พิมพ์หน้านี้ - ~~~ ละอองฝน ระคนหนาว ~~~

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: Moo Dum ที่ 06 มีนาคม 2013, 09:19:AM



หัวข้อ: ~~~ ละอองฝน ระคนหนาว ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: Moo Dum ที่ 06 มีนาคม 2013, 09:19:AM

ตอนที่ 1  ฟากฟ้า

ละอองฝน  ระคนหนาว  ระนาวตก
สะท้านอก  สะทกหวั่น  สวรรค์ล่ม
ทวีช้ำ  ถลำเจต  เทวษตรม
ระงับข่ม  ระทมนึก  ระทึกไป

ไฉนเลย  เชลยรัก  ชนักติด
ประกบปิด  ประชิดรั้ง  ประดังใกล้
อเนกบั่น  อนันต์บาด  อนาถใจ
พธูไป  ไผทสั่น  พระจันทร์ชัง

ขนาบเกย  เขนยตรง  ขนงน้อง
คะเนต้อง  คะนองถึง  คนึงหลัง
สลายลับ  สดับลั่น  สนั่นดัง
พะว้าคลั่ง  พะวังหลง  พะวงคอย

สว่างดาว  สกาวพร่าง  สล้างพริบ
ระยับวิบ  ระยิบตา  ระย้าห้อย
กระจัดพราย  กระจายกว้าง  กระจ่างลอย
ชรินช้อย  ชะรอยโฉม  ชโลมใจ

Moo Dum

 emo_126

เจต [เจด]  สิ่งที่คิด, ใจ
เทวษ [ทะเวด]  การครํ่าครวญ, ความลําบาก
ไผท [ผะไท]  แผ่นดิน
ชริน [ชะ-ริน]  ประดับ



หัวข้อ: Re: ~~~ ละอองฝน ระคนหนาว ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: Moo Dum ที่ 08 มีนาคม 2013, 04:54:PM

ตอนที่ 2  มหาสมุทร

กระโจนเคลื่อน  กระเทือนภพ  กระทบฝั่ง
กระแทกดัง  กระทั่งทราย  กระจายไหล
ชโลมซัด  ชลัชร่า  ชลาลัย
สะบัดไกว  ไสวยิ่ง  สะดิ้งงอน

ทะเลร่ำ  ถลำร่าย  ทลายหิน
ถล่มดิน  ถวิลหา  ถลาร่อน
สะทกผ่าน  สะท้านเลื่อน  สะเทือนดอน
พนาอ้อน  ภมรล้า  ผกาโรย

สอาดเอี่ยม  เสงี่ยมกลบ  สงบเงียบ
ระลอกเรียบ  ระเบียบร้อย  ละห้อยโหย
สบายลม  สะสมพัด  สะบัดโชย
ขยาดโบย  ขโมยรัก  ขยักใจ

Moo Dum

 emo_126

ชลัช [ชะ-ลัด] ผู้เกิด หรืออยู่ หรือเจริญในน้ำ, สัตว์น้ำ, ปลา, เกลือทะเล, เปลือกหอย, ดอกบัว.



หัวข้อ: Re: ~~~ ละอองฝน ระคนหนาว ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 15 มีนาคม 2013, 04:45:PM



ตั้งแต่ผมเข้าบ้านกลอนไทยมาเห็นคนแต่งกลบทมาก็มาก  emo_09
แต่ก็เพิ่งจะมาเห็นท่านหมู่ดำนี่แหละที่แต่งกลบทนารายณ์ประลองศิลป์เป็นคนแรก emo_28
ผมว่ามันแต่งได้ยากมาก  emo_47





หัวข้อ: Re: ~~~ ละอองฝน ระคนหนาว ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: Moo Dum ที่ 16 มีนาคม 2013, 10:38:AM

          ขอบคุณ คุณOrion264(มือขวา) สำหรับ ความรู้กลบท ที่แนะนำไปให้ครับ
          ผมไม่เคยทราบว่า กลอนบทนี้ จะเป็นกลบท
          แต่งไปตามจินตนาการ
          ด้วยเหตุผลตามนี้ครับ


          ---> การคิดรูปแบบกลอน (http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=23341.msg187124#msg187124)


          กลอนชุดนี้ แต่งแล้วลืมไปเลย เพราะงานยุ่ง
          กลับมาแต่งต่อ ใน ซีรี่ที่ 3 ครับ


ตอนที่ 3 สรรพสัตว์

กระจิบน้อย  กระจ้อยนิด  กระจิ๊ดอยู่
กระจาบคู่  กระซู่วิ่ง  กระทิงไล่
กระดี่ว่าย  กระต่ายเต้น  กระเต็นไป
กระแตไต่  กระไดลง  กระจงนอน

