|
หัวข้อ: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 21 พฤษภาคม 2008, 09:02:PM ราตรีกาลยามนี้ยาวไกลนัก
อยากหยุดพักใต้แสงจันทร์ที่อร่าม แหงนมองดาวบนฟ้าช่างงดงาม ลมพัดผ่านอยากเอนกาย...นั่งผิงดาว ..................................................... เส้นทางสายเปลี่ยวของความฝัน คืนและวันผ่านไปไร้จุดหมาย มีเพียงตัวเราเองแสนเปลี่ยวกาย ไม่มีใครเดินเคียงข้างสร้างฝัน...ของสองเรา ....................................................... เห็นพระจันทรืเคียงคู่มวลหมู่ดาว ส่องแสงแพรวพราวกลางนภาไร้ความเหงา แต่รู้ไหมหนอจันทร์กับดวงดาว คนที่ยืนมองดูเจ้า.....เขาเศร้าจัง ....................................................... เพียงแค่แสงหิ่งห้อย หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 21 พฤษภาคม 2008, 09:30:PM ทุกราตรีของค่ำคืนยืนมองฟ้า
มีเพียงจันทร์และดาราคอยเป็นเพื่อน นั่งผิงดาวด้วยความเหงาที่มาเยือน อยากลบเลือนความหลังที่ฝังใจ ....................................................... ใต้แสงดาวและน้ำตาที่รินไหล ด้วยหัวใจคิดถึงเธอมากนักหนา อยากบอกธอฝากข้ามผ่านวันเวลา ให้รู้ว่ายังรักเธอ...เท่าวันวาน .......................................................... หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: nan ที่ 22 พฤษภาคม 2008, 10:24:AM (http://img88.imageshack.us/img88/2192/231010om2.jpg) ฉันที่ยืนมองดาวอยู่ตรงนี้ ไม่รู้ว่าตรงนั้นมีที่อันเปรี่ยวเหงา อยากเข้าไปร่วมกันกับเธอที่ผิงดาว ได้บอกให้ฉันรับรู้ถึงเรื่องราวที่เศร้าใจ ..................................................... เหงา-เหงา มาผิงดาวอยู่ตรงนี้ มันก็ยิ่งเหงาขึ้นทวีเธอรู้ใหม อย่าปล่อยให้ เหงา เกาะกินในหัวใจ มาพูดคุยทักทายให้หัวใจหายเหงาบ้างนะเธอ ...................................................... ฉันอาจไม่ใช่แสงตะวันอยู่บนฟ้า ฉันอาจไม่ใช่ดาวดาราที่สดใส เป็นแค่..อีกคนที่..รักและห่วงใย ปราถนาดีให้เธอได้หายเหงาบ้างสักครา emo_12 ....................................................... ยามที่ไร้แสงของดวงดาว...แสงหิ่งห้อยน้อยก้อพราวสดใส ไม่จำเป็นต้องเปร่งแสงแข่งกับใคร...เพราะยังไงแสงหิ่งห้อยก้องดงาม emo_12 หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: กล่องความทรงจำ ที่ 23 พฤษภาคม 2008, 03:55:PM วันที่ฟ้า ไร้แสง แห่งดวงตะวัน
วันที่ฝัน ของเธอ เริ่มเหน็บหนาว วันที่ฟ้า อาจไร้ซึ่ง แสงแห่งดาว ความมืด อาจทำให้เธอ เหน็บหนาวใจ แต่หิ่งห้อย อย่างฉัน ยังอยู่ที่ตรงนี้ คอยส่องแสง เท่าที่มี ไม่หนีหาย เป็นแสงนำทาง ให้เธอ เดินก้าวไป และลดความ เหน็บหนาวใจ แม้จะไม่มากมาย....ก็ตาม emo_76 emo_76 emo_76 emo_76 หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 26 พฤษภาคม 2008, 09:34:PM ไม่ได้มาทักทายเสียนาน
คนร้าวรานดั่งแสงหิ่งห้อย แม้แสงเรืองรองเพียงเล็กน้อย ก็ยังรอคอยในการกลับมา ................................................. อาศัยเพียงแรงกายที่มีอยู่ ให้เธอรับรู้ว่าใจหวั่นไหว แม้วันนี้ฉันสิ้นลมหายใจ ของฝากและคิดถึงไว้...ดั่งแสงหิ่งห้อย ........................................................ หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 26 พฤษภาคม 2008, 09:39:PM วันนี้ยังคงมีแสงดวงตะวันเฉิดฉาย
