ให้ห่างหายห่วงหา มาลุ่มหลง
ยังอยู่ยงโยงใย ใครเกื้อหนุน
ติดตามแต่งเติมต่อ ขอการุญ
จงเจือจุนจากจิต มิตรเยื่อใย
อุ่นไออ่อนอ้อนออด ถอดภาษา
ให้โหยหาหอมหวล ชวนหวั่นไหว
ดื่มด่ำด้วยดั้นด้น ท้นท่วมใจ
แน่นหนักในน้อมนำ พร่ำวจี..........(ไม่รู้ใจ)
อยากยกย้อง หยิบยื่น..ชื่นชมเจ้า
บอกเบาเบา บอกบ้าง..วางแบบนี้
ให้ห่วงหวง ห่วงหา......มาบอกที
รู้รอรี รอรัก...............ถักอย่าไร
ว่าหวั่นไหว ไหวหวั่น...ฉันก็เหงา
ยังหยอกเย้า ยืนอยู่....รู้บ้างไหม
คิดคำคู่ คำคม...........ผสมไป
ถึงถามไถ่ ไถ่ถาม..ตามห่วงเธอ.......(ผู้ชายรักในหลวง)
ห่างเหินให้หวั่นไหว......ใจเหว่ว้า
ไกลเกินกว่าเก็บกั้น.....นั้นเสมอ
สุดสายสืบสานสบ.....อาจพบเจอ
ฟ้าฟุ้งเฟ้อฝากฝัน.....พลันสลาย
รักรวนเรเร่าร้อน....ผ่อนรุมเร้า
ยังยั่วเย้ายอกย้อน....ก่อนเลือนหาย
คงควรญครางเคล้าคลอ....ต่อใจกาย
มั่นมุ่งหมายหมกไหม้.....ในใจตน........(พระอาทิตย์อัสดง)
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
17 พฤษภาคม 2024, 01:56:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เก็บกานท์ก่อกลกลอน (อ่าน 124487 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
