สะพานผุ กรุกร่อนอ่อนตรงหน้า
ไร้ราคาค่าทรัพย์ประดับศรี
อยู่เช่นก่อนตอนเก่าเท่าร้อยปี
มดปลวกรี่กรีย่างเข้าข้างใน
มีเถาวัลย์พันรอบขอบติดเกาะ
แมลงเจาะเสาะหาถิ่นอาศัย
เห็ดรางอกซอกแซมขึ้นแกมไป
สะพานไม้ใกล้น้ำคือตำนาน
ยังยืนยงส่งคนให้พ้นท่า
แม้ถูกย่ำเหยียบมาครากาลผ่าน
หวังเพียงคนพ้นน้ำฉ่ำสำราญ
สู่ปลายทางร้างกาลนมนานมา
สิ่งประเสริฐเลิศล้ำนำชีวิต
รู้ถูกผิดจิตดีที่คิดหา
คือสะพานผ่านย้ายหลายเวลา
คนจดจำนำพาดาดาษเยือน
ไร้ราคาค่าทรัพย์ประดับศรี
อยู่เช่นก่อนตอนเก่าเท่าร้อยปี
มดปลวกรี่กรีย่างเข้าข้างใน
มีเถาวัลย์พันรอบขอบติดเกาะ
แมลงเจาะเสาะหาถิ่นอาศัย
เห็ดรางอกซอกแซมขึ้นแกมไป
สะพานไม้ใกล้น้ำคือตำนาน
ยังยืนยงส่งคนให้พ้นท่า
แม้ถูกย่ำเหยียบมาครากาลผ่าน
หวังเพียงคนพ้นน้ำฉ่ำสำราญ
สู่ปลายทางร้างกาลนมนานมา
สิ่งประเสริฐเลิศล้ำนำชีวิต
รู้ถูกผิดจิตดีที่คิดหา
คือสะพานผ่านย้ายหลายเวลา
คนจดจำนำพาดาดาษเยือน
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