จรัสแสงเปล่งประกายอยู่กลางเวหา ฉันคนนี้ดั่งแสงหิ่งห้อยต้องคอยหลบตลอดมา ไม่อาจเอื้อมตัวมาท้าทายแสงตะวัน ............................................................ ด้วยความรักและคิดถึง แม้ไม่ลึกซึ้งและตรึงใจเธอนักหนา ฉันมาเยือนและเขียนกลอนฝากไว้แล้วนะแก้วตา ให้รู้ว่ายามนิทราฉันจะร้องเพลงกล่อมเธอ ............................................................ ให้สายฝนเป็นเสียงเพลงประสานกล่อม ยามเธอนอนจะได้เย็นสบายและหลับฝัน เสียงร้องจากหริ่งเรไรดังไกลและกังวาล ผสมผสานเรียงร้อยกลอนก่อนนิทรา...ยามราตรี ................................................................. คนผิงดาว...คนเศร้าอยุ่ไกลเธออีกฟากฟ้า ยามนิทราจะเข้ามาเยี่ยมยามและถามไถ่ เขียนบทกวีร้อยกลองฝากดาวบนฟ้าไกล ว่ารักและคิดถึงเธอมากมาย.....นะคนดี ............................................................. แด่รักจากดวงใจทุกๆดวง หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: กล่องความทรงจำ ที่ 29 พฤษภาคม 2008, 01:59:PM ([url]http://img88.imageshack.us/img88/2192/231010om2.jpg[/url]) ฉันที่ยืนมองดาวอยู่ตรงนี้ ไม่รู้ว่าตรงนั้นมีที่อันเปรี่ยวเหงา อยากเข้าไปร่วมกันกับเธอที่ผิงดาว ได้บอกให้ฉันรับรู้ถึงเรื่องราวที่เศร้าใจ ..................................................... เหงา-เหงา มาผิงดาวอยู่ตรงนี้ มันก็ยิ่งเหงาขึ้นทวีเธอรู้ใหม อย่าปล่อยให้ เหงา เกาะกินในหัวใจ มาพูดคุยทักทายให้หัวใจหายเหงาบ้างนะเธอ ...................................................... ฉันอาจไม่ใช่แสงตะวันอยู่บนฟ้า ฉันอาจไม่ใช่ดาวดาราที่สดใส เป็นแค่..อีกคนที่..รักและห่วงใย ปราถนาดีให้เธอได้หายเหงาบ้างสักครา emo_12 ....................................................... ยามที่ไร้แสงของดวงดาว...แสงหิ่งห้อยน้อยก้อพราวสดใส ไม่จำเป็นต้องเปร่งแสงแข่งกับใคร...เพราะยังไงแสงหิ่งห้อยก้องดงาม emo_12 +1 ไปเลยนะจ๊ะน่านจ๋า หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: กล่องความทรงจำ ที่ 30 พฤษภาคม 2008, 02:48:PM เป็นเพียง หิ่งห้อย ตัวน้อยนิด
ที่กระพริบแสง ในยามมืดมิด ยามหลับไหล แต่ยังส่องแสง กระจ่าง อยู่กลางใจ เป็นเพื่อนเดินทาง ไปไหนๆ กับทุกคน อาจดูเหมือน ด้อยค่า แต่ตลอดเวลา ไม่ว่า จะพายุฝน ยังส่องแสง เป็นเพื่อนนำทาง ให้ทุกคน ในความมืดมน หิ่งห้อยอย่างฉัน จะเปล่งแสง เป็นเพื่อนเธอ หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 11 มิถุนายน 2008, 09:22:PM มิอาจเทียบแสงตะวันได้
เราเป็นแค่แสงรำไรกลางคืนหนาว ล่องลอยไปตามสายลมพัดไปไร้เงา ไม่มีแรงคอยต้านสิ่งเร้าที่รุมใจ แสงหิ่งห้อยน้อยนิดในคืนเหงา นำชี้ทางคนเศร้าไปตามฝันและจุดหมาย แม้คืนนี้คนเศร้าต้องระทมและเดียวดาย ขอเพียงแสงหิ่งห้อยนำทางไป...ไม่หวั่นเลย ช่วยนำทางคนๆนี้ไปยังจุดหมายของปลายฝัน จากคืนวันอันเหน็บหนาวปวดร้าวเพียงใหน บางคืนยืนเรียกร้องหาเธอแทบขาดใจ หวังเพียงดาวศรัทธานำทางไปบอกกับเธอ แต่คืนนี้ไร้ดาวบนฟากฟ้า ฉันจึงมาขออาศัยแสงหิ่งห้อยตัวน้อยนี้ ช่วยนำพาความคิดถึงจากหัวใจฉันไปให้เธอที คงไม่มีสิ่งใดฝากไปนอกจากใจที่รักเธอ หากคืนใหนเจ้าบินไปผ่านเส้นทางนั้น ฝากความรักความผูกพันถึงเธอด้วยได้ไหม เส้นทางรักฉันกับเธอแม้ขาดจากกันไกล แต่ทุกวันนี้ยังคงไม่มีใจ...ให้ใครนอกจากเธอ แสงหิ่งห้อย อยากร้อยเรียงเจ้าไว้ ให้รวมแสงกันมากมาย คนเศร้าใจ..คงมีแรงฝันต่อไป ..................................................... ฉันคิดถึงเธอ....... หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 16 มิถุนายน 2008, 11:48:PM ในคืนสลัวลางกลางสายฝน
คนหนึ่งคนยังมืดมนบนทางฝัน แม้คืนนี้นี้ไร้แสงดวงดาวและพระจันทร์ ของเพียงแสงหิ่งห้อยนั้นนำทางไป ฝนปรายพร่างพรมลงมาไม่ขาดสาย ยืนหลบฝนที่เป็นสายใต้คืนหนาว ฟ้าร้องระงมดังแว่วในคืนไร้ดวงดาว ฉันยืนหนาวเคล้าน้ำตา...หาที่ไป เห็นแสงริบหรี่น้อยๆลอยล่องมาแต่ไกล ขออาศัยแสงนำทางไปสักหน่อยจะได้ไหม บินนำหน้าพาฉันก้าวไปสู่ทิสทางของหัวใจ ฝ่าสายฝนที่โปรยปรายไปด้วยกัน ผ่านคืนนี้ไปใจที่เหงาและเหน็บหนาว ที่พร่างพราวด้วยสายฝนไม่ขาดสาย ไม่ลืมเลยนะแสงหิ่งห้อยตัวน้อยนำฉันไป เหมือนมีแรงก้าวต่อไป....แม้วันนี้เศร้าใจเหลือเกิน ... คืนที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงดารา หิ่งห้อยส่องแสงมาช่างมีความหมาย หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: flowerbeam ที่ 18 มิถุนายน 2008, 10:10:PM เจ้าหิ่งห้อยตัวน้อย...
