พิมพ์หน้านี้ - การเดินทางของหัวใจ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: ภู กวินท์ ที่ 09 พฤศจิกายน 2011, 09:05:PM



หัวข้อ: การเดินทางของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 09 พฤศจิกายน 2011, 09:05:PM

(http://img.zuzaa.com/image.php?id=0A5F_4EBA8876&jpg)

การเดินทางของหัวใจ
...................

    สายไฟแห่งชั่วโมงระโยงระยาง
กระซิบสั่งรอยทางน้ำค้างติด
จุดเริ่มต้นหล่นหายคายชีวิต
ไปสู่ความมืดมิดอนิจจา
    ระยะทางระหว่างดาราจักร
อ้างอิงหลักปีแสงแฝงคุณค่า
เอกภพเร้นลับการหลับตา
เกินกว่าที่จินตนาจะปรากฏ
    ความเชื่อยังคงอยู่คู่มนุษย์
เป็นเรื่องจริง-สมมุติ ยุคกำหนด
ห้วงอากาศสีเทาเราเท่ามด
โลก, ดวงดาว เปล่าปดก็หมดไป
    หลบอยู่ป้อมปราการอันมืดมิด
ในภวังค์, ฟังจิตคิดหวั่นไหว
ผ่านกำแพงกระจกตกแสงไฟ
เบื่อหน่ายการเข้าใจไปนานแล้ว
    ไปสู่ห้วงความรักแห่งจักรวาล
ฉายแสงพุ่งทะยานวิมานแพร้ว
ผ่านกำแพงเหล็กดัดจำกัดแนว
สู่ความวับแวววาว น้าวชีวิต!

…………………..
๐๙/๑๑/๕๔


หัวข้อ: Re: การเดินทางของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 09 พฤศจิกายน 2011, 09:19:PM
ทางแสนยาวไกล
ดั่งพรหมลิขิต
เพียรสร้างนิมิต
เอียงชิดสวรรค์

เพียงหล้าพรมแดน
พร่ำแหนจำนรรจ์
คิดครองตรองสรรค์
ให้หวั่นชีวี

สายลมเอนลู่
ให้ดูแสงสี
หมดความสุนทรี
ฤดีหมองไหม้

เหมือนกับเส้นขั้ว
ขอบรั้วหัวใจ
แม้เพียงลมไหว
ก็ใคร่ลอยลม


หัวข้อ: Re: การเดินทางของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 09 พฤศจิกายน 2011, 09:58:PM

(http://img.zuzaa.com/image.php?id=0A5F_4EBA8876&jpg)

การเดินทางของหัวใจ
...................

    สายไฟแห่งชั่วโมงระโยงระยาง
กระซิบสั่งรอยทางน้ำค้างติด
จุดเริ่มต้นหล่นหายคายชีวิต
ไปสู่ความมืดมิดอนิจจา
    ระยะทางระหว่างดาราจักร
อ้างอิงหลักปีแสงแฝงคุณค่า
เอกภพเร้นลับการหลับตา
เกินกว่าที่จินตนาจะปรากฏ
    ความเชื่อยังคงอยู่คู่มนุษย์
เป็นเรื่องจริง-สมมุติ ยุคกำหนด
ห้วงอากาศสีเทาเราเท่ามด
โลก, ดวงดาว เปล่าปดก็หมดไป
    หลบอยู่ป้อมปราการอันมืดมิด
ในภวังค์, ฟังจิตคิดหวั่นไหว
ผ่านกำแพงกระจกตกแสงไฟ
เบื่อหน่ายการเข้าใจไปนานแล้ว
    ไปสู่ห้วงความรักแห่งจักรวาล
ฉายแสงพุ่งทะยานวิมานแพร้ว
ผ่านกำแพงเหล็กดัดจำกัดแนว
สู่ความวับแวววาว น้าวชีวิต!

