ภาพภาพหนึ่งตรึงในหทัยนั้น
อาจเติมฝันอลังการ์กว่าสิ่งไหน
ภาพวาดจะต่อเติมเสริมอะไร
ก็ย่อมได้จินตนาความร่าเริง
วาดท้องฟ้าไร้ดาวแต่ใส่ดาว
วาดนาข้าวแล้งน้ำแต่น้ำเจิ่ง
วาดลำธารตระการแต่ว้างเวิ้ง
วาดเปลวเพลิงหวนขยับแต่กลับเย็น
ภาพตะวันใส่ไว้ในอุ้งมือ
ย่อมเป็นสื่อภาพเอ่ยที่เคยเห็น
ภาพจันทราฉ่ำชื่นในคืนเพ็ญ
ย่อมงามเด่นกว่าดาวคราวเดียวกัน
ภาพที่ว่างค้างเติ่งเพิ่งจะเสร็จ
เป็นเมล็ดรวงข้าวคราววสันต์
ที่แตกรวงรอเกี่ยวจากเสี้ยวจันทร์
ให้ตะวันสาดส่องผ่องดวงใจ
รการตติ
อาจเติมฝันอลังการ์กว่าสิ่งไหน
ภาพวาดจะต่อเติมเสริมอะไร
ก็ย่อมได้จินตนาความร่าเริง
วาดท้องฟ้าไร้ดาวแต่ใส่ดาว
วาดนาข้าวแล้งน้ำแต่น้ำเจิ่ง
วาดลำธารตระการแต่ว้างเวิ้ง
วาดเปลวเพลิงหวนขยับแต่กลับเย็น
ภาพตะวันใส่ไว้ในอุ้งมือ
ย่อมเป็นสื่อภาพเอ่ยที่เคยเห็น
ภาพจันทราฉ่ำชื่นในคืนเพ็ญ
ย่อมงามเด่นกว่าดาวคราวเดียวกัน
ภาพที่ว่างค้างเติ่งเพิ่งจะเสร็จ
เป็นเมล็ดรวงข้าวคราววสันต์
ที่แตกรวงรอเกี่ยวจากเสี้ยวจันทร์
ให้ตะวันสาดส่องผ่องดวงใจ
รการตติ
หากราตรีไร้แสงจะแต่งแต้ม
วาดจันทร์แรมแวมดาวพราวไสว
หากมืดมัวสลัวรางโอบพรางไพร
จะวาดใส่วามหิ่งห้อยหลายร้อยพัน
จะวาดใจงดงามด้วยความรัก
จะสลักภักดีไว้ที่ขวัญ
จะเพียรวาดแต่งเติมเพิ่มทุกวัน
แม้เป็นเพียงภาพฝันอันพร่าเลือน
ไม่รู้ใจ
วาดจันทร์แรมแวมดาวพราวไสว
หากมืดมัวสลัวรางโอบพรางไพร
จะวาดใส่วามหิ่งห้อยหลายร้อยพัน
จะวาดใจงดงามด้วยความรัก
จะสลักภักดีไว้ที่ขวัญ
จะเพียรวาดแต่งเติมเพิ่มทุกวัน
แม้เป็นเพียงภาพฝันอันพร่าเลือน
ไม่รู้ใจ