ช่วยฟังทางนี้หน่อยได้ไหม หยุดเถอะ...อย่าสองแสงต่อไป หากมันจะทำให้เธอต้องจากไปหลังจากแสงหมดลง เจ้าหิ่งห้อยตัวน้อย ขอบอกว่าหัวใจน้อย ๆ ดวงนี้ ยอมอยู่ภายใต้ความมืดมิดโดยดี ขอเพียงแค่ยังมีหิ่งห้อยน้อยตัวนี้อยู่ข้างกาย ----ไม่ต้องการแสงใด แค่มีเธอ----- หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 19 มิถุนายน 2008, 12:11:PM อยากบอกเธอให้รู้ไว้
หิ่งห้อยอย่างฉันจะไม่บินไปใหน ยามตะวันลับขอบฟ้าคืนนี้ไม่มีดาวบนฟ้าไกล ฉันจะขออยู่เป็นเพื่อนใจ...ไปกับเธอ แม้คืนนี้เธอไร้คนเคียงข้าง หิ่งห้อยอย่างฉันจะไม่ไปใหน ขอแสงริบหรี่ช่วยให้อุ่นไอ และขอเป็นแรงใจให้ก้าวเดิน ยามนี้เธอมองหาหนทางก้าวไปไม่เห็น เพราะอาจมีเหตุจำเป็นบนทางฝัน หิ่งห้อยตัวน้อยรอแค่แสงแห่งดวงตะวัน ลับปลายฝันไม่มี....หิ่งห้อยอย่างฉันนี้จะมาแทน ................................................................................................. หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: flowerbeam ที่ 19 มิถุนายน 2008, 12:33:PM ขอบคุณไออุ่นจากเจ้า
ที่เฝ้าวนเวียนไม่ไปใหน ขอบคุณที่อยู่ยามไม่เหลือใคร ขอบคุณแสงไฟที่ส่องนำทาง ขอบคุณตะวันที่ลับขอบฟ้า ทำให้ข้าเห็นแสงที่มีความหมาย ถึงไม่สว่างเท่าแสงตะวันก้อช่างกะไร อย่างน้อยหิ่งห้อยก้อมอบไออุ่นได้...ในยามมืดมน หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 19 มิถุนายน 2008, 03:07:PM ไม่มีสิทธิ์ที่จะรั้งเธอคืนกลับมา
แต่ก็มีสิทธิ์ที่คิดถึงเธอยิ่งกว่าเขาได้ ดูซิเธอแม้เวลาผ่านมาเนิ่นนานเพียงใด คนที่เธอบอกว่าไร้หัวใจ...เขาเป็นอย่างไรในตอนนี้ เสียงอ้อนวอนของคนเศร้าๆ ไม่มีเงาของเธอดั่งวันก่อน เหลือเพียงใจคนเศร้าที่อาวรณ์ นั่งนึกย้อนวันเวลา...ที่เราได้รักกัน หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 03 กรกฎาคม 2008, 12:05:PM ดวงตะวันสาดแสงดูเฉิดฉาย
เป็นประกายในท้องฟ้าเวลานี้ เมฆก้อนน้อยลอยบดบังดูเข้าที แต่มิอาจบดบังแสงรังสีดวงตะวัน มองออกไปบนฟากฟ้าริมหน้าต่าง ยามอ้างว้างเคยขีดเขียนเส้นทางฝัน ฝากหัวใจดวงน้องวางไว้บนก้อนเมฆนั้น ให้พัดพาความฝันจากฉันไปถึงเธอ บางครั้งยืนมองไปไกลสุดฟ้า นึกขึ้นมาอยากจะพับแผ่นมามาใกล้ เพราะตอนนี้ยืนคิดถึงเธอหมดหัวใจ จึงอยากพับแผ่นฟ้าไว้ใกล้ๆกัน วันนี้แสงตะวันยังไม่ไร้จากฟากฟ้า คนเหว่ว้าเปรียบหิ่งห้อยคอยความหวัง คงไม่มีอีกแล้ววันที่ฟ้าไร้ดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันจึงไม่มีความหมาย....ในสายตาเธอ ฉันยังรอและคอยวันคืนกลับ แม้เนิ่นนานลาลับทั้งความหวัง แต่หัวใจคนคนนี้ยังรักและคิดถึงทุกคืนวัน เพียงเท่านี้....ก็มีค่าสำหรับฉันที่ได้รักเธอ ........................................................................... หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: flowerbeam ที่ 04 กรกฎาคม 2008, 03:15:PM + 1นะจ๊ะ คนผิงดาว
หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 06 กรกฎาคม 2008, 08:53:AM คืนนี้ไม่มีดาวที่พร่างพราวบนฟากฟ้า
