.jpg)
บางสะพานแสนเหงาสุดเศร้าหมอง
มองดูท้องนภามืดสลัว
แว่วเสียงลมพัดพายิ่งน่ากลัว
ฟ้าเริ่มมัวดำหม่นยามฝนโปรย
ฉันมองดูน้ำฝนที่หล่นร่วง
ต่างกับทรวงฉันนี้ที่แห้งโหย
ใจของฉันอ่อนล้าแทบลาโรย
ด้วยและโดยบางใครที่ใจดำ
ถึงอ่าวแม่รำพึงตีหนึ่งกว่า
ร่างกายล้าอดนอนตอนหัวค่ำ
แบกหัวใจบาดเจ็บเฝ้าเก็บงำ
เพราะเขาทำให้ตรมระทมใจ
อรุณรุ่งท้องนภางค์สว่างแท้
ทับสะแกลือเล่ามะพร้าวใหญ่
ยอดมะพร้าวโบกพัดสะบัดไกว
ดั่งแขนใครคอยป้องประคองเรา
แต่ต้องกลับลับหายไม่เห็นหน้า
เอื้อมมือคว้าครั้งใดใจสุดเหงา
ไยหนอเธอหลบเร้นไม่เห็นเงา
ฉันสุดเศร้าบ่ายหน้า…วนกร
--natcha--
มองดูท้องนภามืดสลัว
แว่วเสียงลมพัดพายิ่งน่ากลัว
ฟ้าเริ่มมัวดำหม่นยามฝนโปรย
ฉันมองดูน้ำฝนที่หล่นร่วง
ต่างกับทรวงฉันนี้ที่แห้งโหย
ใจของฉันอ่อนล้าแทบลาโรย
ด้วยและโดยบางใครที่ใจดำ
ถึงอ่าวแม่รำพึงตีหนึ่งกว่า
ร่างกายล้าอดนอนตอนหัวค่ำ
แบกหัวใจบาดเจ็บเฝ้าเก็บงำ
เพราะเขาทำให้ตรมระทมใจ
อรุณรุ่งท้องนภางค์สว่างแท้
ทับสะแกลือเล่ามะพร้าวใหญ่
ยอดมะพร้าวโบกพัดสะบัดไกว
ดั่งแขนใครคอยป้องประคองเรา
แต่ต้องกลับลับหายไม่เห็นหน้า
เอื้อมมือคว้าครั้งใดใจสุดเหงา
ไยหนอเธอหลบเร้นไม่เห็นเงา
ฉันสุดเศร้าบ่ายหน้า…วนกร
--natcha--
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
