อักโกเธนะ ชิเน โกธัง
พึงชนะความโกรธด้วยความไม่โกรธ
" ความโกรธ " คือความขุ่นเคืองของจิต ความเกี้ยวกราดของจิต ความวุ่นวายของจิต ความไม่สงบของจิต ความโหดร้ายของจิต เป็นต้น
ขยายความ ความโกรธนี้ เมื่อเกิดขึ้นกับใครจะแสดงออกมาทางวาจาและทางกาย วาจาหรือคำพูดของคนโกรธจะพูดออกมาแต่คำหยาบคาย แสลงหู ไม่น่าฟัง ไม่สุภาพ ไม่อ่อนโยน ไม่อ่อนหวาน ไม่สมานสามัคคี เป็นคำพูดที่ก่อให้เกิดความแตกแยก ก่อให้เกิดความร้าวฉาน ก่อให้เกิดความทะเลาะวิวาทกัน และเข่นฆ่ากันด้วยอาวุธนานาชนิด ก่อให้เกิดโทษมากมาย
ฉะนั้นเราทุกคนเมื่อเห็นว่า ความโกรธมีโทษมากมายเช่นนี้ จึงจำต้องเอาชนะความโกรธด้วยความไม่โกรธ ระวังไม่ให้จิตเกิดความเดือดดาล ระวังจิตไม่ให้เกิดความโหดร้าย พยายามเอาความรัก ความดี ความหวังดี ความปารถนาดี หวังให้คนอื่นมีแต่ความสุขกายสบายใจอยู่เสมอ ๆ มองหาแต่ความดีของคนอื่น ไม่ควรนึกคิดหาแต่ความไม่ดีของเขา ความโกรธจะดับลงเอง
เขาโกรธมา เราก็อย่า ไปโกรธตอบ
พูดแต่ชอบ แต่ดี มีสงสาร
พูดแต่คำ อ่อนหวาน ให้ถูกกาล
ทั้งประสาน ผลประโยชน์ หายโกรธเอง.
พูดแต่ชอบ แต่ดี มีสงสาร
พูดแต่คำ อ่อนหวาน ให้ถูกกาล
ทั้งประสาน ผลประโยชน์ หายโกรธเอง.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