คืนนี้จันทรืและดาราเงียบหายไปในความฝัน คืนนี้เปรียบประหนึ่งคืนเศร้าที่เหงาจัง ไม่มีเธอไม่มีฉันแม้ฝันของสองเรา ............................................... เคยวาดฝันด้วยกันว่าวันหนึ่ง ที่เคยซึ่งตราตรึงและเพรียกหา สายใยรักสองเราเชื่อมโยงตลอดมา เป็นสัญญารักมั่นของฉันและเธอ ................................................. คืนนี้ไม่มีดาวให้เราผิง ไม่มีแม้ไออุ่นให้อิงยามเปลี่ยวเหงา มีเพียงแค่น้ำตาไหลมาเบาๆ คิดถึงเขาคนนั้นที่ลาจากไป ..................................... ฝากสายฝนที่โปรยปรายในราตรีนี้ ฝากไปถึงเธอคนดีที่สุดคิดถึง ฝากบอกเธอว่าคนไกลนั่งรำพึง เพราะว่ารักและคิดถึงนั้นมีเพียงเธอ ........................................ เคยแอบอิงเพียงเราสองในคืนที่ดาวเต็มฟ้า เคยอยากพับแผ่นฟ้ามาอยู่ใกล้ใกล้ เพราะว่าเธอกับฉันนั้นอยู่ไกลแสนไกล แต่มิอาจพับแผ่นฟ้าได้แต่ใจเราก็ผูกพัน ............................................ ลืมแล้วหรือคำอ้อนวอนที่ฝากไว้ ยามที่เธอเหงาวันใหนโทรมาหา ออดอ้อนก่อนนอนด้วยกันทุกเวลา เพียงกระซิบบอกเธอก่อนนอนว่า...รักและคิดถึงจัง หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 06 กรกฎาคม 2008, 08:54:AM [color=darkgreen.นานเหลือเกินแล้วใจที่รอคอยเธอตอนนี้
.กับชีวิตคนที่ไม่มีจุดหมายปลายทางแห่งฝัน .เหมือนคนหมดสิ้นแล้วพลังลงทุกวัน .เพียงเพราะฝันของฉันในตอนนี้ไม่มีเธอเคียงข้าง ******************************************* วันวานที่สองเราเคยรักและเคียงชิดใกล้ อยากให้เธอรับรุ้ไว้ว่ายังคงอยู่ในใจฉัน ยังคิดถึงถึงเพียงเธออยู่ทุกๆคืนและวัน และในใจของฉันจะไม่ผันเปลี่ยนไปรักใคร ******************************************** ในอ้อมกอดที่มีเธออยู่นั้น ไม่มีวันเปลี่ยนไปกอดใครได้ เพราะหน้าที่ความรักไม่เคยให้ใคร นอกจากใจของฉันที่มั่นคงต่อเธอ ********************************************** เคยวาดฝันกันไว้ไม่เป็นอื่น ทุกวันคืนเคยฝากรักกันเอาไว้ ว่าจะรักและมั่นคงกันตลอดไป ในหัวใจไม่มีใครนอกจากเธอ ][/color] หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 21 กรกฎาคม 2008, 09:01:PM ดั่งคืนนี้ที่ไร้แสงแห่งดวงดาว
หิ่งห้อยนำแสงแพรวพราวบินถลาฝ่าสายฝน เจ็บปวดบ้างไหมเจ้าหิ่งห้อยต้องลมบน เหมือนดั่งคนยืนเศร้าใกล้เจียนตาย หิ่งห้อยเจ้าตัวน้อยล่องลอยผ่านคืนเศร้า ช่วยเป็นเพื่อนหยอกเย้าเคล้าน้ำตาหน่อยได้ไหม ฝากความรักที่ฉันมีติดบิกส่งแสงกระพริบแล้วบินไป แล้วช่วยส่งให้คนใจร้ายที่อยู่ไกลไกล....ให้ฉันสักที คืนนี้ยืนคนเหงาไร้หนทางที่ก้าวย่าง อยากข้ามผ่านความเจ็บช้ำของวันเก่า จะมีใครบ้างไหมหนอเห้นใจคนเศร้าๆ ช่วยฉุดรั้งให้พ้นความว่างเปล่า...และปวดร้าวได้ไหม?สักคน หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 04 สิงหาคม 2008, 08:30:PM หิ่งห้อยน้อยล่องลอยตามสายลม
แสนขื่นขมในหัวใจเป็นหนักหนา ความคิดถึงฝากส่งผ่านไปตามกาลเวลา คงไม่ถึงใจเธอแล้วซินะถึงลาจากกันไปไกล วันนี้เส้นทางเดินช่างแสนริบหรี่ อาศัยแสงหิ่งห้อยในคืนนี้นำทางฝันได้ไหม อยากเดินทางตามหาฝันและหัวใจ ที่ฝากเธอไว้แสนไกล...อยากไปพบเจอ คืนนี้ไร้แสงดวงดาวและแสงจันทร์ คนเศร้าที่เฝ้าฝันถึงเธอดูไร้ความหมาย ไม่อาจฝากความคิดถึงให้ดาวช่วยส่งข่าวไป วันนี้ดูเหมือนเธอไร้หัวใจ....จริงๆนะคนดี เหม่อมองไปในหนทางที่มืดมิด หมดหนทางคิดฝันเธอคืนมาได้ ในตอนนี้เธอคงมอบหัวใจให้เขาไป หิ่งห้อยอย่างฉันคงไร้ความหมาย...แล้วนะเธอ .......................................................................... ด้วยรักและคิดถึง....