.jpg)
แต่ว่าเธอคนนี้...ไม่หนีฉัน
ครบคืนวันผันรับกลับคืนหวน
เธอ “เหมันต์” วันนี้ ที่ชื่นชวน
พาไออวลมวลหวาน..มาหว่านพรม.
"บ้านริมโขง"
๑๗ กันยายน ๒๕๕๕
หวังปลอบโยนยามเศร้าเหงาทุกเมื่อ
หมายจุนเจือเยื่อใจแทนกายห่ม
คลายปวดร้าวก้าวข้ามความระทม
หวังเสมอเธอภิรมย์..เลิกจมช้ำ
ฉันไร้ตนแฝงกายในลมหนาว
เยือนทุกคราวเช้าสายถึงบ่ายค่ำ
พัดความเย็นไม่ประวิงสิ่งควรทำ
งานประจำหลังวสันต์เหมันต์เยือน
คือสายลมหวังดี...หน้าที่ฉัน
ทุกคืนวันปันเหงาเราเช่นเพื่อน
ฤดูผ่านงานจบครบสามเดือน
กาลคล้อยเคลื่อนพบคิมหันต์เหมันต์ลา
หวังปลอบโยนยามเศร้าให้ชาวโลก
ลดความโศกสร้างสุขทุกแหล่งหล้า
พัดพาความหวังดีไม่มีล้า
จวบจนกว่า...สิ้นกาลผ่านฤดู
---สะเลเต---
หมายจุนเจือเยื่อใจแทนกายห่ม
คลายปวดร้าวก้าวข้ามความระทม
หวังเสมอเธอภิรมย์..เลิกจมช้ำ
ฉันไร้ตนแฝงกายในลมหนาว
เยือนทุกคราวเช้าสายถึงบ่ายค่ำ
พัดความเย็นไม่ประวิงสิ่งควรทำ
งานประจำหลังวสันต์เหมันต์เยือน
คือสายลมหวังดี...หน้าที่ฉัน
ทุกคืนวันปันเหงาเราเช่นเพื่อน
ฤดูผ่านงานจบครบสามเดือน
กาลคล้อยเคลื่อนพบคิมหันต์เหมันต์ลา
หวังปลอบโยนยามเศร้าให้ชาวโลก
ลดความโศกสร้างสุขทุกแหล่งหล้า
พัดพาความหวังดีไม่มีล้า
จวบจนกว่า...สิ้นกาลผ่านฤดู
---สะเลเต---
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
