ขอพักใจชายคาหน้าบ้านเขา
อาจยิ่งเพิ่มความเศร้าถูกเขาเฉือน
ดั่งเอาเนื้อก้อนใหญ่ไปเยี่ยมเยือน
คงสะเทือนไหเกลือใส่เนื้อแดง
รักตัวเองดีกว่าไปหาเหตุ
ให้คนเขาสมเพชในเขตแข้ง
ดั่งลูกบอลอ้อนเท้าเข้าแทรกแซง
ให้เขาแทงเลือดไหลไม่ปรานี
ไก่ได้พลอยลิงได้แก้วจึ่งแคล้วคลาด
สันนิวาสข้องขัดต้องพลัดที่
จงเป็นเกลือรักษาเค็มเข้มในที
เอาความดีลบล้างเคยสร้างมา
อดอาหารหวานคาวจะหนาวเหน็บ
อาจป่วยเจ็บถึงตายก็ได้หนา
แค่เพียงอดความรักที่หักคา
คงไม่ถึงมรณาหรอกหนาเธอ
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
