ความอ้างว้างว่างเปล่าในเงาโศก
การณ์วิโยคซ้ำรอยคอยห่วงหวง
อาวรณ์แท้แลร้างเลือนห่างทรวง
ใจจมห้วงบ่วงเล่ห์เสน่ห์จาง
แสงสุดท้ายปลายหวังช่างหมองหม่น
ใจเจ็บจนร้าวเกินถูกเมินหมาง
อีกกี่เจ็บกี่ช้ำกี่คำคราง
จะเห็นทางสิ้นเหงาสิ้นเศร้าตรม
ไม่รู้ใจ
การณ์วิโยคซ้ำรอยคอยห่วงหวง
อาวรณ์แท้แลร้างเลือนห่างทรวง
ใจจมห้วงบ่วงเล่ห์เสน่ห์จาง
แสงสุดท้ายปลายหวังช่างหมองหม่น
ใจเจ็บจนร้าวเกินถูกเมินหมาง
อีกกี่เจ็บกี่ช้ำกี่คำคราง
จะเห็นทางสิ้นเหงาสิ้นเศร้าตรม
ไม่รู้ใจ
๐ ใยดูเศร้าเหงาหนักนักพี่สาว
บทกลอนราวร้าวรวดปวดใจขม
ฤๅใครทำช้ำใจให้ระทม
จึงจ่อมจมบ่วงเหงาเศร้าวิญญา
กาแฟดำ
(แวะมาต่อกลอนทักทายพี่สาว...... คิดฮอดก๊าบบบบบบบบ)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
