พบแล้วพราก จากกัน นั้นน่าคิด
หวั่นในจิต จริงหนา อย่าหุนหัน
บ้านหลังนี้ มีสุข ทุกคืนวัน
ถ้าใจมั่น อยู่ได้ เป็นไรมี
อย่ากล่าวเลย คำลา มันน่าเศร้า
อยู่เป็นเงา เย้าแหย่ แน่นอนนี่
จากเมื่อไหร่ จะพบ ประสบที
ขีเกียจหนี ไปตาม ถามไถ่นา
อยู่เป็นเพื่อน กันก่อน ขออ้อนนะ
จะรีบผละ ไปไหน ไม่เห็นหน้า
สาวบ้านกลอน เปล่าเปลี่ยว เหี่ยวอุรา
อยู่ก่อนหนา อย่าไป ใจไม่ดี
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
