|
หัวข้อ: "น้ำตาเทียน?" เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 30 สิงหาคม 2011, 08:04:PM (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/1/33001/blog_entry1/blog/2009-03-14/comment/411446_images/30_1237109719.jpg) ..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ.. (http://www.ohzeed.com/bar_131.gif) (http://www.ohzeed.com) "น้ำตาเทียน?" ๐ ๐ ทุกครั้งที่เทียนฉาบแสงวาบไหว น้ำตาเทียนก็ไหลไปจากเล่ม ร่วงสู่พื้นส่งไฟใครอิ่มเอม คนเกษมเทียนนั้นกลับสั้นลง ๐ สิ่งหนึ่งเกิดอีกสิ่งยิ่งถอยดับ แสงวาววับเต้นไหวจนใครหลง พลิกความมืดวันผลัดอัสดง เปลวเทียนส่งแสงฝ่าคราค่ำคืน ๐ เหมือนดั่งคนอนิจจามาร่ำไห้ คุณค่าไร้ก้มหน้าพาสะอื้น ซ่อนเป็นเงาอยู่หลังอย่างกล้ำกลืน คอยหยิบยื่นสิ่งสว่างหนทางคน ๐ ไม่มีใครเห็นค่าน้ำตาร่วง ไม่เคยห่วงรู้ซึ้งซึ่งเหตุผล ทุกนาทีหลอมไหม้ละลายตน ก็ยังทนฝากแสงส่องแจ้งทาง ๐ ด้วยหน้าที่เปลวเทียนเพียรเปล่งแสง เพื่อหนแห่งสิ่งใกล้ได้สว่าง ถึงเปลวเทียนอาจไหวแสงไม่จาง มีอ่อนบ้างตามแสงของแรงเทียน ๐ น้ำตาเทียนหยดไหลไส้เริ่มหมด แสงวาวลดหมดไขไร้คนเปลี่ยน รอความมืดคืบคลานผ่านแวะเวียน ทิ้งบทเรียนให้คนคลำหนทาง.. ระนาดเอก emo_12 (http://www.ohzeed.com/bar_131.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: "น้ำตาเทียน?" เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 30 สิงหาคม 2011, 08:46:PM อุทิศตนทุกยามเพื่อความสุข ยามไฟลุกสะเทือนเหมือนถากถาง น้ำตาเทียนหลอมไหม้จากไส้กลาง สุดอ้างว้างยามไฟเถือลงเนื้อเทียน natcha emo_84 หัวข้อ: Re: "น้ำตาเทียน?" เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 30 สิงหาคม 2011, 08:51:PM แสงเทียนส่อง สว่างทาง สร้างปัญญา ให้พากเพียร เรียนศึกษา จนแตกฉาน ให้ขวนขวาย หมั่นศึกษา จนเชี่ยวชาญ ดั่งตำนาน เทียนถูกจุด ลุกไสว ให้ศิษย์รัก ก้าวเดิน ทางที่ถูก ดุจดั่งลูก ครูปลูกฝัง จนเติบใหญ่ ให้เจ้าเป็น อนาคต ของชาติไทย พัฒนา ก้าวไกล ด้วยความดี อย่าให้เทียน เล่มนี้ น้ำตาตก จงป้องปก แสงเทียนน้อย ด้อยราศี จงเติบใหญ่ สร้างความดี จนมากมี ชีวิตครู คงสุขี เทียนส่องทาง เทียนหนึ่ง...ถูกจุด ณ ที่นี้ แสงเทียนที่ ครูจุด ไสวสว่าง ลุกโชยบ้าง ลุกน้อยมาก บ้างเจือจาง จงเดินอย่าง แสงเทียนส่อง ไร้น้ำตา หัวข้อ: Re: "น้ำตาเทียน?" เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 30 สิงหาคม 2011, 09:01:PM เมื่อคราใดที่เทียนนั้นส่องแสง แม้เป็นแรงเพียงนิดยังมีหวัง เทียนเปรียบดั่งชีวิตและพลัง คราที่ยังสาดแสงเปล่งประกาย เมื่อคราใดที่ผ่านล่วงลาแล้ว ดังเทียนแคล้วค่อยลับดับลาหาย ก็เสมือนดั่งตัวเราที่ยังคลาย แม้เพียงกายยังมีล้าอ่อนกำลัง เมื่อคราไดน้ำตาเทียนนั้นลงหยด แสนระหดอาลัยอาลัยไม่กระจ่าง ดั่งคนเพียรแล้วไม่ต่อปล่อยละวาง ค่อยให้ว่างดังเปลวเทียนสูญดับพลัน |