หมดมุกจักเล่นแล้ว นงพะงา
จำจิตจำอำลา นิ่มเนื้อ
ไปเสาะอะไรมา กินก่อน
มิใช่ถาวรเรื้อ พรุ่งนี้ก็คืน
ขอบอุราแม่แท้ ทรามวัย
เปลื้องปลดทุกข์จากใจ หนุ่มช้ำ
หวังจิตว่านงไพร จักมั่น กมลเฮย
เวียนแวะหยอกซ้ำซ้ำ อย่าร้างลางเลือน
ศรีเปรื่อง
๑๙ พ.ย. ๒๕๕๖
จำจิตจำอำลา นิ่มเนื้อ
ไปเสาะอะไรมา กินก่อน
มิใช่ถาวรเรื้อ พรุ่งนี้ก็คืน
ขอบอุราแม่แท้ ทรามวัย
เปลื้องปลดทุกข์จากใจ หนุ่มช้ำ
หวังจิตว่านงไพร จักมั่น กมลเฮย
เวียนแวะหยอกซ้ำซ้ำ อย่าร้างลางเลือน
ศรีเปรื่อง
๑๙ พ.ย. ๒๕๕๖
ขออภัยเจ็บไข้ หมดแรง
กินขนมผิดสำแดง เกือบม้วย
นอนซมระทมแจง บอกข่าว
กลัวว่าชายหยอกด้วย จักเฝ้ารอคอย
เข้ามามองเพ่งเพ้อ รำพัน
กรยกขึ้นมาวัน- ทาพร้อม
ไร้เงายิ่งจาบัลย์ หมองหม่น
ก้องกู่หูตาด้อม บ่ได้เห็นเงา
เขาคงไปไม่ฟื้น กลับมา
ร้องร่ำระกำพา หม่นไหม้
ฤดีดับลับลา เลยล่วง
ศรีเปรื่องจงอย่าได้ ติดค้างคร่ำครวญ
พันทอง
๒๑/๑๑/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