เธอคนนั้นอยู่เสมอ คนผิงดาวที่สาวลืม หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: nan ที่ 06 สิงหาคม 2008, 11:45:AM (http://img141.imageshack.us/img141/8163/drawing2001020fa3.jpg) ขอมอบกลอนนี้ให้กับพี่ชาย..คนผิงดาว..ผู้ที่มีหัวใจเหงาตลอดเวลา emo_47 อยู่ทางนี้ไม่เคยลืมเธอ..สักวินาที จากหัวใจใครคนนี้..ที่อยากบอก แต่เพราะหัวใจ..มันมีแต่ความช้ำชอก เลยไม่อยากไปบอกเล่า..เรื่องราวหัวใจ อยากจะพูดคุยกับเธอ..เหมือนเดิม แต่ทางที่เดินเรามันอยู่คนละที่ เหมือนว่าห่างกันไปนะเรา..ในบางที แต่อยากบอกว่า..น้องคนนี้ไม่เคยลืม..พี่ชาย บางครั้งที่เราไม่ได้พูดคุยกัน ก้อยังมีแค่ฉันที่คอยส่งข้อความไปหา ไม่รู้ว่าเธอคนที่อยู่ห่างไกลสายตา จะเปิดอ่านบ้างใหมนะ..หรือว่าลบทิ้งไป บางครั้งเหงา-เหงาอยู่ทางนี้ ดูเวลาก็ดึกแล้วสิไม่กล้าโทรไปหานะรู้ใหม ก้อกลัวพี่จะอ่านหนังสือหรือว่าคุยกับใคร กลัวว่า..เราจะไปยุ่งวุ่นวายมากเกินไปก้อไม่ดี บางที..ที่โทรไปหา ได้เสียงเพลงลอยมาตามสาย เสียงของเธอแม้เธอจะบอกว่าไม่ได้เพราะมากมาย แต่ฉันก็ยังดีใจ..ที่มีเธอร้องเพลงให้ฟัง อย่าน้อยใจ..ว่าใครเขาจะลืมเลือน ฉันก็อยากย้ำเตือนเธออยู่ตรงนี้ น้ำใจในโลกออนไลน์..แม้หายากเต็มที แต่น้องคนนี้..ก็ยังยินดีให้พี่..ตลอดเวลา อยากบอกว่า..รักคนผิงดาว..เสมอ นับตั้งแต่ที่รู้จักกับเธอตั้งแต่ครานั้น แม้จะเป็นแค่แสงหิ่งห้อย..ไม่ใช่แสงตะวัน แต่ในวันที่มืดลงของฉัน..มีแค่เเสงหิ่งห้อยเท่านั้น..ที่นำทาง ปล..อย่าร้องไห้เด้..เป็นผู้ชายนะเจ้าบ่อแม่นผู้หญิง คั่กแท้ว้ากลอนนี้ emo_26 emo_26 หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 06 สิงหาคม 2008, 08:59:PM ฝากกลอนเศร้าๆของผู้ชายคนนี้
ด้วยบทกวีที่ขีดเขียนจากหัวใจอันเศร้าหมอง กลั่นออกมาด้วยน้ำตาที่ไหลนอง ทุกข์ระทมหม่นหมองร้องไห้บางเวลา อาจจะเป็นความอ่อนแอของชายที่ไร้รัก โดนเธอสลัดรักช้ำใจเป็นหนักหนา เคยออดอ้อนพร่ำรักกันทุกวันเวลา มาจากลาทิ้งรักร้างแยกทางเดิน กี่วันคืนกี่เวลากี่ปีแล้ว ก็ไม่แคล้วให้ใจลืมเธอลงได้ เขียนบทกลอนออกจากความจริงของหัวใจ ปนน้ำตาที่รินไหลของใครบางคน ลืมแล้วหรือป่านฉะนี้คงลืมหมดแล้ว ไม่มีแล้วแม้เยื่อใยรักเราทั้งสอง ฉันโง่เง่าเฝ้ารำพันนั่งน้ำตานอง เกิดเป็นชายต้องเศร้าหมองเพราะใครทำ คืนนี้ไร้จันทร์นั่งรำพันและบ่นเพ้อ จนละเมอนอนไม่หลับกระสับกระส่าย เจ้าหิ่งห้อยตัวน้อยล่องลอยมาแต่ไกล ว่ารักและคิดถึงด้วยหัวใจ...ถึงเธอคนไกลกันให้ฉันที ยามค่ำคืนยืนเฝ้ามองจันทร์และดาวบนฟากฟ้า ยามเช้ามายืนมองตะวันอันเฉิดฉาย อยากเขียนคำซึ้งๆฝากก้อนเมฆช่วยลอยไป ถามหัวใจเธอคนนั้น...ว่ารักและคิดถึงกันบ้างไหมคนดี ... ฝากกวีคนเศร้าจากใจพี่ชายคนนี้ ฝากขอบคุณสาวเมืองน่านที่มีไมตรีดีนักหนา แม้นว่าเราสองคนอยุ่ไกลกันตลอดมา แต่ก็ส่งวาจาฝากความห่วงใยถึงกันและกัน ขอบคุณที่ห่วงใยพี่ชายเจ้าคนนี้ เป็นกวีคนเศร้าเพราะผิดหวัง แม้เนิ่นนานผ่านไปนานแค่ใหนรักยังจีรัง ฝากและหวังว่าสักวัน....คงได้รักกลับมา เสียงบทเพลงจากคนเศร้าที่ขับกล่อม อยากให้เธอนัน้นอนและหลับฝัน เธอคงเหงาคงเศร้าอยู่เหมือนกัน อย่าลืมนะก่อนหลับฝัน...นั่งผิงดาวด้วยกันเราสองคน ฉันจะเป็นดั่งหิ่งห้อยไม่อับแสง จะเป็นแรงใจให้เธอก้าวไปยังฝัน จะอยู่ตรงนี้เป็นเพื่อนเธอทุกคืนวัน คืนนี้ถ้าเธอหนาวร่วมผิงดาวด้วยกัน...นะคนดี .................................................................................. แด่...เจ้าดอกไม้ป่า(ชื่อที่แปลออกมา) หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 06 สิงหาคม 2008, 09:02:PM แม้จะห้ามใจไม่ให้คิดถึงเธอไม่ได้