กระรอกมา  กระทานก  กระดกก้น
กะลิงด้น  กระสนเลือก  กระเสือกซ่อน
กระตั้วหลอก  กระจอกหลับ  กระชับคอน
กระบืออ้อน  กระดอนพลิก  กระดิกหาง

กะพงหลบ  กระทบซุง  กระทุงล่า
กระเรียนคว้า  กระสาหาย  กระจายกว้าง
กะพรุนแหวก  กระแทกขูด  กะปูดคราง
กระโห้ขวาง  กระยางลง  กระทงจม

กระไรพี่  กระซี้เจ้า  กระเซ้าหน่อย
กระชดบ่อย  กระช้อยบิด  กระชิดสม
กระชับด้วย  กระชวยลุ่ม  กระชุ่มชม
กระสันบ่ม  กระปมเรา  กระเปารัก

Moo Dum

 emo_126

กะลิง = ชื่อนก ตัวเขียวคล้ายนกแก้ว ปากดำ
กระชิด  = ชิดทีเดียว เช่น ว่องไวไล่กระชิดติดพัน
กระปมกระเปา = ปุ่มป่ำ, ปมเปา, เป็นปมเป็นก้อน






หัวข้อ: Re: ~~~ ละอองฝน ระคนหนาว ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 16 มีนาคม 2013, 11:13:AM
(ท่านหมูดำแต่งเก่งมากกกกกก emo_100, คำศัพท์ขึ้นต้นด้วยกระ- หมดรึยังน้อ) emo_85

๐กระตุกเล่น กระเซ็นเซาะ กระเทาะซบ
กระเหิมพบ กระทบข้าง กระจ่างศักดิ์
กระชิดครั้น กระชั้นยวน กระบวนรัก
กระพริ้มหนัก กระอักล้วน กระบวนงาม

๐ประดิษฐ์กลีบ ประทีปยศ ประณตวาทย์
ประโลมศาสตร์ ประภาษควร ประมวลหวาม
ประพิณผ่อง ประคองเรือง ประเทืองนาม
ประณีตตาม ประณามเด่น ประเด็นดี

๐วิชาเธียร วิเชียรชาญ วิจารณ์ฤทธิ์
วิบูรย์กิจ วิศิษฏ์ใส วิไลศรี
วิสุทธิ์สาร วิธานชัด วิภัชมี
วิวรณ์นี้ วิถีปราชญ์ วิลาสลัญจ์


ปล.
ประณต(ก.)=ไหว้
วาทย์(น.)=เครื่องบรรเลง
ประภาษ(ก.)=พูด. ถ้าประภาส=แสงสว่าง, ประพาส(คำราชาศัพท์=ไปเที่ยว,ไปต่างถิ่น)
ประณาม(ก.)=น้อมไหว้

เธียร=นักปราชญ์
วิเชียร=เพชร, สายฟ้า
วิศิษฏ์(ว.)=ยอดเยี่ยม
วิไล(ว.)=งาม   แต่ถ้าวิลัย=ความย่อยยับ
วิธาน(น.)=การแจกแจง
วิภัช(น.)=แบ่ง, จำแนก
วิวรณ์(น.)=การเผยแผ่
วิลาส(ว.)=งามมีเสน่ห์
ลัญจ์(น.)=ของกำนัล
emo_126 emo_126 emo_126





หัวข้อ: Re: ~~~ ละอองฝน ระคนหนาว ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: Moo Dum ที่ 17 มีนาคม 2013, 08:32:AM

ตอนที่ 4 สตรีงาม

เสน่ห์ล่อง  สนองรับ  สดับจิต
สหายมิตร  สนิทมาน  สมานฉันท์
สะพานดาว  สกาวพร่าง  สว่างจันทร์
สะคราญขวัญ  สวรรค์มี  สตรีงาม
   
สกดมนต์  สกลหล้า  สง่ามาด
สวัสดิ์ฤทธิ์  สฤษฏ์วาด  สวาทหวาม
สติครอง  สมองพบ  สงบตาม
สกุลงาม  สยามนวล  สงวนนาง

สะดุดรัก  สลักจิต  สถิตมั่น
สราญฝัน  สนั่นภพ  สยบหมาง
สนอมเธอ  เสนอรัก  สมัครวาง
สะพรั่งกลาง  สะอางจิต  สฤตนาน

Moo Dum

 emo_126

สวัสดิ์  [สะหฺวัด] น. ความดี, ความงาม, ความเจริญรุ่งเรือง; ความปลอดภัย
สฤษฏ์ [สะหฺริด] น. การทํา, การสร้าง
สนอม [สะหฺนอม] ก. ถนอม
สฤต [สฺริด] ก. ผ่านไป, พ้นไป, ล่วงไป