เห็นหน้ายิ้ม พิมพ์ใจ ในกระจก
แท้จริงอก ตรอมตรม รักข่มเหง
ซ่อนความเศร้า เหงาสับ กับครื้นเครง
ซ่อนวังเวง ขมขื่น ด้วยชื่นบาน
โอ้อกใจ ใครเล่า หรือเท่าฉัน
ทุกคืนวัน ฝันละเมอ อยากเพ้อขาน
ว่าความรัก ปักทรวง ทั้งดวงมาน
แต่นิจจา มิกล้าหาญ กล่าวขานไป.../
บูรพาท่าพระจันทร์
แท้จริงอก ตรอมตรม รักข่มเหง
ซ่อนความเศร้า เหงาสับ กับครื้นเครง
ซ่อนวังเวง ขมขื่น ด้วยชื่นบาน
โอ้อกใจ ใครเล่า หรือเท่าฉัน
ทุกคืนวัน ฝันละเมอ อยากเพ้อขาน
ว่าความรัก ปักทรวง ทั้งดวงมาน
แต่นิจจา มิกล้าหาญ กล่าวขานไป.../
บูรพาท่าพระจันทร์
(ขอบคุณด้วยภาพค่ะ พี่บูรพา ดินไม่มีตังซื้อให้นะคะ ยืมใน Internet กอ่นนะคะ)
หน้าที่สวย สดใส ในกระจก
ต่างจาก อก กลัดหนอง นั่งร้องไห้
น้ำตาร่วง รินหยด รดดวงใจ
เขาทำร้าย ทำไม ไม่ดูแล
ทุก ทุกครา เจอกระจก อยากยกทิ้ง
เขาลอกกลิ้ง กลับกลาย ใจเป็นแผล
ส่องกระจก คราใด ให้ปรวนแปร
นี่แน่แท้ หรือตัวเรา ใยเศร้าจัง
ต่างจาก อก กลัดหนอง นั่งร้องไห้
น้ำตาร่วง รินหยด รดดวงใจ
เขาทำร้าย ทำไม ไม่ดูแล
ทุก ทุกครา เจอกระจก อยากยกทิ้ง
เขาลอกกลิ้ง กลับกลาย ใจเป็นแผล
ส่องกระจก คราใด ให้ปรวนแปร
นี่แน่แท้ หรือตัวเรา ใยเศร้าจัง
ผู้หญิงดินๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
