|
หัวข้อ: ระหว่างเรา..เหงาต่างกัน เริ่มหัวข้อโดย: ไพลิน ที่ 29 พฤษภาคม 2009, 09:05:PM เมื่อก่อนฉันยืนอยู่ข้างเธอ
เพราะคิดเสมอว่าเธอคงจะเหงา บอกช้ำจากรักครั้งเก่า ตั้งแต่คราวที่เขานั้นจากไป แต่มาวันนี้ เธอคนดีได้พบใครคนใหม่ ในขณะที่ฉันไม่พร้อมจะจากไป เพราะตอนนี้คนที่เหงาหัวใจคือฉันเอง หัวข้อ: Re: ระหว่างเรา..เหงาต่างกัน เริ่มหัวข้อโดย: ไพลิน ที่ 29 พฤษภาคม 2009, 09:17:PM ตอนนี้หัวใจเธอคงหายเหงา
เพราะเธอรับเขาเข้ามาอยู่ข้างในใจไม่ไกลห่าง คงเป็นฉันตอนนี้ที่อ้างว้าง จากที่เคยอยู่ข้างๆ กลับห่างไกล หมดความหมายเสียแล้วใจดวงนี้ คิดทุกทีน้ำตาก็หลั่งไหล ยิ่งคิดยิ่งอาวรณ์สะท้อนใจ รักที่ให้เหตุไฉนไร้ค่าควร หัวข้อ: Re: ระหว่างเรา..เหงาต่างกัน เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 29 พฤษภาคม 2009, 09:22:PM ฉันกับเธอมีชีวิตคนละที่
แต่ละวันของฉันคนนี้มันอ่อนไหว เธออยู่ได้เพราะใครคนนั้น ฉันเข้าใจ ฉันก็ต้องอยู่ต่อไป ถึงจะขาดใครคอยดูแล อย่างดีก็ยังมีน้ำตา คอยเป็นเพื่อนในคราวอ่อนล้าและท้อแท้ อย่างน้อย มันก็แบ่งเบาฉันยามอ่อนแอ ดีกว่าบางคนที่เคยแคร์..แล้วทำได้แค่ซ้ำเติม หัวข้อ: Re: ระหว่างเรา..เหงาต่างกัน เริ่มหัวข้อโดย: ไพลิน ที่ 29 พฤษภาคม 2009, 09:22:PM เมื่อก่อนหัวใจไม่เคยเหงา
แม้จะไม่ได้มีใครเข้ามาข้องเกี่ยว ใช้ชีวิตอยู่ได้ด้วยตัวคนเดียว จะไปเที่ยวหรือไปไหนตามใจตน อยู่ดีๆ หัวใจก็เปิดรับเธอเข้ามา คงดีที่ว่าได้ลองรักใครดูสักหน แต่สุดท้ายหัวใจก็สุดทน เมื่อเธอไม่เคยคิดจะสนใจ ตอนนี้หัวใจถูกปกคลุมด้วยความเหงา ที่มันคอยแต่เข้ามาทำร้ายให้อ่อนไหว ใช้ชีวิตทุกวันอย่างหวั่นใจ และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ความเหงาจะจางไปสักที หัวข้อ: Re: ระหว่างเรา..เหงาต่างกัน เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 29 พฤษภาคม 2009, 09:26:PM จะไปหา...ถ้าว่าง
หัวใจฉันคว้าง หลังได้ยินประโยคนี้ สับสนในใจว่าควรรู้สึกอย่างไรดี กับบางคำที่เธอมี มาบอกกัน ควรดีใจ ที่เธอจะมาหา หรือเสียน้ำตาเหมือนฟังความไร้ค่าของฉัน แต่ดีใจหรือเสียใจจะต่างอะไรกัน ในเมื่อที่สุดเธอก็ต้องทิ้งให้ฉัน อยู่กับคืนวันที่...เหงาใจ emo_79 หัวข้อ: Re: ระหว่างเรา..เหงาต่างกัน เริ่มหัวข้อโดย: หM)u้@E ที่ 05 มิถุนายน 2009, 10:41:PM รัก คือสิ่งที่เคยทำให้เราผูกพัน
ฝัน คือสิ่งที่เธอเละฉันกำลังจะสร้าง เหงา คือสิ่งที่ฉันต้องเผชิญอย่างอ้างว้าง ห่าง คือระยะทางที่มันสมควร หัวข้อ: Re: ระหว่างเรา..เหงาต่างกัน เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 14 มิถุนายน 2009, 12:03:AM ตอนนี้รู้สึกว่าเธอสบายดี
ฉันคนนี้คงไม่จำเป็นอีกต่อไป เมื่อก่อนคงเป็นเพราะเธอเหงาใจ ก็เลยคุยกับฉัน..เพื่อจะได้ไม่รู้สึกว่าอยู่คนเดียว ฉันคงมีหน้าที่แค่เป็นเพื่อนคลายเหงา ในวันที่เธอรู้สึกว่าช่างแสนเปล่าเปลี่ยว สุดท้ายวันนี้..ฉันก็คงกลายเป็นคนที่เธอไม่แลเหลียว เพราะเธอไม่ได้โดดเดี่ยวอีกต่อไป จริง-จริงก็ไม่ได้อยากเป็นคนไร้ค่า แต่ไม่รู้จะไปเรียกร้องเอามาได้จากที่ไหน จะให้คร่ำครวญโหยหา..มันก็คงดูน่าเวทนาเกินไป ในเมื่อเธอไม่เคยมองเห็นฉันมีค่าอะไร..ฉันก็ควรปล่อยเธอไป..แม้หัวใจเจ็บเกินทน |