ครวญรำพัน
ในคืนว้างร้างเดือนฟ้าเกลื่อนฝน
เมฆมัวหม่นก่นเผดียงเสียงฉาดฉาน
แปล๊บแปล๊บแว๊บแวบวาบซาบดวงมาน
ตะลึงลานผ่านตาสายฟ้ายล
โครมโครมครึกฮึกเหิมมาเติมแต่ง
มาร่วมแข่งแบ่งปันสนั่นหน
อึกทึกลึกล้วงห้วงกมล
แม้สุดทนจนทางจะร้างจร
วายุแย้งแกล้งยัดพัดกระหน่ำ
ดุจจะซ้ำย้ำทลายเหล่าไม้หมอน
ทั่วทั้งดงพงป่าพนาดร
อีกสิงขรสะท้อนสะทกให้ตกตรม
ยามสิ้นรักพักนึกแล้วตรึกคิด
เพ่งพินิจพิจารณาพาขื่นขม
ดั่งฝนมาฟ้าแกล้งสำแดงลม
อวยประสมข่มขวัญวันรักวาย.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
