** นี่แข็งไปหรือใจเราเริ่มแจ้ง
มองแล้วแทงทะลุจนปรุโปร่ง
เหมือนใครชี้ช่องเด่นเห็นรอยโพรง
ดังใยโปร่งโยงเหตุสังเกตจริง
**หาที่เที่ยงแท้ธรรมชาติชิด
ถูกหรือผิดพร้อมไม่ในทุกสิ่ง
ล้วนเสแสร้งแกล้งล่อก่อเชิงชิง
ดังหนอนดิ่งวิ่งเข้าทรากเน่าโทรม
**น่ารังเกียจยำเกรงต่อเพลงชั่ว
ระเริงรั่วมั่วกามละลามโหม
ที่ถูกควรกลับคำต่ำประโคม
แล้วพลิกโฉมฉ่ำแฉกแลกคารม
**เห็นแล้วชวนสังเวชเหตุทั้งหมด
ไม่ละลดอดอยากหลากผสม
ริษยาอาฆาตดาษอาจม
มิควรชมชิดใกล้แต่ไรมา
**นึกถึงคำควรอยู่ดูจิตตัว
อย่าคบทั่วทันเท่าจิตเราว่า
ล้วนกิเลสเศษพาลต่างผ่านมา
ปิดวาจาปิดร่องช่องกรรมตน ฯ
..........
....ช่วยสอนหน่อยนะคะ.. อยากได้คำแนะนำ คำสอน ประเมิน แก้ไข... พึ่งหัดแต่งไม่นานค่ะ
ยามกิเลสรุกรุมควบคุมยาก
คิดสื่อซากอารมณ์ข่มเหตุผล
รับว่าดีปรีดาพล่าใจคน
ปุถุชนผจญกรรมเป็นจำเลย
รู้ทั้งรู้...แต่ยังยื้อจะถือมั่น
ขาดสะบั้นธรรมานิจจาเอ๋ย
อยากครอบครองว้าวุ่นจนคุ้นเคย
ถูกเปรียบเปรยยิ่งทิฐิ...สติเลือน
ความฟุ้งซ่านของใจยากใครห้าม
ปัญญาล่ามไม่อยู่ดูไม่เหมือน
จิตของตนฉุดไม่ได้ใครจะเตือน
หยุดแชเชือนเมื่อใด?ก็ใจบุญ
ค่อยค่อยลดปลดปลงหลงเรื่องสุข
จิตช่วยฉุกใจสะดุดให้หยุดหมุน
สัมปชัญญะชั่วขณะจะเป็นคุณ
ได้เจือจุนเครื่องเศร้าหมองทั้งสองทาง
กิเลส เครื่องเศร้าหมอง
สติ ระลึกได้
สัมปชัญญะ รู้ตัว
(มิวสิค..ก็รู้แบบ snake snake...fish fish นะคะ.ถนัดแต่ทำทาน..ไม่ค่อยมีสติ-สัมปชัญญะ)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