…………………..
๐๙/๑๑/๕๔

(http://www.qzub.com/bar_057.gif) (http://www.qzub.com)

เอกภพ สบห้วง ดวงดารัน
ผ่านปีแสง แห่งฝัน อันวิจิตร
ทางช้างเผือก เลือกเฟ้น เน้นเนื่องนิตย์
จนลิขิต ขีดฝัน อันตระการ

วงโคจร ซ่อนโค้ง โยงรัศมี
เป็นวงกลม วงรี ถี่ประสาน
หลายเส้นรุ้ง เส้นแวง แซงละลาน
จนเวลา พาวาร วันมาพบ

การเดินทาง ช่างไกล เกินไปนะ
จนทิ้งฝัน พันธะ ภาระจบ
ด้วยหน้าที่ มีเห็น เป็นบวกลบ
มาระดะ ประสบ คบต่างกัน

สุญญากาศ วาดไว้ ใช่พิสุทธิ์
มิได้ส่อง ผ่องผุด ประดุจฝัน
มันล่องลอย คล้อยเคลื่อน เลื่อนดั่งวัน
เส้นทางผ่าน กานท์นั้น ฉันเปลี่ยนเอง

หากหัวใจ จิตเดิน เพลินเป็นแน่
แต่ตัวตน คนแท้ แลข่มเหง
มีความเหงา เศร้าหม่น จนวังเวง
ดั่งเสียงจด บทเพลง บรรเลงลา

ปาฎิหารย์ จักรวาล ตาลปัตร
การเดินทาง ขวางชัด ซัดจนล้า
ไร้แสงไฟ-  ฟ้าระโยง ระยางมา
เหลือแค่เพียง เสียงน้ำตา มาปลอบใจ

หทัยกาญจน์

(http://www.qzub.com/bar_057.gif) (http://www.qzub.com)



หัวข้อ: Re: การเดินทางของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 10 พฤศจิกายน 2011, 04:58:AM

(http://www.qzub.com/bar_057.gif) (http://www.qzub.com)

ฯ ล ฯ

หากหัวใจ จิตเดิน เพลินเป็นแน่
แต่ตัวตน คนแท้ แลข่มเหง
มีความเหงา เศร้าหม่น จนวังเวง
ดั่งเสียงจด บทเพลง บรรเลงลา

ปาฎิหารย์ จักรวาล ตาลปัตร
การเดินทาง ขวางชัด ซัดจนล้า
ไร้แสงไฟ-  ฟ้าระโยง ระยางมา
เหลือแค่เพียง เสียงน้ำตา มาปลอบใจ

หทัยกาญจน์

(http://www.qzub.com/bar_057.gif) (http://www.qzub.com)


จินตนาของกวีนี่ลึกล้ำ
ก่อลำนำคำหวานซ่านไฉน
ยินแม้เสียง นำตาหลั่ง ช่างปะไร
กังวานในฤทัยนั้นอันระงม

มีความเหงาเฝ้าบรรเลงแนวเพลงโศก
ล้ำเหลือโลกจินตนาพาสุขสม
หากอยู่ใกล้สองใจใฝ่ภิรมย์
คงครวญคำฉ่ำชม ..ระงมทรวง  emo_19

(http://www.kaweeclub.com/link/a1%20(54).gif)

ขออนุญาต แค่เข้ามาแซวแก้ง่วง ขอรับ  emo_26



หัวข้อ: Re: การเดินทางของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ิbaitaew ที่ 10 พฤศจิกายน 2011, 11:18:AM
เพราะดีค่ะ emo_84


หัวข้อ: Re: การเดินทางของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 10 พฤศจิกายน 2011, 01:32:PM
จินตนาของกวีนี่ลึกล้ำ
ก่อลำนำคำหวานซ่านไฉน
ยินแม้เสียง นำตาหลั่ง ช่างปะไร
กังวานในฤทัยนั้นอันระงม

มีความเหงาเฝ้าบรรเลงแนวเพลงโศก
ล้ำเหลือโลกจินตนาพาสุขสม
หากอยู่ใกล้สองใจใฝ่ภิรมย์
คงครวญคำฉ่ำชม ..ระงมทรวง  emo_19

(http://www.kaweeclub.com/link/a1%20(54).gif)

ขออนุญาต แค่เข้ามาแซวแก้ง่วง ขอรับ  emo_26

(http://www.qzub.com/bar_057.gif) (http://www.qzub.com)

จิตนา พาคำ นำมาสร้าง
จักรวาล กานท์วาง ข้างแดนสรวง
เรียงไม้ดอก ออกระย้า ระย้อยพ่วง
จากกวี วจีร่วง ตกห้วงคำ

ใบไม้พลิ้ว ปลิวล่อง ท่องเหมือนเด่น
ทุกเช้าสาย บ่ายเย็น เป็นงามขำ
ดั่งสายฝน หล่นโปรย ปรายลำนำ
เกิดจากพจน์ จดจำ คำพี่ยา

หทัยกาญจน์
(http://www.qzub.com/bar_057.gif) (http://www.qzub.com)