม่นไร้คนมอง เพราะว่าท่วงทำนองไม่คล้องกัน พยายามขัดเกลาแต่เขลานัก จะสลักสักถ้อยร้อยเสกสรร- ยังคิดเนิ่นเกินกล่าวคราวรำพัน ก็เพราะหวั่นฉันทลักษณ์จะผิดไป หากมีเพี้ยนเขียนพลาดในถาดถ้อย มือน้อยๆประณมกราบขมาไว้ จะหมั่นฝึกนึกสร้างอย่างตั้งใจ ร้อยกรองใหม่ให้ถูกปลูกฝังตน พี่สุวรรณนั้นมัวถ่อมตัวยิ่ง ทั้งที่จริงกลั่นกรองฟ้องน่าสน มากมุมมองชนิดแบบว่าแยบยล พิสูจน์จนผลงานเคียงบ้านกลอน ผมอาจไม่ได้คุยเคยลุยแลก ประสบการณ์ด้านแปลกพี่แจกสอน แต่สายตาตรึงนามยามพี่ออน เสมือนจรใจสู่อยู่เนืองนิจ ยินดีเหลือเมื่อเกิดการเปิดอก ขอฝากตัวสักยก..ไม่ปกปิด หวังสมัครรักกัน..แบบฉันมิตร ผู้สนิทติดปากต่อจากนี้ เพราะประสบพบเหตุเฉดกลอนผิด อยู่เป็นกิจวัตร..ติดขัดที่- ฉันทลักษณ์มักด้อยอยู่บ่อยที ประทับจิตมิตรดีคอยชี้แนะ เป็นผู้รับนับครั้งยังไม่ถ้วน ตั้งแต่คำสำนวนล้วนเตาะแตะ จนเริ่มทำจำแนก..(พอแยกแยะ) เพราะหัดเขียนเวียนแวะและพูดคุย การได้พบมิตรดีมีคุณล้น ดั่งไม้ผลดกดีเพราะมีปุ๋ย หัวเดียวเคว้งคว้างหมุนดั่งนุ่นปุย หลายหัวลุยแหลกบุกได้ทุกทิศ ผมก็หนึ่งในนั้นเพียงขั้นเริ่ม หวังเพื่อนเสริมเติมสอนยามกลอนผิด ประสาคอเดียวกันพันธมิตร(อย่าคิดมาก) ผู้ที่พิศวาสศาสตร์แห่งคำ... emo_19 อ่านกลอนพี่รี่รุดเจอะจุดผิด เป็นธุระสะกิด..คิดขำๆ ส่วนตนแท้แลเห็นเป็นจุดจำ ท้ายวรรคสองสีดำนำบอกไป หากมีเพี้ยนเขียนพลาดในถาดถ้อย มือน้อยๆประณมกราบขมาไว้ (ไว้ เสียงตรีครับ emo_12) จะหมั่นฝึกนึกสร้างอย่างตั้งใจ ร้อยกรองใหม่ให้ถูกปลูกฝังตน ติชมได้ครับ...รับพิจารณาด้วยความยินดี... emo_20 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 09 กันยายน 2010, 12:34:PM มีติชม สมค่า ที่มาเรียน หลายท่านเวียน ชี้วาง ทางแก้ไข การพ้องคำ กล้ำเสียง มีเพียงใด ผิดแบบไป จะไม่ นำใช้นา อักษรสูง สิบเอ็ดตัว เริ่มมั่วแล้ว คงไม่แคล้ว ผิดสัมผัส คัดมาหา และส่วนกลาง อีกเก้า เข้ากอกา เสียงต่ำมา ยี่สิบสี่ เริ่มมีงง ยังเสียงตรี เสียงโท โอ้สับสน จะหาค้น ที่ไหน ไม่ลืมหลง และบทนี้ เป็นไง กว่าได้ลง ก็ยังคง ผิดนา หาให้ที ๐ มีที่ผิด..นิดหนึ่ง..ที่พึงเปลี่ยน เพราะกลอนเนียน..เพี้ยนไป..ในบาทสี่ ชิงสัมผัส..ตัดไป..อย่าให้มี บทแรกนี้..พี่คง..จะหลงไป ๐ กลอนสะดุด..หยุดไหล..ในวรรคส่ง สัมผัสลง..ตรงรับ.."ไป"กับ"ไม่" หากเลือกคำ..ซ้ำเสียง..เพียงหนึ่งใด ยามขานขับ..จับใจ..ไม่รู้เลือน ............................... มีติชม สมค่า ที่มาเรียน หลายท่านเวียน ชี้วาง ทางแก้ไข การพ้องคำ กล้ำเสียง มีเพียงใด ผิดแบบไป จะหลง ตรงใช้นา .............................................. แก้อย่างนี้ ใช้ได้ไหม ๐ ท้ายวรรคแรกสามัญนั้นไม่ขลัง อ่อนพลังไม่ส่งวงศ์ภาษา ดูตรง"เรียน"เปลี่ยนใหม่ใส่มนตรา กลอนคุณค่าจะสูงดุจยูงทอง.. ..