ฉันต้องขอโทษอย่างมากมายที่ไม่เป็นอย่างเธอหวัง เพราะว่ารักมีเพียงเธอหนึ่งเดียวเท่านั้น ให้ฉันตายก่อนแล้วกัน....ค่อยให้ฉันลืมเธอ [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 06 สิงหาคม 2008, 09:04:PM เป็นภาพที่คนผิงดาวชอบมากๆที่สุดและข้อความพิเศษมากๆด้วย
หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 09 สิงหาคม 2008, 12:33:AM คืนนี้ไร้ใจเหมือนฉันไร้เธอ
เข้ามาเจอะเจอไม่มีใครชวนวาดฝัน เห็นเธอกับเขาเย้าแหย่หลอกล้อกัน คนผ่านทางอย่างฉันขอลาแล้วจากไป จะขอคิดถึงเธอยู่เสมอเป็นอย่างนี้ จะมีเพียงบทกวีคนเศร้าและผิดหวัง จารักไว้ด้วยหัวใจที่พ่ายพัง กับความหลังลืมไม่ลง...ยังคงรักเธอ กี่ปีแล้วที่สองเราต้องไกลห่าง ระยะทางของเวลาเริ่มห่างหาย ในใจเธอไม่มีชื่อฉันแล้วนะทรามวัย จึงไม่มีเยื่อใยส่งถึงกัน .............................................................. ชื่อที่แปลว่าดอกไม้ป่าที่งดงาม ยังคงพลิ้วตามสายลมที่อ่อนไหว เหรียบเหมือนเธอที่ยังงดงามในหัวใจ ของผู้ชายที่แทบสิ้นใจ...เพราะรักเธอ .......................................................................... กลอนคนเศร้าปนน้ำตาในราตรีนี้ ฝากผ่านสายฝนโปรยปรายในตอนนี้ถึงเธอคนนั้น หิ่งห้อยน้อยเจ้าล่องลอยไปถึงใหนกัน ฝากจดหมายจ่าหน้าซองถึงคนรักฉัน....ส่งให้เขาที ไม่อยากอ้อนวอนใครให้สงสาร กับความทุกข์ทรมานในหลายปีนี้ ขอซื่อสัตย์ต่อรักเธอนะคนดี เธอจะโกรธและไม่ใยดี.....ก็ไม่ว่าอะไร ..................................................................................... คนผิงดาวหนาวน้ำตาในราตรีนี้ หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 09 สิงหาคม 2008, 02:34:AM โคมน้อยน้อย ของฉัน พลันเรืองแสง
เมื่ออ่อนแรง ตะวัน อันฉานฉาย อยู่ในห้วง ราตรี ดาราราย ส่องประกาย แสนเศร้า เคล้าจันทรา ในกาลนี้ มีฉัน อยู่หรือไม่ หรือมีใคร ทดแทน แล้วเธอจ๋า ก็ลับแล้ว อัสดง ตรงเวลา ฉันจึงมา ลอยโคม ตามหาใจ เธอเคยบอก ว่าฉัน หิ่งห้อยน้อย นั้นไม่ด้อย คุณค่า จําได้ไหม จึงลอยโคม โลมเล้า เข้ามาใกล้ เธอกลับไกล ลาลับ ไร้ล่องลอย ดาวที่เกลื่อน นภา ถ้าปราณี โปรดช่วยที สักครา ข้าเหงาหงอย จวนจะดับ หริบหรี่ แสงหิ่งห้อย แม้สักน้อย ช่วยถาม ตามต่อไป หิ่งห้อยน้อย อ่อนล้า มามากมาย เหนื่อยจนสาย ตัวแทบขาด อาจไม่ไหว สิ้นเรี่ยวแรง แห่งรัก จักหมองไหม้ ตราบนี้ไกล จําพราก จากนิรันดร์ หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 09 สิงหาคม 2008, 11:30:AM หิ่งห้อยน้อยลอยโคม
------- หิ่งห้อยน้อย คอยรัก จักมาหวน เจ้านางนวน ลอยโคม ประโลมแสง หวังให้ลอย ไปหารัก ใจเครือบแครง ว่ารักแฝง วาจาหลอก ลอกดวงใจ เจ้าหิ่งห้อย น้อยค่า เอ่ยลาจาก น้ำตาพราก ดั่งดวงจิต คิดหมองไหม้ เพราะแรงน้อย ด้อยแสง แรงอัมไพ ขอจากไกล โดยนิรันดร์ ไม่หันมา ฟังวาจา น้องกล่าว พี่เศร้าจิต ดวงใจผิด หิ่งห้อยน้อย เจ้าคอยหา พี่ทำเหิน เมินห่าง ไม่วางพา ใจกานดา แสนเจ็บช้ำ ระกำกลืน รู้บ้างไหม ดวงใจพี่ นี่แสนทุกข์ เพราะจำสุด จะกล่าวลา น้ำตาฝืน ถึงกายจาก ไปลับ ไม่กลับคืน มิวันลืม หิ่งห้อยน้อย เจ้ากลอยใจ เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: nan ที่ 09 สิงหาคม 2008, 02:18:PM (http://img46.imageshack.us/img46/6483/indexky6.jpg) ฝากกวีบทนี้ถึงคนเศร้า ที่เธอเหงาเพราะเขาไม่มาหา ที่เธอเศร้าปวดร้าวในอุรา กับความรักที่ผิดหวังหลายคราเหลือเกิน เมื่อเธอเหงามักจะมาผิงดาวบนฟ้า พร้อมกับสายตาที่อ่อนล้านั่นใช่ใหม กับความเหงาเศร้าที่เกาะกินในหัวใจ อาจจะมีบางทีที่ร้องไห้..