ฉันยังคง หม่นหมอง นั่งร้องไห้
"วาเลนไทน์"เขาชื่น รื่นสุขสม
ส่วนตัวเรา คงเหงา เศร้าซานซม
อยู่กับความ ระทม ตรมเดียวดาย
ไร้ค่านัก รักนี้ ที่เคยก่อ
สุขที่รอ กลายกลับ ลับลาหาย
ไม่เหลือรอย ห่วงหวง ดวงรักคลาย
หมดความหมาย สลายแล้ว โอ้แก้วตา
"วาเลนไทน์"ตอกย้ำ ให้ช้ำนัก
เคยสลัก ภักดิ์นวล มิหวนหา
ไกลจากกัน หันหลัง ดั่งระอา
ลืมหมดแล้ว สัญญา ครารักกัน
"วาเลนไทน์"เวียนวก คนอกช้ำ
กลืนเก็บรอย ระกำ ยามโศกศัลย์
วันแห่งรัก มักแฝง แสงจาบัลย์
สำหรับฉัน คือวันเศร้า ที่เร้ารุม...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
