เก็บกลิ่นแก้วแล้วพรมโลมไล้ร่าง
แตะแต้มปรางค์คางหน้าแย้มตาตื่น
อวลกลิ่นโชยโรยรินผินผันกลืน
นาสาชื่นรื่นรดหมดห้วงใจ
หอมเอยหอมดอมดมลมพาพัด
ลอยสบัดกวัดไกวไปชิดใกล้
ละมุนอ่อนอ้อนอิงผิงอุ่นไอ
นุ่มละไมในพิศติดตราตรึง
จะถนอมเนื้อนวลทวนรอพี่
รอคนที่มีรักภักดิ์เพียงหนึ่ง
มอบกายแอบแนบเนาผ่าวรำพึง
ผ่านหวานซึ้งคะนึงอยู่มิรู้คลาย
..แม่หญิงกุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
