หาเหตุผลไม่ได้
ว่าทำไมต้องจบหัวใจ . . . ไว้ที่เธอคนนี้
ทั้งที่ ~ คนรอความห่วงใจจากฉัน . .. ก็มากมี
เหตุใดนะหัวใจจนถึงป่านนี้ . . . ยังใช้ "ทุกนาที" เพื่อ "คิดถึงเธอ"
สะกิดหัวใจให้กลับมารักตัวเอง
กลับยังเต็มใจเอาความช้ำมาละเลง . .. หัวใจเสมอ
"เจ็บเกินรักษา" ~ ป่วยการเยียวยาด้วยเหตุผลแล้วเธอ
ปล่อยฉันไปตามประสาคนเพ้อเจ้อ . .
อย่ามองด้วยสายตาเวทนาเลยเธอ . .. มัน "ปวดใจ"~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
