เหงา-เหงายังไงก็ไม่รู้
ยามไม่มีเธออยู่อย่างนี้
เธอจะคิดถึงฉันใหมนะคนดี
หรือเธอจะมีใครอีกคน
กับคำถามร้อยพันช่างสรรหา
คอยเวียนมาถามตัวเองอยู่อย่างนั้น
ทั้งความเหงากับความเศร้ามาปนกัน
ฉันเริ่มหวั่น-หวั่นแล้วสิคนไกล

ฉันหวาดกลัวกับความห่างไกล
เธออาจจะยังไม่ทำให้เสียใจในวันนี้
แต่ช่วยย้ำให้ฉันได้แน่ใจอีกซักที
ว่ายังรักฉันคนนี้เหมือนเดิม

ฉันจะเก็บรักที่เธอมีให้
จะเก็บไว้ให้ลึกสุดใจเลยคราวนี้
ไม่ปล่อยให้หลุดลอยไปได้หรอกคนดี
จะปล่อยให้ใจขาดจากเธอคราวนี้
..........ฉันไม่ยอม...........

จะไม่ยอมแพ้อะไรทั้งสิ้น
เพื่อเอาใจพี่ลิงน่านทำได้
แม้เจ็บปวดรวดร้าวเอาแทบตาย
จะพ่ายแพ้สิ้นพี่ลิงไป...ใครจะยอม

จะไม่ทำให้เธอต้องรู้สึกถึงความพ่ายแพ้
ยามใดที่เธออ่อนแอให้มองมาที่ฉัน
ใครคนไหนทำเธอช้ำก้อช่างมัน
จำไว้ว่าเธอยังมีฉันในวันเธอที่เศร้าใจ

เวลาเธอเหงา-เหงานะ
อยากจะให้เธอนึกถึงฉัน
เวลาเราเหงาเราจะคิดถึงกัน
แล้วตัวฉันจะไม่ทำให้เธอเหงา...อีกต่อไป

     

คำว่าคิดถึง..ใครสักคน
ฉันไม่สนว่ามากน้อยแค่ไหน
วันใดเหงาก้ออาจจะคิดถึงมากมาย
ถ้าวันไหนไม่ว่างสักเท่าไหร่
ก้อส่งความคิดถึงไปพอประมาณ
เธอคงเบื่อแล้วสิ..กับความคิดถึงที่มีให้
ต้องขอโทษนะคนไกล...............
ฉันห้ามความรู้สึกของหัวใจไม่ได้สักที

 

ใครหนอช่างใจร้าย
กล้าทำลายรักที่เธอมีให้
ช่างมันเถิดสิ่งที่เสียไป
ไว้เริ่มต้นใหม่กับคนดี-ดี

เธอเชื่อใหมในเรื่องพรหมลิขิต
ในชีวิตหนึ่งเนื้อคู่ต้องมีได้
อย่ารีบร้อนกับเรื่องราวของหัวใจ
ปล่อยให้มันเป็นไปเดี่ยว.........
....ความรักก้อเดินเข้ามาหาเราเอง

กลัวทำใมกะการขึ้นคานแค่นี้...
ม่ะสวยกะเขาสักทีเลยเลือกไม่ได้
ไม่เป็นไรหากยังไม่ได้ใจใครสักที
 OK  ฉันนี้ยอมขึ้นคาน.......