ด้วยความรักภักดีมีมาให้
ทุกห้องใจมอบแด่แม่จอมขวัญ
ความคิดถึงห่วงหาสารพัน
แม้คืนวันพลัดพรากให้จากนาน
เมื่อท้องฟ้าขุนเขาทำเราห่าง
ไม่เคยจางลดทอนความอ่อนหวาน
กี่หนทางทอดไกลไม่ร้าวราน
ทั้งดวงมานมอบแล้วแด่แก้วตา
จะรุ่มร้อนหนาวเหน็บถึงเจ็บแสบ
แม้ต้องแปลบ...ดวงใจ...จะไปหา
จะบุกบั่นป่าดงพงพนา
เพื่อกลับมาตอกย้ำคำรักเธอ
ก็นี่แหละคือรักมักทำได้
รักย่อมให้จิตใจใสเสมอ
รักนำมาซึ่งการได้พบเจอ
อภัยเสมอยามพลาดพลั้งยังรักกัน
แม้จะมีวันห่างเนิ่นนานนัก
แต่ความรักไม่ถดถอยยังคอยฝัน
รอวันเดือนปีผ่านพานพบกัน
เธอกับฉันรักมั่น นิรันด์ไป
รักย่อมให้จิตใจใสเสมอ
รักนำมาซึ่งการได้พบเจอ
อภัยเสมอยามพลาดพลั้งยังรักกัน
แม้จะมีวันห่างเนิ่นนานนัก
แต่ความรักไม่ถดถอยยังคอยฝัน
รอวันเดือนปีผ่านพานพบกัน
เธอกับฉันรักมั่น นิรันด์ไป
ผู้หญิงดินๆ