จากใจจริงระนาดเอกครับ.. emo_25 ขอขอบคุณ ทุกท่าน มาทานให้ เพื่อได้ใช้ คำผูก ถูกภาษา คุณระนาดเอก ดูเรียน ที่เขียนมา เป็นคำสา-มัญท้ายวรรค ทักท้วงไง "มีติชม สมคำ นำมาเขียน" ได้แก้เปลี่ยน ถามนิด ผิดอีกไหม จะศึกษา ท่องแท้ และแน่ใจ กลอนพาไป เคยเล่น ขอเว้นนา หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 09 กันยายน 2010, 03:00:PM มีติชม สมค่า ที่มาเรียน หลายท่านเวียน ชี้วาง ทางแก้ไข การพ้องคำ กล้ำเสียง มีเพียงใด ผิดแบบไป จะไม่ นำใช้นา อักษรสูง สิบเอ็ดตัว เริ่มมั่วแล้ว คงไม่แคล้ว ผิดสัมผัส คัดมาหา และส่วนกลาง อีกเก้า เข้ากอกา เสียงต่ำมา ยี่สิบสี่ เริ่มมีงง ยังเสียงตรี เสียงโท โอ้สับสน จะหาค้น ที่ไหน ไม่ลืมหลง และบทนี้ เป็นไง กว่าได้ลง ก็ยังคง ผิดนา หาให้ที ๐ มีที่ผิด..นิดหนึ่ง..ที่พึงเปลี่ยน เพราะกลอนเนียน..เพี้ยนไป..ในบาทสี่ ชิงสัมผัส..ตัดไป..อย่าให้มี บทแรกนี้..พี่คง..จะหลงไป ๐ กลอนสะดุด..หยุดไหล..ในวรรคส่ง สัมผัสลง..ตรงรับ.."ไป"กับ"ไม่" หากเลือกคำ..ซ้ำเสียง..เพียงหนึ่งใด ยามขานขับ..จับใจ..ไม่รู้เลือน ............................... มีติชม สมค่า ที่มาเรียน หลายท่านเวียน ชี้วาง ทางแก้ไข การพ้องคำ กล้ำเสียง มีเพียงใด ผิดแบบไป จะหลง ตรงใช้นา .............................................. แก้อย่างนี้ ใช้ได้ไหม ๐ ท้ายวรรคแรกสามัญนั้นไม่ขลัง อ่อนพลังไม่ส่งวงศ์ภาษา ดูตรง"เรียน"เปลี่ยนใหม่ใส่มนตรา กลอนคุณค่าจะสูงดุจยูงทอง.. ..จากใจจริงระนาดเอกครับ.. emo_25 ขอขอบคุณ ทุกท่าน มาทานให้ เพื่อได้ใช้ คำผูก ถูกภาษา คุณระนาดเอก ดูเรียน ที่เขียนมา เป็นคำสา-มัญท้ายวรรค ทักท้วงไง "มีติชม สมคำ นำมาเขียน" ได้แก้เปลี่ยน ถามนิด ผิดอีกไหม จะศึกษา ท่องแท้ และแน่ใจ กลอนพาไป เคยเล่น ขอเว้นนา ๐ พระพรหมส่งหัวใจใส่ทุกผู้ เพื่อเรียนรู้ดัดแปลงแสวงหา ให้จริตรวยรินมีวิญญาณ์ ปรารถนาสิ่งใดใคร่เลือกชม ๐ ให้ตนเองลิขิตตามจิตสรร สาระพันที่รู้ครูสอนบ่ม ใส่ปัญญามีอยู่คู่อารมณ์ ทั้งคำคมโวหารผ่านสองมือ ๐ เขียนไปเถิดถ้ารักอักษรศิลป์ หลงถวิลทางกวีที่นับถือ เพียงแบ่งใจใส่บ้างทางฝึกปรือ เวลาสื่อใครเห็นก็เอ็นดู ๐ แค่อย่าทิ้งกฎเกณฑ์เช่นคำสอน ในทางกลอนหลายสิ่งพริ้งเลิศหรู อนุรักษ์กันไว้ใจเชิดชู กลอนจะอยู่คู่เราตราบเท่านาน.. จากใจระนาดเอกครับ.. emo_12 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 10 กันยายน 2010, 06:02:AM เป็นคนหนึ่งเขียนกลอนยังอ่อนหัด บางบทบ้างดูขัด จนอาจหมอง รสกลอนกร่อยพลอยหม่นไร้คนมอง