พระอาทิตย์ลับฟ้าไปพร้อมความเหงา
เหมือนฉันที่หลับตาลงพร้อมความเศร้า . .. ร้าวไหว
แต่พระอาทิตย์ตื่นมาพร้อมความสดใส
ส่วนความมืดมิดที่ปกคลุมจิตใจ . .. ของฉันยังไม่เบาบาง
ภาพชีวิตที่ฉันชินตา
กิจกรรมต่าง ~ ต่าง นานา . .. บนโลกใบกว้าง
ดอกลีลาวดีเบ่งบานเต็มต้น ~ เริ่มร่วงหล่นจนเกลื่อนริมทาง
เหมือนการเลือนหายของบางอย่าง . .. ที่กาลเวลาเป็นผู้สร้าง . . และทำลาย
แต่หัวใจหนึ่งดวง . . ที่ย่ำวนบนเส้นทางสายเหงา
กลับไม่มีสักวันที่ความเปลี่ยวเปล่า . .. ลบเลือนหาย
อ้อมกอดอ่อนโยน ~ ยิ้มอ่อนหวาน . .. ไม่เหมาะกับฉันหรือไร
คำว่า "รัก" คงยิ่งใหญ่ .. . จนเกินคว้าไขว่และใช้มัน
ช่อดอกไม้ของเจ้าสาวที่โยนขึ้นฟ้า
เสียงระฆังวิวาห์ . .. รอยยิ้มจากสายตาอุ่น ~ หวาน
อยากมีช่วงเวลาแห่งรักให้จำจด ~ ก่อนนาฬิกาหัวใจของฉันจะหมดลาน
ก่อนวัยของฉันล่วงเลยผ่าน . ..
ก็ได้แต่หวังว่าสักวัน . .. เขาคนนั้นคงหาฉันเจอ~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