ใช่ใหมเธอ -------------------------------------- ไปไม่รอดละ..ได้แค่นี้เศร้าพอประมาณ... emo_29 หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: ผีโป่งโหงพราย ที่ 09 สิงหาคม 2008, 09:22:PM หลบอยู่ใน มุมหนึ่ง ซึ่งเปลี่ยวเหงา เร้นอยู่ใน ซอกเงา ของความหวัง ซุ่มอยู่ใน ความทุกข์ อันจีรัง ตกอยู่ใน ภวังค์ อันยั่งยืน รอให้ทินกรอันรอนกล้า ค่อยค่อยล้าอ่อแรงหมดแสงสี ค่อยค่อยลับดับลงกลางพงพี แล้วหิ้งห้อยตัวนี้จะโบยบิน บินไปให้ น้องเจ้า เฝ้าชมโฉม ปลอบประโลม ตัวน้อง อย่าหมองศรี ข้าบินมา รับขวัญ เจ้าคนดี แล้วหิ่งห้อย อย่างพี่ ก็จะลา หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 15 สิงหาคม 2008, 10:21:PM คืนนี้ไร้ดาวเจ้าอยู่หนใหน
คนอยู่ไกลพร่ำเพ้อคร่ำครวญหา ทั้งเสียงเพรียกบ่นถึงเธอตลอดเวลา นานแล้วหนาที่สองเราไกลห่างกัน คืนนี้ท้องฟ้าดูมืดมิด มีคนนั่งคิดฝันละเมอหา เจ้าคนดีอยู่หนใดหนอกานดา คิดถึงเจ้าใต้ท้องฟ้าที่มืดมน หยดน้ำตาเริ่มไหลรินอีกครั้งแล้ว ให้ใจแป้วสั่นสะท้านรู้บ้างไหม เธอหนอเธอมาทิ้งร้างห่างกันไกล คนที่แทบจะสิ้นใจเพราะทนไม่ไหว...ฉันรักและคิดถึงเธอ [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 15 สิงหาคม 2008, 10:25:PM ...คงมีเพียงแค่แสงดาวอยู่เป็นเพื่อน
...ใจยังไม่เคยลืมเลือนเธอลงได้ ...นั่งเขียนคำว่ารักบนขอบฟ้าไกล ...จากรึกไว้เผื่อใครบางคน..ได้พบเจอ ..ดั่งใจรอนแรมหาที่พัก ...ฝ่าฟันปัญหามากมายเหลือหลาย ...ยืนให้สายลมหนาวพัดพาหัวใจ ...โบกโบยไปตามสายลมพัดพา . ..ยังคร่ำครวญพร่ำเพ้อละเมอหา ...อยากย้อนวันเวลากลับมาได้ ..แม้วันนี้ไม่มีค่าอะไร ..ก็มีสิทธิ์แค่ได้เพียงเฝ้ารอ [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 15 สิงหาคม 2008, 10:45:PM ..เริ่มขับขานเขียนกลอนที่ห้องน้อย
..เหมือนดั่งคนรอคอยด้วยความหวัง ..แหงนมองฟ้าคืนนี้ดูเศร้าจัง ..เหมือนตัวฉันยืนอ้างว้างเพียงลำพัง ...ซ่อนกายใจที่เหน็บหนาว ..กลางแสงดาวคืนเดือนหงาย ..หลบมาซบไออุ่นให้กับหัวใจ ...ที่น้ำตารินไหลจากใครบางคน หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 16 สิงหาคม 2008, 02:24:AM หิ่งห้อยน้อย ลอยหวล ทวนสายลม
ความขื่นขม รุมเร้า เจ้าอ่อนล้า เหนื่อยทั้งใจ ทั้งกาย สุดพรรณา ล่องโคมหา หัวใจ ไม่พบเจอ ท้อแล้วนะ ต่อไป คงหมดแรง ลดลําแสง ริบรี่ หยุดพรํ่าเพ้อ เรื่องเก่าเก่า เหลือเพียง เสียงละเมอ ที่พลั้งเผลอ ร่วมฟัง อย่างตั้งใจ อีกไม่นาน ตะวัน พลันสาดแสง เวลาแห่ง หิ้งห้อย ส่องไสว มาถึงกาล ลาลับ ดับโคมไฟ ต้องจากไป สิ้นสุด ของราตรี หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 18 สิงหาคม 2008, 09:26:PM สาวเพลงผ้าเจ้าคนงามนามกระเดื่อง
มาคอยเตือนด้วยบทกลอนคอยบอกกล่าว มาตอบกลอนเป็นเพื่อนเศร้าคนผิงดาว รู้ไหมเจ้าคนงามในนามบทกวี สาวเมืองน่านคนงามก็มาเขียนกลอนในห้องนี้ อยากขอบคุณเธอคนดีที่ถามไถ่ คอยย้ำเตือยและถามหาด้วยห่วงใย ฝากขอบคุณจากผู้ชายใจพังพัง ... ขอเริ่มกลอนคนเศร้าในยามราตรีนี้ มาเยี่ยมเยือนด้วยไมตรีที่คิดถึง เห็นเพื่อนพ้องอยู่เต็มห้องน่าตราตรึง ฝากบอกถึงเพื่อนนักกลอนทุกๆคน ........................................................................................... ดวงตะวันลับขอบฟ้าลาไปแล้ว คงไม่แคล้วความมืดมิดมาเยือนถึงที่ คนเศร้านั่งขีดเขียนบทกวี ในคืนที่ไม่มีดาวที่พราวพราย สายลมเย็นโชยพัดผ่านท่ามกลางความมืดมิด นั่งเหม่อลอยด้วยความคิดไปถึงใครคนนั้น ฝากสายลมพัดพาความคิดถึงของคนไกลฝากไปด้วยแล้วกัน ช่วยส่งผ่านหัวใจคนนั้นให้ฉันคนนี้ได้ไหมสายลม หรือว่าใจของเธอนั้นมันโหดร้าย ไม่เคยมองว่าหัวใจใครมีความหมายแล้วใช่ไหม หรือว่าคำกล่าวว่ารักและคิดถึงบ่นเพ้อไปวันวัน เพื่อหลอกใครให้ช้ำใจไปเพียงวันๆเท่านั้นเอง หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 19 สิงหาคม 2008, 10:02:AM ต้องมีแน่ สักวัน ได้เฉิดฉาย
ส่องประกาย ดวงเล็ก แต่สดใส แสงเรืองรอง ยามมอง ชวนชื่นใจ น่าหลงไหล หิ่งห้อย แสงเย็นตา หิ่งห้อยนั้น ตัวน้อย ปีกก็นิด ไม่เคยคิด หมดหวัง ยังตามหา นางลําภู คู่รัก ที่จากมา ทั้งชีวา ลอยโคม ตามคุ้งนํ้า ขอสรรเสริญ หิ่งห้อย มิด้อยเลย นิด ไม่เคย ท้อแท้ แก่ความชํ้า ยังหมั่นเพียร ตามหา ทั่วลํานํา เพียงหนึ่งคํา ศรัทธา คือยาใจ หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 19 สิงหาคม 2008, 11:48:AM หากวันใด ฟ้าสิ้น แสงตะวัน
ถึงคราวฉัน หิ่งห้อยน้อย ที่น้อยแสง คงถึงคราว หิ่งห้อยน้อย ได้สำแดง ปลดปล่อยแสง น้อยนิด ส่องกายา ยามนี้เธอ หลงระเริง แสงตะวัน ตัวฉันนั้น หิ่งห้อยน้อย พลอยด้อยค่า ยามใดเมื่อ แสงนั้นหมด มิส่องมา เธอจะหา มองเห็น แสงหิ่งห้อย [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: nineten ที่ 20 สิงหาคม 2008, 06:30:PM หากดวงอาทิตย์ลาลับ....
คืนนี้ดาวและพระจันทร์อับแสง หิ่งห้อยตัวน้อยอย่างฉันจะสำแดง แสงแห่งความหวังที่เธอคอยเฝ้ามอง อยากให้เธอมองให้ดี... แสงของหิ่งห้อยตัวน้อยนี้..จะไม่ทำให้เธอหมอง ถึงจะน้อยนิดแต่มีทุกวันให้เธอเฝ้ามอง และจะคอยส่องทางใจ..ยามไร้ดาวเดิอน หัวข้อ: Re: ...วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมายต่อเธอ..... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 30 กันยายน 2008, 09:44:PM ไร้แสงดาวไร้แสงจันทร์
ไร้แม้ฝันไร้แม้เธออยู่เคียงข้าง ไร้ความฝันไร้จุดหมายและปลายทาง ตั้งแต่รักสองเราร้างแล้วห่างกัน คืนไร้ดาวพราวฟ้าราตรีนี้ คนผิงดาวเขียนกวีด้วยใจเหงา ฝากบทกลอนอ้อนรักฝากดวงดาว ไปบอกกล่าวเล่าความคิดถึง...ส่งให้เธอ ฝากดวงดาวฝากทั้งเจ้าหิ่งห้อย ที่ล่องลอยไปกับสายลมที่พัดผ่าน เขียนจดหมายฝากรักถึงพระจันทร์ ยังเขียนรักฝากพระจันทร์ส่งถึงเธอ อยากเขียนคำว่ารักด้วยดวงดาว คำว่ารักคงพร่างพราวอบู่บนฟ้า หากคืนนี้เธอยืนเหงามองดาวและจันทรา คงเห็นคำว่ารักจากปลายฟ้า.....ที่เขียนไว้ให้กับเธอ ดึกแล้วนะที่รัก ความความรักและห่วงหา ให้สายลมพัดผ่านไปตามกาลเวลา อยากบอกให้รับรู้ว่า.....ชายคนนี้ยังรอคอยเพียงเธอ ................................................................................. แด่ใครสักคน..... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] |