เพราะว่าท่วงทำนองไม่คล้องกัน พยายามขัดเกลาแต่เขลานัก จะสลักสักถ้อยร้อยเสกสรร- ยังคิดเนิ่นเกินกล่าวคราวรำพัน ก็เพราะหวั่นฉันทลักษณ์จะผิดไป หากมีเพี้ยนเขียนพลาดในถาดถ้อย มือน้อยๆประณมกราบขมาไหว้ จะหมั่นฝึกนึกสร้างอย่างตั้งใจ ร้อยกรองใหม่ให้ถูกปลูกฝังตน พี่สุวรรณนั้นมัวถ่อมตัวยิ่ง ทั้งที่จริงกลั่นกรองฟ้องน่าสน มากมุมมองชนิดแบบว่าแยบยล พิสูจน์จนผลงานเคียงบ้านกลอน ผมอาจไม่ได้คุยเคยลุยแลก ประสบการณ์ด้านแปลกพี่แจกสอน แต่สายตาตรึงนามยามพี่ออน เสมือนจรใจสู่อยู่เนืองนิจ ยินดีเหลือเมื่อเกิดการเปิดอก ขอฝากตัวสักยก..ไม่ปกปิด หวังสมัครรักกัน..แบบฉันมิตร ผู้สนิทติดปากต่อจากนี้ เพราะประสบพบเหตุเฉดกลอนผิด อยู่เป็นกิจวัตร..ติดขัดที่- ฉันทลักษณ์มักด้อยอยู่บ่อยที ประทับจิตมิตรดีคอยชี้แนะ เป็นผู้รับนับครั้งยังไม่ถ้วน ตั้งแต่คำสำนวนล้วนเตาะแตะ จนเริ่มทำจำแนก..(พอแยกแยะ) เพราะหัดเขียนเวียนแวะและพูดคุย การได้พบมิตรดีมีคุณล้น ดั่งไม้ผลดกดีเพราะมีปุ๋ย หัวเดียวเคว้งคว้างหมุนดั่งนุ่นปุย หลายหัวลุยแหลกบุกได้ทุกทิศ ผมก็หนึ่งในนั้นเพียงขั้นเริ่ม หวังเพื่อนเสริมเติมสอนยามกลอนผิด ประสาคอเดียวกันพันธมิตร(อย่าคิดมาก) ผู้ที่พิศวาสศาสตร์แห่งคำ... emo_19 อ่านกลอนพี่รี่รุดเจอะจุดผิด เป็นธุระสะกิด..คิดขำๆ ส่วนตนแท้แลเห็นเป็นจุดจำ ท้ายวรรคสองสีดำนำบอกไป หากมีเพี้ยนเขียนพลาดในถาดถ้อย มือน้อยๆประณมกราบขมาไว้ (ไว้ เสียงตรีครับ emo_12) จะหมั่นฝึกนึกสร้างอย่างตั้งใจ ร้อยกรองใหม่ให้ถูกปลูกฝังตน ติชมได้ครับ...รับพิจารณาด้วยความยินดี... emo_20 ขอบคุณมากครับน้องอาตี้ พี่แวะมาแก้ไขแล้วนะค๊าบบ emo_20 หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 11 กันยายน 2010, 10:20:PM เป็นกลอนรับฝากมาส่งถึงพี่ทอฝันค่ะ..ซาฟียะห์ (ฟีย่า....หทัยชนก) ๑ ได้ฟังความตามที่หลานฟีย่า เธอพร่ำบอกออกมาอุราหม่น นามทอฝันนั้นยังฝังกมล ด้วยเหตุผลจนใจต้องไกลจร ๑ พี่เลิกเพียรเขียนกานท์มานานนัก แม้มีใจใฝ่รักในอักษร แต่จากวันผันพรากจากบ้านกลอน ก็ตัดญาติขาดตอนจากกลอนไป ๑ แต่วันนี้ที่แต่งด้วยแจ้งจิต และตราตรึงหนึ่งมิตรเคยชิดใกล้ จึงจรดบทกลอนสะท้อนใจ แล้วฝากผ่านหลานหทัยฯให้ส่งแทน ๑ กลอนทอฝันนั้นราววิ่งก้าวข้าม ทั้งเรียงร้อยถ้อยความตามแบบแผน ไม่วกเวียนเขียนไปอย่างไร้แกน สัมผัสแน่นแสนคมน่าชมเชย ๑ แต่ก็มีที่น้องต้องแก้ไข ฝึกหัดไว้ให้คล่องนะน้องเอ๋ย ไม้ไต่คู้อยู่ไหนจำไว้เลย ต้องลงเอยเกยอยู่ไว้คู่กัน ๑ กฏมากมายหลายหลากแสนยากเข็ญ แม้ลำเค็ญเย็นยากสู้บากบั่น แต่งอย่างไรใครเห็นเป็นโจษจัน นามทอฝันสรรค์สานบทกานท์งาม... ด้วยรักและห่วงใยเสมอ -พี่เองแหละ- <object style="height: 344px; width: 425px"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/hIP7Ee8192E?version=3 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_025.gif) ตะวันส่องใส แดดฉายลงมา ทาบทาทิวทุ่ง แผ่วลมผ่านโรย เหมือนโปรยกลิ่นปรุง ดอกฟางหอมลอย ดอกหญ้าดาว วับวาวทางเกลื่อน เหมือนดังหยาดพลอย แตะนิดต้องน้อย ราวมณีร่วงพรู พัดพรายลงดิน จะอยู่แดนไหน สุดฟ้าแสนไกล คะนึงถึงถิ่น ด้าวแดนแผ่นดิน ที่เราจากมา เนิ่นนานแสนนาน ดอกหญ้างาม งดงามดังก่อน หรือร่อนร่วงราน แดดร้อนดินแล้ง ลมระงมแผ้วพาน บ้านนาป่าเขา ทุ่มกายทุ่มใจ เข้าโหมแรงไฟ หัวใจแรงเร่า ยิ่งสร้างยิ่งทำ ระกำหนักเบา ดิ้นรนหนทาง เจ้ามิ่งขวัญ ยิ่งวันยิ่งเดือน ยิ่งเลือนยิ่งราง ทอดทิ้งทุ่งร้าง วันและวันผ่านเยือน เหมือนเดินทางไกล ตะวันส่องแสง สาดแสงลงมา ทาบทาทางใหม่ ร่วมจิตร่วมใจ ก้าวไปก้าวไป ฝ่าภัยร้อยพัน มิ่งขวัญเอ๋ย หัวใจเรามั่น เหมือนทานตะวัน เฉิดแสงแรงฝัน กลางรวีตะวัน สีทองส่องใส (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_025.gif) หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 12 กันยายน 2010, 07:57:AM ต้องศึกษา อีกนาน บ้านหลังนี้ ทุกอย่างมี รัดกุม คุมแน่นหนา จะมอบแต้ม ใครนั้น เห็นทันตา คือปัญหา ขอกล่าว ให้เข้าใจ ที่เคยผ่าน ละไว้ ด้วยไม่รู้ พะวงดู สัมผัส คัดแบบไหน กลุ่มเสียงตรี โทอ้าง วางอย่างไร จึงเผลอไผล ชะล่าใจ ในคะแนน หลายบทของ ทุกท่าน ที่อ่านมา คือตำรา มอบให้ ไม่หวงแหน แต่ไม่ได้ กดไป ใช่ดูแคลน ด้วยวางแผน ศึกษา ทีละตอน รู้ขนาด ระยะตั้ง ทั้งเปลี่ยนสี เส้นใต้มี ชี้นำ พร่ำสั่งสอน แต่ยากอยู่ ทู้ตั้ง หวังต่อกลอน ขอวิงวอน ครูอย่าหน่าย หลบหายไป หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 14 กันยายน 2010, 10:35:PM บ้านหลังนี้มีไว้ให้ศีกษา
เจตนาแน่วแน่มุ่งแก้ไข ความเป็นศิษย์เป็นครูรู้แก่ใจ ทั้งผู้รับผู้ให้ได้แบ่งปัน แท้ที่จริงเราทั้งมวลล้วนน้องพี่ ไม่อยากชี้ถูกผิดคิดห้ำหั่น หวังจรรโลงโคลงกลอนสอนบอกกัน ยึดหลักอันถูกต้องตามเจตนา หากเขียนตามแต่ใจไม่ถูกต้อง ยิ่งบกพร่องกันไปในภายหน้า เหมือนทำงานการใหญ่ไร้วิชา ก็จะพากันคิดหลงผิดไป ฉันทลักษณ์เปรียบง่ายๆคล้ายเครื่องแบบ มีหลายแถบหลายสี่ให้เลือกใส่ สวมเครื่องแบบจึงต้องครบไม่หลบใน รักษาไว้ให้นานผ่านรุ่นเรา จะแต่งตัวตามสบายก็ไม่ว่า ขอเพียงอย่าบิดเบือนเหมือนแกล้งเขลา สวมเครื่องแบบดัดแปลงแต่งเติมเอา ดูแล้วเศร้าไร้ค่าน่าละอาย คนที่ดื้อถือดียังมีอยู่ รู้ทั้งรู้ยังกล้าน่าใจหาย เจตนาของเราเขาทำลาย ยังท้าทายเขียนแหกกฏอดสูจริง......... |